ขอบคุณสหาย toshare

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ @ "ชิต"นามะกีรติประวัติ.........."บุรทัต"ประจักษ์งาม ฉันท์กานท(ะ)เรืองรุจิระคาม......ผลิอร่ามสยามไทย @ ชวนชนกวีมุปณิธาน............มะนะสานประเจิด

กว่าจะมาเป็นครูต้องเรียนรู้ พากเพียรดูหมั่นศึกษาจนแตกฉาน หลักภาษาวรรณกรรมต้องชำนาญ กาพย์กลอนกานท์โคลงฉันท์ต้องแม่นไว เพราะครูคือผู้อบรมบ่มเพาะกล้า ผู้นำพาอนาคตให้สดใส ผู้สืบสานภูมิปัญญาภาษาไทย ผู้สอน

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ @ ขอบคุณสหายจิต(ะ)คะนึง....มน(ะ)ซึ้งประจักษ์ใจ ขำขันสนุก ก็จะริให้.................ประทุปัน ณ ฉันท์นี้ @ "คุณครูคะ หนูวจนะด้วย.........คุรุช่วยสดับที 'ตุ๊ด'ครูนะเป็น ฤ? กิระมี

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ @ โอ้โอสหาย สติคะนึง...........นยะซึ่ง ประกอบเป็น รูปนามก็แค่ ภวะจะเห็น............บ่มิควร ประเด็น"หลง" @ สิ่งสรรพ(ะ)ล้วน มตะมลาย.....สิบ่สาย มุธรรมคง แม้ทุกข(ะ)ท้น ก็จะป

ใช้ รัสสระ(สระสั้น) แทนคำ รูปเอก ในตำแหน่ง บังคับ (เอก ๗) @ ขอ"โคลงฉันท์"ผลิให้ .....ไสวกานท์ โดย ละ"รูปเอก" จาร .....จะแจ้ง แทนด้วย"สระสั้น" วาน .....ชมติ..กันนา แต่งส

แม้มีเกณฑ์ นิยม กันอยู่ แต่ หากไม่คิด ริเริ่ม/ปรับเปลี่ยน/ดัดแปลง ผู้ฅนก็อาจนิยม แต่งร้อยกรอง กันน้อยลง โคลงคลุมฉันท์ โคลงสี่ดั้น จัตวาทัณฑี @ ใส่ใจพร้อมถี่ถ้วน...คำนึง ภัยเภทเหตุคลายลด...เลี่ยงได

: เบญจางคอักษร ร่ายสุภาพ @ วันใหม่มี พระสัญญา....ทุกเวลา มีหวัง มืดบดบัง มีแสง....สิ้นเรี่ยวแรง มีพระพร ทรงอาทร ทุกเมื่อ....ข้าฯเชื่อแน่ โปรดให้ กลับสู่ "บ้านแท้" ไซร้....เมื่อสิ้นเสร็จงาน

*** เบญจางคอักษร *** กาพย์พรหมคีติ (มีเสียงขับอันไพเราะ) บทละ ๘ วรรค วรรคหน้า ๕ พยางค์  วรรคหลัง ๖ พยางค์ ส่งสัมผัส บทท้ายวรรค ๘ รับสัมผัส บทท้ายวรรค ๒ @ กานท์กาพย์แบบเก่าก่อน อุระร้อนจารขับขา

ฉันท์ มหาตุรงคธาวี บาท ๑ และ ๓ มี ๓ วรรค วรรคละ ๓,๔,๕ พยางค์ คคค  ลคคค  คคลคค บาท ๒ และ ๔ มี ๔ วรรค * ต