ตอนนี้มีปัญหาหนักใจอยากขอคำปรึกษาจากทุกคนค่ะ
ขอเกริ่นเรื่องก่อน เนื่องจากเรามีน้องชาย 1 คน หลังจบ ม.ปลาย น้องติดมหาลัยแห่งหนึ่งตามคณะที่เขาเลือกเรียนเอง ไม่มีใครบังคับ
น้องเราเหมือนจะเรียนแบบปกติ จนประมาณช่วงเข้า ปี 2 เทอม 2 เรื่องเกิดคือเราสอบถามหาใบเบิกค่าเรียนเพื่อให้คุณพ่อทำเบิกข้าราชการ
แต่ว่าน้องก็บ่ายเบี่ยงมาตลอด จนในที่สุดเราก็เลยไปเอาที่มหาลับเอง
ปรากฏว่า น้องไม่เคยไปเรียนหนังสือเลยที่มหาลัย ตั้งแต่เข้าปี 1 เทอม 2 เขาโกหกคนที่บ้านตลอดว่าเรียน
ช่วงกลับมาบ้านเสาร์อาทิตย์ ก็บอกทุกคนว่าเรียนปกติ โกหกเนียนขนาดที่ว่า วันที่แม่ไปหาที่มหาลัยก็แต่งชุดนิสิษออกจากห้องพัก แล้วบอกว่าไปเรียน
ในช่วงตั้งแต่ ปี 1 เทอม 2 - ปี 2 เทอม 2 เขาเอาเงินค่าเทอมไปใช้จนหมด
เมื่อความแตกว่าโกหก พวกเราได้มีการนั่งปรึกษากันในกลุ่มพี่น้อง (มีพี่น้อง 4 คน น้องชายเป็นคนสุดท้อง)
ถามเหตุผลเขาบอกว่าที่ไม่เรียนเพราะเข้ากับกลุ่มเพื่อนไม่ได้ ปรับตัวไม่ได้ สังคมที่นี้ไม่เหมือนแถวบ้าน
(แน่นอนเราคิดว่ามันเป็นข้ออ้าง แต่ด้วยความที่เรื่องเกิดขึ้นมาแล้ว ก็ไม่อยากจะไปด่าอะไรเพิ่มอีก)
จากการพูดคุยกันสรุปได้ที่ว่า เขาขอเริ่มใหม่ โดยการจะสอบเข้าเพื่อเรียนต่อในอีกมหาลัยหนึ่ง
พวกเราโอเค คิดว่าจะให้โอกาสอีกสักครั้ง หลังจากนั้นก็ทำเรื่องสมัครเรียน สอบเข้าตามขั้นตอน และก็ติดอีกมหาลัยที่ใกล้บ้าน กว่ามหาลัยเก่า
เขาเริ่มเรียนใหม่ เข้าปี 1 เทอม 1 ทำเหมือนเรียนปกติ ถามว่าได้สอบไหมก็ไปสอบ ช่วงเรียนออนไลน์ก็เห็นต่อ Zoom เรียนแบบปกติ
เราก็ไม่ได้คาดคั้นอะไร เพราะก้เห็นว่าทีการเรียนอยู่ จนเมื่อผ่านช่วงสอบ เราขอรหัสเพื่อตรวจคะแนนสอบ กลายเป็นว่าติด F หมดทุกตัว
ซึ่งวิชาที่ติดคือ ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร ภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร และอีก 2 วิชาที่เป็นวิชาพื้นฐานทั้งนั้น
เมื่อไม่กี่วันก่อนหน้านี้ จึงได้รวมตัวพี่น้องทุกคนอีก ครั้งนี้มีคุณพ่อ คุณแม่นั่งฟังอยู่ด้วย คือเราต้องการทราบปัญหาว่าเขาเป็นอะไร
บ้านเราไม่ได้คาดหวังเรื่องเกรดเฉลี่ยนนัก ลูก 3 คนก่อนหน้านี้ก็ไม่มีใครมีปัญหาอะไร ต่างจบแล้วก็มีงานทำแบบปกติทุกคน มามีที่เขาคนเดียว
ตอนที่นั่งคุยนั้น ไม่ได้มีการโต้เถียง เราปล่อยให้เขาบอกปัญหาของเขา น้องชายของเราเอาแต่ร้องไห้ แล้วก็บอกว่าเขารู้สึกว่าเขาป่วยเป็นซึมเศร้า
เขาไม่มีความสุขเลย ทุกวันที่เขาไปร้านเกมส์หรือเล่นเกมส์หรือใช้ชีวิตคือเขาแค่ต้องการมีความสุข เพราะตอนนี้เขาไม่รู้สึกอะไรเลย
โดยสาเหตุเขาบอกว่า มันมาจากการที่เขาโดนเพื่อนแกล้งตั้งแต่สมัย ม.ต้น - ม.ปลาย เขาโดนเพื่อนบอกว่าเขามันแย่ ทำอะไรก็ไม่ได้หรอก
เขาคิดว่ามันเป็นปมของเขา เขาดดนเพื่อนกด และไม่มีความสุข
ซึ่งพอเราฟังเราก็ได้แต่คิดว่า (เป็นเหี้....อะไรเนี่ย) เพราะปัญหาที่เขาบอกคือเกิดเมื่อ ม.ต้น ซึ่งตอนนั้นก็ (15-16)
แต่ที่เราคุยกันอยู่ตอนนี้คือ มหาลัยแล้ว แถมเป็นมหาลัยปี 1 รอบที่ 2 (ตอนนี้น้องอายุ 21 ปีแล้ว)
บอกตามตรงเราคิดว่าที่เขาพูดคือข้ออ้าง แต่เราไม่ได้ต่อว่าอะไร ก็ถามว่าจะเอาไงต่อ เขาบอกจะไม่เรียน
เราก็อธิบายต่อว่าถ้าไม่เรียน วุฒิก็จะอยู่ ม.6 ซึ่งต้องทำใจรับให้ได้นะว่าทางเลือกในการทำงานจะถูกตัดลดลงตามวุฒิการศึกษา
พอคุยไปคุยมา เหมือนเขาให้คำตอบอะไรไม่ได้ พูดแต่ว่าไม่มีความสุข อยู่ ๆ ก็เดินไปต้อยกระจกแตก
เรื่องวันนั้นจบที่การ พาไปเย็บ 35 เข็ม หัวแตก กระจกบาดมือและขา
หนักสุดคือ ตอนที่ไปส่งให้หมอเย็บแผลนั้น คุณหมดซักประวัติ อยู่ ๆ ก็ไปบอกหมอว่าดดนทำร้ายร่างกายมาเสียอย่างนั้น
พอพี่สาวอธิบายเหตุการให้หมอฟัง ว่าเขาชกกระจกเอง ไม่มีใครทำ ก็บอกหมอว่าจำไม่ได้แล้ว หงายการ์ดความจำเสื่อม...
คือตอนนี้เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องทำยังไงต่อ ควรพาน้องไปพบแพทย์ไหม หรือควรทำอะไร คือใจเราไม่เชื่อว่าน้องป่วย คิดว่าหาข้ออ้าง
ไม่อยากเชื่อว่าการกระทำที่เขาทำอยู่นี้ เป็นเพราะป่วยเป็นซึมเศร้าเหมือนที่เขาบอก แต่ก็ไม่อยากตัดสินว่าปัญหาของใครใหญ่ของใครเล็ก
บรรทัดฐานความอดทนของคนเราคงไม่เท่ากัน
เราไม่รู้ต้องเริ่มคุยกันยังไง กลัวจะแบบ ถามอะไรไป แล้วตอบไม่ได้จะไปชกอะไร แล้วมาบอกว่าความจำเสื่อมอีก เราก็ทำตัวไม่ถูก
เลยอยากถามความเห็นว่า ควรทำยังไงดีคะ ควรพาน้องไปพบจิตแพทย์ไหมคะ?
น้องชายไม่ยอมเรียนหนังสือ เกรดออกได้ F หมดทุกตัว พอถามก็บอกว่าคิดว่าตัวเองป่วยเป็นซึมเศร้า????
ขอเกริ่นเรื่องก่อน เนื่องจากเรามีน้องชาย 1 คน หลังจบ ม.ปลาย น้องติดมหาลัยแห่งหนึ่งตามคณะที่เขาเลือกเรียนเอง ไม่มีใครบังคับ
น้องเราเหมือนจะเรียนแบบปกติ จนประมาณช่วงเข้า ปี 2 เทอม 2 เรื่องเกิดคือเราสอบถามหาใบเบิกค่าเรียนเพื่อให้คุณพ่อทำเบิกข้าราชการ
แต่ว่าน้องก็บ่ายเบี่ยงมาตลอด จนในที่สุดเราก็เลยไปเอาที่มหาลับเอง
ปรากฏว่า น้องไม่เคยไปเรียนหนังสือเลยที่มหาลัย ตั้งแต่เข้าปี 1 เทอม 2 เขาโกหกคนที่บ้านตลอดว่าเรียน
ช่วงกลับมาบ้านเสาร์อาทิตย์ ก็บอกทุกคนว่าเรียนปกติ โกหกเนียนขนาดที่ว่า วันที่แม่ไปหาที่มหาลัยก็แต่งชุดนิสิษออกจากห้องพัก แล้วบอกว่าไปเรียน
ในช่วงตั้งแต่ ปี 1 เทอม 2 - ปี 2 เทอม 2 เขาเอาเงินค่าเทอมไปใช้จนหมด
เมื่อความแตกว่าโกหก พวกเราได้มีการนั่งปรึกษากันในกลุ่มพี่น้อง (มีพี่น้อง 4 คน น้องชายเป็นคนสุดท้อง)
ถามเหตุผลเขาบอกว่าที่ไม่เรียนเพราะเข้ากับกลุ่มเพื่อนไม่ได้ ปรับตัวไม่ได้ สังคมที่นี้ไม่เหมือนแถวบ้าน
(แน่นอนเราคิดว่ามันเป็นข้ออ้าง แต่ด้วยความที่เรื่องเกิดขึ้นมาแล้ว ก็ไม่อยากจะไปด่าอะไรเพิ่มอีก)
จากการพูดคุยกันสรุปได้ที่ว่า เขาขอเริ่มใหม่ โดยการจะสอบเข้าเพื่อเรียนต่อในอีกมหาลัยหนึ่ง
พวกเราโอเค คิดว่าจะให้โอกาสอีกสักครั้ง หลังจากนั้นก็ทำเรื่องสมัครเรียน สอบเข้าตามขั้นตอน และก็ติดอีกมหาลัยที่ใกล้บ้าน กว่ามหาลัยเก่า
เขาเริ่มเรียนใหม่ เข้าปี 1 เทอม 1 ทำเหมือนเรียนปกติ ถามว่าได้สอบไหมก็ไปสอบ ช่วงเรียนออนไลน์ก็เห็นต่อ Zoom เรียนแบบปกติ
เราก็ไม่ได้คาดคั้นอะไร เพราะก้เห็นว่าทีการเรียนอยู่ จนเมื่อผ่านช่วงสอบ เราขอรหัสเพื่อตรวจคะแนนสอบ กลายเป็นว่าติด F หมดทุกตัว
ซึ่งวิชาที่ติดคือ ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร ภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร และอีก 2 วิชาที่เป็นวิชาพื้นฐานทั้งนั้น
เมื่อไม่กี่วันก่อนหน้านี้ จึงได้รวมตัวพี่น้องทุกคนอีก ครั้งนี้มีคุณพ่อ คุณแม่นั่งฟังอยู่ด้วย คือเราต้องการทราบปัญหาว่าเขาเป็นอะไร
บ้านเราไม่ได้คาดหวังเรื่องเกรดเฉลี่ยนนัก ลูก 3 คนก่อนหน้านี้ก็ไม่มีใครมีปัญหาอะไร ต่างจบแล้วก็มีงานทำแบบปกติทุกคน มามีที่เขาคนเดียว
ตอนที่นั่งคุยนั้น ไม่ได้มีการโต้เถียง เราปล่อยให้เขาบอกปัญหาของเขา น้องชายของเราเอาแต่ร้องไห้ แล้วก็บอกว่าเขารู้สึกว่าเขาป่วยเป็นซึมเศร้า
เขาไม่มีความสุขเลย ทุกวันที่เขาไปร้านเกมส์หรือเล่นเกมส์หรือใช้ชีวิตคือเขาแค่ต้องการมีความสุข เพราะตอนนี้เขาไม่รู้สึกอะไรเลย
โดยสาเหตุเขาบอกว่า มันมาจากการที่เขาโดนเพื่อนแกล้งตั้งแต่สมัย ม.ต้น - ม.ปลาย เขาโดนเพื่อนบอกว่าเขามันแย่ ทำอะไรก็ไม่ได้หรอก
เขาคิดว่ามันเป็นปมของเขา เขาดดนเพื่อนกด และไม่มีความสุข
ซึ่งพอเราฟังเราก็ได้แต่คิดว่า (เป็นเหี้....อะไรเนี่ย) เพราะปัญหาที่เขาบอกคือเกิดเมื่อ ม.ต้น ซึ่งตอนนั้นก็ (15-16)
แต่ที่เราคุยกันอยู่ตอนนี้คือ มหาลัยแล้ว แถมเป็นมหาลัยปี 1 รอบที่ 2 (ตอนนี้น้องอายุ 21 ปีแล้ว)
บอกตามตรงเราคิดว่าที่เขาพูดคือข้ออ้าง แต่เราไม่ได้ต่อว่าอะไร ก็ถามว่าจะเอาไงต่อ เขาบอกจะไม่เรียน
เราก็อธิบายต่อว่าถ้าไม่เรียน วุฒิก็จะอยู่ ม.6 ซึ่งต้องทำใจรับให้ได้นะว่าทางเลือกในการทำงานจะถูกตัดลดลงตามวุฒิการศึกษา
พอคุยไปคุยมา เหมือนเขาให้คำตอบอะไรไม่ได้ พูดแต่ว่าไม่มีความสุข อยู่ ๆ ก็เดินไปต้อยกระจกแตก
เรื่องวันนั้นจบที่การ พาไปเย็บ 35 เข็ม หัวแตก กระจกบาดมือและขา
หนักสุดคือ ตอนที่ไปส่งให้หมอเย็บแผลนั้น คุณหมดซักประวัติ อยู่ ๆ ก็ไปบอกหมอว่าดดนทำร้ายร่างกายมาเสียอย่างนั้น
พอพี่สาวอธิบายเหตุการให้หมอฟัง ว่าเขาชกกระจกเอง ไม่มีใครทำ ก็บอกหมอว่าจำไม่ได้แล้ว หงายการ์ดความจำเสื่อม...
คือตอนนี้เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องทำยังไงต่อ ควรพาน้องไปพบแพทย์ไหม หรือควรทำอะไร คือใจเราไม่เชื่อว่าน้องป่วย คิดว่าหาข้ออ้าง
ไม่อยากเชื่อว่าการกระทำที่เขาทำอยู่นี้ เป็นเพราะป่วยเป็นซึมเศร้าเหมือนที่เขาบอก แต่ก็ไม่อยากตัดสินว่าปัญหาของใครใหญ่ของใครเล็ก
บรรทัดฐานความอดทนของคนเราคงไม่เท่ากัน
เราไม่รู้ต้องเริ่มคุยกันยังไง กลัวจะแบบ ถามอะไรไป แล้วตอบไม่ได้จะไปชกอะไร แล้วมาบอกว่าความจำเสื่อมอีก เราก็ทำตัวไม่ถูก
เลยอยากถามความเห็นว่า ควรทำยังไงดีคะ ควรพาน้องไปพบจิตแพทย์ไหมคะ?