ขอเกริ่นก่อนว่า เราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมาก แต่ก็พยายามทำลายกำแพงตัวเองและรับเพื่อนๆเข้ามา เราเรียนอยุ่ร.ร หนึ่ง เรากับเพื่อนสนิทที่สนิทกันมา5ปี แต่พอเพื่อนคนนี้ย้ายออกไป เราโดดเดี่ยวมาก แล้วเราก็ได้เพื่อนมาใหม่อีกหลายคน มี2คนที่คิดว่าเราสนิทที่สุดคุยกันได้ทุกเรื่อง บางทีเดินไปกินข้าวด้วยกัน3คนรวมเรา แล้วเขาก็คุยกันอยู่2คน เหมือนเราเป็นคนนอกเราเลยลดความเร็วในการเดิน ไปอยู่ข้างหลังเขาก็ไม่สนใจ เราก็เดินอยู่คนเดียว เคยพูดประชดหลายๆครั้งแต่ก็เป็นเหมือนเดิม เราพยายามพูดเล่าเรื่องเรื่องนึงให้เพื่อนฟัง ไปถึงเกือบกลางเรื่องแล้วจะมีคนหนึ่งชอบแทรกเราเกือบตลอดเราต้องหยุดพูดเอง และนั่งเงียบไปเลยน้ำตาคลอหลายครั้งอยู่ เกือบร้องไห้ มันปนความรู้สึกน้อยใจ ไม่มีใครสน เพื่อนคนที่เราสนิท5ปี ไม่เคยทักเราก่อนนเลย เราเลยจะเป็นฝ่ายทักไปในแชทเองตลอด แล้วเขาจะหายไปก่อนทั้งที่บางทียังไม่ลา พอมารู้อีกที เพื่อนเราอีกคนกับเพื่อนสนิท5ปี กลับไปสนิทกันมากคุยดทรคอลด้วยกันตลอด... เราไม่เคยสำคัยกับเพื่อนเลยใช่ไหมคะ ทั้งที่พยายามทำทุกอย่าง แต่ก็น้อยใจที่เพื่อนทำกับเราแบบนี้ ....
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ
อยากได้คำปรึกษาจริงๆค่ะ เราคุยกับเพื่อนก็เหมือนเพื่อนไม่สนใจเราเลย เหมือนมีกำแพงคั่นไว้อยู่
เคยคิดว่าตัวเองเป็นคนนอกสำหรับเพื่อนไหมคะ
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ
อยากได้คำปรึกษาจริงๆค่ะ เราคุยกับเพื่อนก็เหมือนเพื่อนไม่สนใจเราเลย เหมือนมีกำแพงคั่นไว้อยู่