โดนบอกเลิกตอน 30 ทั้งๆที่เขาบอก "รักเรามาก" แต่เขา"รักความสนุก" มากกว่าเรา

เราอายุ 30 เรามีแฟนเป็นทอม เราคบกันมาจะเข้าปีที่8 ซึ่งเขาทำงานที่เดี่ยวกับเรา สายงานเขาดีกว่าเรามาก เขาเป็นถึง ผู้จัดการหน่วยงาน เราเป็นแค่พนักงานระดับปฏิบัติการธรรมดา แรกๆที่เราคบกันเขาเป็นคนดี ดูแลเราและครอบครัวเรา และเราก็รักครอบครัวเขาเช่นกัน เขาเป็นคนชอบเที่ยวไม่ว่าตะในหรือต่างประเทศ เขาเป็นคนพาเราเที่ยวต่างประเทศครั้งแรกเลย เรามีความสุขมาตลอดเวลา 5-6 ปี พอเข้าปีที่7 เขาเริ่มเปลี่ยนไป เขามีสังคมในที่ทำงานมากขึ้น เขาเริ่มออกสังคมมากขึ้น ถึงขั้นบางวันไม่กลับบ้าน นอนพักที่อื่นเลย พอมาไม่กี่วันเขาบอกกับเราว่า "เธอเคยรักใครมากๆไหม แต่รู้ว่าไปต่อไม่ได้ไหม" ในหัวเราตอนนั้นคือไม่จริงใช่ไหม เราจะไม่เกิดขึ้นใช่ไหม เราก็ทนมาสักพัก เมื่อคืนเราได้เปิดใจคุยกัน เขาบอกกับเราว่า "เขารักเรานะ แต่เขารักสนุกมากกว่า" เขาขอให้เราเป็น พี่ น้องกันได้ไหม เราเลยบอกเขา เราขอกลับบ้านเรากลับไปอยู่กับแม่ได้ไหม เขาบอกเราขาขอได้ไหม ขอให้เราอยู่ที่บ้านหลังนี้ก่อน บ้านที่เราสร้างด้วยกันมา บ้านที่เราเริ่มต้นกันมาก่อนได้ไหม เราถามเขากลับให้เราอยู่ในฐานะอะไร ถ้าพี่น้องเรายังรับไม่ได้นะ ขอคิดดูก่อน

เราไม่รู้เราควรทำอะไรก่อนดี ในหัวเราตอนนี้เราคิดแต่เรื่องดีๆที่เราเคยทำให้กัน เราคิดว่าเราจะมีครอบครัวที่อบอุ่น เราจะต้องแต่งงานกัน แต่มันไม่เป็นอย่างนั้นเลยเราเลยคิดว่าด้วยสังคมและด้วยการทำงานที่เปลี่ยนไป ต่างคนต่างยุ่ง แฟนเราจากที่ไม่ค่อยมีสังคม พอมีสังคมมากขึ้นก็เริ่มเปลี่ยนไป ความรักความหวานที่มีให้ก็เริ่มลดลง จนสุดท้ายมันก็จบลง ทั้งๆที่เรายังเหมือนเดิม เจ็บปวดมากกับการโดยบอกเลิกครั้งนี้ เราคิดว่าคงเป็นได้อยากที่เราจะหารักใหม่ ช่วยบอกเราทีว่าเราควรจะทำอย่างไร (ผู้หญิงก็ไม่อยากจะมีรักใหม่ไปเรื่อยๆนะ อยากจะมีรักที่จริงจังสักครั้ง) เราอาจพิมพ์วนไปวนมานะ เพราะตอนนี้เรามันมืดแปดด้าน เราแค่อยากระบาย ขอพื้นที่นี้ให้ระบาย และขอคำแนะนำดีๆจากตรงนี้.....(22พ.ย.63)