*** ยาวนิดนึงนะค่ะ*** 🙏🏻🙏🏻 สวัสดีค่ะ เราคบกันกับแฟนมา 12 ปี คบกันคั้งแต่อายุ17ปี ปัจจุบัน 29 แล้ว มีลูกสาวด้วยกัน 1 คน👧🏻 เราทำงานหาเงินเองมาโดยตลอด 💸 แฟนเรารับจ้างก๊อกๆแก๊กๆรายได้ก็ไม่ได้เยอะ เราเงินเดือนมากกว่าแฟนค่ะ ค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่ ไม่ว่าจะเปนรถ เป็นเรื่องลูก เราเป็นคนออกค่ะ เราซัพพอร์ตเค้าทุกอย่าง นิสัยแฟนเป็นคนเอาแต่ใจมากๆ เราก็ทนมาโดยตลอด เลิกกันไปก็หลายครั้ง ส่วนใหญ่ทะเลาะกันจะต่างคนต่างเงียบ ไม่คุยกันเป็นอาทิตย์ค่ะ แต่เราก็เป็นคนง้อก่อนตลอด จนครั้งล่าสุดทะเลาะกันแยกกันอยู่ค่ะ เมื่อปีที่9 ห่างกันไป 3 เดือนเค้าตามง้อจนเราใจอ่อนกลับมา และตัดสินใจจดทะเบียน และได้มีลูกกันเมื่อปีที่แล้วค่ะ ปัจจุบันลูก 1ขวบ 3เดือน (ตอนท้อง เราก็เปนคนไปฝากท้องเอง ที่จะพาเราไปโรงพยาบาลนับครั้งได้ค่ะ สามีเราไปกับเราแค่ 3 ครั้ง ) ในความคิดว่ามีลูกเค้าอาจจะเปลี่ยนนิสัย เปลี่ยนให้ดีขึ้น โตมากขึ้น เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น แต่มันกลับยิ่งหนักกว่าเดิม เค้าเห็นแก่ตัวมากขึ้น ไม่ได้เหมือนมีเราอยู่ในสายตา จนตอนนี้เราไม่ได้รู้สึกอะไร มันเป็นความเคยชินหรือเปล่าค่ะที่เราทนมาตลอด หรือมันเป็นความรักที่เรารักเค้ามากๆ ตอนนี้จะเลิกก็คิดถึงลูกมากๆ เพราะเค้าก็รักลูกมากๆด้วยค่ะ (ทุกวันนี้ทะเลาะเราไม่สนใจแล้วค่ะ ไม่ง้อไม่แคร์ มันไม่ได้รู้สึกเสียใจด้วย แต่เรื่องนอกใจเค้าก็ไม่เคยมีค่ะ ) 😭😭