เอาจริงๆเราคิดว่าบ้านคือสิ่งที่ดีที่สุดแต่ตอนนี้ไม่สักนิดเลยค่ะเราอายุ19ปีขอบอกเลยว่าเราเป็นเด็กที่ออกแนวเกเรอยากรู้อยากลองตามประสาวัยรุ่นเรามีเพื่อนผู้ชายเยอะมากกว่าเพื่อนผู้หญิงจนเราได้มาลองสูบบุหรี่แล้วก็ได้ลองกินน้ำชนิดนึงเรียกว่ากระท่อมค่ะตอนที่แม่เรารู้ว่าเรากินน้ำกับสูบบุหรี่เขาไม่โอเคเลยทะเลาะกันหนักมากเราเลยบอกว่าเราจะเลิกให้แล้วเราก็เลิกค่ะแต่เรื่องมันไม่จบสิคะแม่เริ่มหาเรื่องทะเลาะทุกวันๆพูดแต่เรื่องเดิมๆที่เราเคยทำบางวันก็ด่าด้วยคำหยาบคายสารพัดคำบางวันก็หาว่าเราเนรคุณเขาบ้างชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับลูกคนอื่นบอกเราไม่ดีแบบนั้นแบบนี้เราก็ไม่รู้เหมือนกันกับสิ่งที่เราผิดพลาดมันทำให้เราดูเนรคุณเขาไปเลยหรอคะจนล่าสุดเราคิดว่ามันไม่ไหวแล้วจริงๆคือเพื่อนเราโทรมายืมหนังสือตอนตี3เดี๋ยวขับรถมาเอาเราก็ให้ยืมเพราะไม่ได้ใช้แล้วพอเพื่อนมาเราก็เอาหนังสือออกไปให้แล้วให้เพื่อนพาไปเซเว่นเพราะเราหิวแค่นั้นก็กลับมาบ้านค่ะเราเจอแม่ที่ตื่นมากลางดึกเขาก็ถามเราว่าไปไหนเราก็บอกตามความจริงเขาไม่เชื่อค่ะเขาหาว่าเราไปนั่งงมั่วสุมกินน้ำกระท่อมมาหาว่าเราแถบอกสิ่งที่เราพูดมันฟังไม่ขึ้นหาว่าเราโกหกเขาแล้วก็เอาเรื่องเก่าๆขึ้นมาพูดเราก็ตอบกลับว่าเราไม่ได้ไปนั่งกอนไม่ได้ทำด้วยความโมโหเลยตอบเขาไปแม่ก็ทำร้ายร่างกายเราปาขวดน้ำใส่ ทุกคนคิดว่าเราควรทำยังไงดีคะบางทีเคยคิดว่าไม่อยากอยู่ที่นี่อีกแล้วมันจะมีวิธีไหนแก้ไขได้บ้างมั้ยคะ😭😭
ครอบครัวไม่ใช่safe zoneของเราสักนิดเลยค่ะ
เอาจริงๆเราคิดว่าบ้านคือสิ่งที่ดีที่สุดแต่ตอนนี้ไม่สักนิดเลยค่ะเราอายุ19ปีขอบอกเลยว่าเราเป็นเด็กที่ออกแนวเกเรอยากรู้อยากลองตามประสาวัยรุ่นเรามีเพื่อนผู้ชายเยอะมากกว่าเพื่อนผู้หญิงจนเราได้มาลองสูบบุหรี่แล้วก็ได้ลองกินน้ำชนิดนึงเรียกว่ากระท่อมค่ะตอนที่แม่เรารู้ว่าเรากินน้ำกับสูบบุหรี่เขาไม่โอเคเลยทะเลาะกันหนักมากเราเลยบอกว่าเราจะเลิกให้แล้วเราก็เลิกค่ะแต่เรื่องมันไม่จบสิคะแม่เริ่มหาเรื่องทะเลาะทุกวันๆพูดแต่เรื่องเดิมๆที่เราเคยทำบางวันก็ด่าด้วยคำหยาบคายสารพัดคำบางวันก็หาว่าเราเนรคุณเขาบ้างชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับลูกคนอื่นบอกเราไม่ดีแบบนั้นแบบนี้เราก็ไม่รู้เหมือนกันกับสิ่งที่เราผิดพลาดมันทำให้เราดูเนรคุณเขาไปเลยหรอคะจนล่าสุดเราคิดว่ามันไม่ไหวแล้วจริงๆคือเพื่อนเราโทรมายืมหนังสือตอนตี3เดี๋ยวขับรถมาเอาเราก็ให้ยืมเพราะไม่ได้ใช้แล้วพอเพื่อนมาเราก็เอาหนังสือออกไปให้แล้วให้เพื่อนพาไปเซเว่นเพราะเราหิวแค่นั้นก็กลับมาบ้านค่ะเราเจอแม่ที่ตื่นมากลางดึกเขาก็ถามเราว่าไปไหนเราก็บอกตามความจริงเขาไม่เชื่อค่ะเขาหาว่าเราไปนั่งงมั่วสุมกินน้ำกระท่อมมาหาว่าเราแถบอกสิ่งที่เราพูดมันฟังไม่ขึ้นหาว่าเราโกหกเขาแล้วก็เอาเรื่องเก่าๆขึ้นมาพูดเราก็ตอบกลับว่าเราไม่ได้ไปนั่งกอนไม่ได้ทำด้วยความโมโหเลยตอบเขาไปแม่ก็ทำร้ายร่างกายเราปาขวดน้ำใส่ ทุกคนคิดว่าเราควรทำยังไงดีคะบางทีเคยคิดว่าไม่อยากอยู่ที่นี่อีกแล้วมันจะมีวิธีไหนแก้ไขได้บ้างมั้ยคะ😭😭