กระทู้แรก... ผิดถูกอย่างไร ขออภัยนะครับ
- คุณตาของผม อายุ 86 ปี ปัจจุบันร่างกายยังถือว่าแข็งแรง ขุดดิน ปลูกต้นไม้ เดินออกกำลังกาย อาจจะมีสานตาพล่ามัวไปตามวัย
- เดิมที ตาผมอาศัยอยู่บ้านสวนชนบทกับยาย เป็นหมู่บ้านที่ควานเจริญที่ความเจริญยังเข้าถึงไม่มาก ถนนเป็นดินลูกรัง ติดแม่น้ำ และน้ำท่วมทุกปี
- ตัวผม อายุ 30 ปีเป็นพนักงานบริษัท มีภรรยา ไม่มีลูก ซื้อบ้านจัดสรรในจังหวัดเดียวกับที่ตาอยู่ แต่เข้ามาในตัวเมือง ใกล้โรงพยาบาล ตลาด มีความเจริญมากกว่าบ้านตาที่ชนบท
- หลังจากยายเสียชีวิต ผมอาสาดูแลตา โดยการรับตามาอยู่ที่บ้านในตัวเมืองด้วย
- ตาอยู่กับผมด้วยดี มีผมกับภรรยาช่วยกันดูแล มีกิจกรรมที่ทำด้วยกัน ปลูกต้นไม้ ทำบุญ เลี้ยงหมา จนถึงตอนนี้เป็นเวลา 4 ปีแล้ว
- ต้นเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมา ลุงป้าน้าแวะมาเยี่ยมตาที่บ้านผม และพาตาไปทำบุญที่วัดหลายวัดโดยที่ผมไม่ได้ไปด้วย
- ลุงมีพระที่นับถือจึงพาตาไปกราบนมัสการ และขอให้พระทำนายดวงให้กับตา
- พระทำนายว่า ตาของผมจะมีอายุอยู่ถึงแค่ 87ปี ซึ่งหมายความว่าเหลือเวลาอีกเพียง 1 ปี
- ตากลับมาที่บ้านผม บอกผมว่าอยากกลับมาอยู่บ้านเดิมที่ชนบทและต้องการจะตายที่บ้านหลังนี้เท่านั้น
- ผมรู้ได้ว่าตาดูหมอง หดหู่ และชอบพูดจาเกี่ยวกับชีวิตหลังความตาย ไร้แรงจูงใจ ซึ่งก่อนหน้านี้ยังพูดบ่อยๆว่าอยากเห็นหน้าเหลน จะช่วยผมเลี้ยงลูก จะอาบน่ำให้หมา
- ตาเริ่มปล่อยให้ต้นไม้เหี่ยวเฉา เหม่อลอย ไม่อยากทำอะไร และชอบนับเวลาถอยหลังให้ตนเอง และพูดเน้นย้ำว่าอยากกลับไปตายที่บ้านหลังเดิม ซึ่งผมทำได้แต่พากลับไปดูแลบ้านหลังนั้นเป็นครั้งคราวเพราะค่อนข้างไกลจากตัวเมือง
- ส่วนตัวผมไม่เชื่อเรื่องการดูดวง คำนายอะไรทั้งนั้นครับ แต่ผมเห็นหาไม่สดใส ไม่ยิ้มแย้ม ไม่มีความสุข แล้วผมก็ทุกข์ใจ 2-3 วันมานี้ ตากินข้าวน้อยลง
- มีวิธีสร้างกำลังใจผู้สูงอายุไหมครับ ผมลองมาหลายอย่างแล้ว ชวนไปทำบุญตาก็ไม่ไป ชวนไปซื้อต้นไม้ก็ไม่ไป
- ตอนนี้ผมเก็บความโกรธไว้ในใจ โกรธลุง โกรธพระ โกรธตัวเองที่วันนั้นไม่ไปกับตา ปล่อยให้ลุงพาตาไปดูดวงไร้สาระ จนมันกลายเป็นแบบนี้
- ไม่รู้จะพูดอะไรแล้วครับ ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้ ขอคำแนะนำให้ผมและตาด้วยนะครับ
รบกวนขอวิธีฟื้นฟูจิตใจผู้สูงอายุด้วยครับ
- คุณตาของผม อายุ 86 ปี ปัจจุบันร่างกายยังถือว่าแข็งแรง ขุดดิน ปลูกต้นไม้ เดินออกกำลังกาย อาจจะมีสานตาพล่ามัวไปตามวัย
- เดิมที ตาผมอาศัยอยู่บ้านสวนชนบทกับยาย เป็นหมู่บ้านที่ควานเจริญที่ความเจริญยังเข้าถึงไม่มาก ถนนเป็นดินลูกรัง ติดแม่น้ำ และน้ำท่วมทุกปี
- ตัวผม อายุ 30 ปีเป็นพนักงานบริษัท มีภรรยา ไม่มีลูก ซื้อบ้านจัดสรรในจังหวัดเดียวกับที่ตาอยู่ แต่เข้ามาในตัวเมือง ใกล้โรงพยาบาล ตลาด มีความเจริญมากกว่าบ้านตาที่ชนบท
- หลังจากยายเสียชีวิต ผมอาสาดูแลตา โดยการรับตามาอยู่ที่บ้านในตัวเมืองด้วย
- ตาอยู่กับผมด้วยดี มีผมกับภรรยาช่วยกันดูแล มีกิจกรรมที่ทำด้วยกัน ปลูกต้นไม้ ทำบุญ เลี้ยงหมา จนถึงตอนนี้เป็นเวลา 4 ปีแล้ว
- ต้นเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมา ลุงป้าน้าแวะมาเยี่ยมตาที่บ้านผม และพาตาไปทำบุญที่วัดหลายวัดโดยที่ผมไม่ได้ไปด้วย
- ลุงมีพระที่นับถือจึงพาตาไปกราบนมัสการ และขอให้พระทำนายดวงให้กับตา
- พระทำนายว่า ตาของผมจะมีอายุอยู่ถึงแค่ 87ปี ซึ่งหมายความว่าเหลือเวลาอีกเพียง 1 ปี
- ตากลับมาที่บ้านผม บอกผมว่าอยากกลับมาอยู่บ้านเดิมที่ชนบทและต้องการจะตายที่บ้านหลังนี้เท่านั้น
- ผมรู้ได้ว่าตาดูหมอง หดหู่ และชอบพูดจาเกี่ยวกับชีวิตหลังความตาย ไร้แรงจูงใจ ซึ่งก่อนหน้านี้ยังพูดบ่อยๆว่าอยากเห็นหน้าเหลน จะช่วยผมเลี้ยงลูก จะอาบน่ำให้หมา
- ตาเริ่มปล่อยให้ต้นไม้เหี่ยวเฉา เหม่อลอย ไม่อยากทำอะไร และชอบนับเวลาถอยหลังให้ตนเอง และพูดเน้นย้ำว่าอยากกลับไปตายที่บ้านหลังเดิม ซึ่งผมทำได้แต่พากลับไปดูแลบ้านหลังนั้นเป็นครั้งคราวเพราะค่อนข้างไกลจากตัวเมือง
- ส่วนตัวผมไม่เชื่อเรื่องการดูดวง คำนายอะไรทั้งนั้นครับ แต่ผมเห็นหาไม่สดใส ไม่ยิ้มแย้ม ไม่มีความสุข แล้วผมก็ทุกข์ใจ 2-3 วันมานี้ ตากินข้าวน้อยลง
- มีวิธีสร้างกำลังใจผู้สูงอายุไหมครับ ผมลองมาหลายอย่างแล้ว ชวนไปทำบุญตาก็ไม่ไป ชวนไปซื้อต้นไม้ก็ไม่ไป
- ตอนนี้ผมเก็บความโกรธไว้ในใจ โกรธลุง โกรธพระ โกรธตัวเองที่วันนั้นไม่ไปกับตา ปล่อยให้ลุงพาตาไปดูดวงไร้สาระ จนมันกลายเป็นแบบนี้
- ไม่รู้จะพูดอะไรแล้วครับ ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้ ขอคำแนะนำให้ผมและตาด้วยนะครับ