บางทีการที่เรารักใครสักคน เราก็ต้องการที่จะรู้ว่าเขารักเราหรือเปล่าใช่มั้ยคะ หรือว่าเราคิดแบบนี้อยู่คนเดียวตอนนี้แฟนเราทำงานแบบไม่มีวันหยุดไม่มีเวลาให้กับเราแต่เราก็เข้าใจนะว่าที่เขาทำนั้น คืออยากให้ครอบครัวมีความสุขมีเงินใช้จ่ายหมุนเวียนในครอบครัว แต่เราก็ไม่เคยทะเลาะหรือมีเรื่องอะไรขุ่นเคืองใจกัน เรายังรักกันดีเหมือนเดิมแต่ในบางครั้ง เวลาที่เรารู้สึกท้อรู้สึกเหนื่อยหรือเวลาที่ต้องการคำปรึกษามันเหมือนกับว่าเราต้องเผชิญมันคนเดียวคิดเองคนเดียวท้อไม่มีกำลังใจเราก็ต้องก้าวข้ามมันไปคนเดียว เรารู้สึกแบบนั้น แต่ก็เคยนั่งคุยกันนะสิ่งที่เขาทำเราก็เข้าใจในความคิดของเขาเราเลยเปลี่ยนความคิดใหม่ปรับความคิดตัวเราใหม่ กลับจากทำงานก่อนเขาเราก็กลับไปทำงานบ้านทำอาหารรอเขากลับบ้าน แต่แค่ไม่ค่อยมีโมเม้นหวาน หรือโรแมนติก มีแต่เราเซอร์ไพรส์เขาตลอดไม่ว่าจะวันสำคัญไหนๆ ทุกอย่างที่เราทำให้เขาร้องไห้แล้วบอกว่าพี่ไม่เคยมีอะไรให้หนูเลยคือตอนนั้นแบบปล่อยโฮ!!!ออกมาเลยซึ่งเราก็ได้รู้อีกว่าเขาก็พยายามเหมือนกันแต่แค่สิ่งที่เขาทำอยู่มันทำให้ครอบครัวเราไม่ลำบากเขาเองไม่ค่อยบอกรักเราหรอกแต่เราก็อยากได้ยินนะ แต่ส่วนมากคำว่ารักมันจะออกมาจากการกระทำของเขาทั้งนั้น ต่อให้เขาจะบ้างานแค่ไหนเขาก็หยุดงานมาดูแลเราในวันที่เราป่วย แล้วก็ดูแลพ่อแม่เราด้วย เรารู้ว่าบางอย่างมันทำให้เขาอึดอัด แต่เขาก็พยายามปรับตัวเพื่อเราพยายามเย็นในตอนที่เราร้อน ถ้าเพื่อนๆมีแฟนหรือสามีแล้วเขาไม่ค่อยบอกรักเราอยากให้ดูที่การกระทำของเขานะ ถ้าเขาบอกรักแต่การกระทำไม่ใช่ก็ควรถอยออกมา แต่ถ้าไม่บอกรักแต่การกระทำทุกอย่างมันบ่งบอกกับใจและความรู้สึกของเราว่าเขารักเราแล้ว แค่คำพูดว่ารักมันก็ไม่สำคัญอีกต่อไป
ความรัก ไม่ต้องบอกรัก ก็ได้หรอ???