เรากับแฟนนัดเจอกันครั้งแรกที่ห้างแห่งหนึ่งแฟนเราเป็นฝ่ายชวนเรามาเจอชวนไปดูหนังที่ห้างหลังจากที่เราเจอกันเราสองคนก็ไปซื้อตั๋วหนังซื้อเราเป็นคนจ่ายตั๋วหนังทั้งสองคนกว่าหนังจะฉายประมาณชั่วครึ่งเขาชวนเราไปกินข้าวเราบอกว่าเราไม่หิวเราเลยเสนอไปว่างั้นเราไปนั่งรอเขากินข้าวเราทั้งสองคนเดินลงไปร้ายอาหารเขาบอกว่าเขาไม่ได้กดเงินมายืมเงินเราจ่ายก่อนโอเคเราให้ไปจำนวนหนึ่งหลังจากกินข้าวเสร็จเราไปรอจนถึงเวลาฉายหนังหลังจากเราดูหนังจดก็สองทุ่มกว่าเขาบอกว่าขอยืมเงินไปเช่าที่พักเขาไม่ได้กดตังมายืมสัก500บาทซึ่งจริงๆในห้างก็มีตู้แต่เราก็ให้ยืมแล้วนัดกันว่าพรุ่งนี้จะทำบุญพอเช้าเราสองคนก็ไปทำบุญกันหลังจากทำบุญเสร็จเรายืมเงืนเราซื้อพระอีกเราก็ให้ยืมแล้วเค้าก็ไปกดเงินมาคืนเรา500บาทหลังจากนั้นพอถึงปั้มน้ำมันเขาก็ยืมตังเราเติมน้ำ100บาท หลังจากแยกย้ายกลับที่ทำงานไม่กี่วันเขาจะสอบจึงเรายืมเงินเราซื้อสิ่งศักดิ์สิทธิ์500บาท ซื้อเขาบอกว่าสิ้นเดือนจะคืนให้ถัดจากนั้นไม่กี่วันก็ยืมเงินเราอีก1000้ บาทเป็นค่าที่พักบอกว่าสิ้นเดือนจะคืนพอสิ้นเดือนเขาก็ไปกินหมู่กะมะกับพี่ๆที่ทำงานนี่ผ่านมาแล้วสามเดือนพอสิ้นเดือนเงินเราเขาไม่เคยพูดถึงเลยทุกครั้งที่เจอกันเราเป็นฝ่ายเลี้ยงข้าวเติมค่าน้ำเขาโดยเขาใช้คำว่ายืมเติมน้ำมันลืมบอกไปเขาอยู่ห่างจากเรา60โลล่าสุดเขาจะยืมเงินเราเราปฏิเสธไปคืออันเก่ายังไม่คืนเราเลยคือเราก็ทำงานเหนื่อยเรายังไม่พร้อมเปย์ผู้ชาย *อาชีพเราคือข้าราชการครู เขาก็เป็นครูนะแต่เป็นอัตราจ้างแต่เงินเดือนก็หมื่นกว่าเป็นโรงเรียนอนุบาลประจำจังหวัด เราอายุ24 เขาก็ 24 เหมือนกัน ซึ่งเราพึ่งบรรจุเป็นข้าราชการได้เกือบปีเองฐานเงินเราก็ไม่ได้เยอะมาก เรารู้สึกว่าเราไม่ชอบคนที่ให้เราเป็นฝ่ายจ่ายซื้อเขาใช้คำว่สยืมแต่ไม่เคยคืนเลยจะผิดไหมถ้าเราจะเลิกกับเขาเพียงเพราะเขายืมเงินเราบ่อย
ควรไปต่อหรือพอแค่นี้