อึดอัดที่ทำงานมากทำอะไรก็รู้สึกผิดไปหมด คุยกับใครปรึกษาใครก็โดนนินทาเลยเลือกที่จะอยู่คนเดียว ตอนนี้ไม่อยากทำงานแล้ว

เราสอบบรรจุเป็นข้าราชการได้สักระยะหนึ่งแล้ว เป็นคนที่เข้ากับคนอื่นได้ง่ายมากจึงสนิทกับคนที่ทำงานได้เร็วมากและสนิทกับเพื่อนร่วมงานคนนึง เขาอายุเยอะกว่าเราแต่ด้วยเรามีอะไรคล้ายๆกันจึงทำให้สนิทกันไว รู้ความลับของกันและกัน แต่สุดท้ายก็มาแตกหักกันเพราะเรื่องอะไรเราก็ไม่รู้ว่าเขาโกรธหรือเคืองอะไรเรา เราพยามยามเข้าหาเขา ถามว่าเป็นอะไรแต่เขาก็บ่ายเบี่ยงตลอด เรางงและเสียใจที่เป็นแบบนี้เพราะเราแคร์เขามาก แต่พอเวลาผ่านมาเราก็ทำใจและเริ่มที่จะไม่แคร์ เริ่มมาอยู่กับตัวเอง ยอมรับว่าเครียดมากที่เป็นแบบนี้ เราไม่รู้ว่าเขาไปเล่าให้ใครในที่ทำงานฟังบ้าง จึงสังเกตได้ว่าบางคนที่เราสนิทด้วยนั้นดูเปลี่ยนไป เราเลยรู้สึกว่าเราไว้ใจใครไม่ได้อีกต่อไป เลยคุยได้เท่าที่คุย พยายามออกห่างอยู่ตัวคนเดียว เราไม่รู้เราคิดมากไปไหมว่าคนอื่นเขาจะเกลียดเราเพราะฟังเรื่องที่เพื่อนร่วมงานเล่าให้ฟัง และเราก็เด็กกว่าพวกเขาจึงต้องสงบปากสงบคำ ตอนนี้รู้สึกอึดอัดไปหมด ทำอะไรก้รู้สึกโดนจับตามอง รู้สึกโดนว่าโดนดุ ทำไรผิดไปหมดเหมือนไม่เข้าตาพวกเขา ใจเราอยากลาออกมากแต่ที่บ้านไม่เห็นด้วย มีใครเจอแบบเราไหม ถ้าเราไม่มีเพื่อนที่สนิทที่ทำงานมันแปลกไหมคะ เวลาเขาคุยอะไรเป็นกลุ่มๆเรารู้สึกว่าเขาดูมีความสุขหัวเราะคิกคักกัน เราจึงไม่เข้าร่วมวงสนทนาเพราะมันรู้สึกอึดอัด เราควรทำไงดี เครียดมากๆเลยค่ะ