ทำยังไงดีคะโดนพี่ที่ฝึกงานบอกว่าเป็นลูกคุณหนูบ่อยมากจนรู้สึกว่าเราไม่เหมือนคนปกติเหรอ เราแปลกแยกจากคนอื่นเหรอ เครียดมากค่ะ
เราก็คนธรรมดา ใช้ชีวิตปกติ เดินตลาดได้ กินของข้างทางได้ เพียงแต่เราค่อนข้างซีเรียสเรื่องความสะอาด จะให้ไปนั่งกินข้าวในร้านที่มีแมลงสาบวิ่งไปมาก็คงไม่ได้

เคยมีพี่คนนึงเอาผลไม้ที่ตกพื้นแล้วมาให้เรากินบอกว่ามันยังดีนะ กินได้
พอเราบอกมันตกแล้วนะพี่มันมีเชื้อโรค เขาก็บอกงั้นพี่กินให้ดูแล้วน้องก็กินนะ เราไม่ยอมกินก็บอกเรา เป็นลูกคุณหนูก็งี้แหละเคยมีแต่ชีวิตดีๆมีของดีๆกิน ของดีๆใช้ ผลไม้ตกแค่นี้ทำเป็นรับไม่ได้ โตขึ้นกว่านี้จะไปทำอะไรได้ถ้าแค่นี้ไม่มีความอดทน
จากวันนั้นเราก็ไม่เข้าใกล้เขาอีกเลยค่ะ แต่ก็จะมีเอาเราไปเล่ากับคนอื่นเรื่อยๆว่าเราทำอะไรหนักไม่ได้หรอก ขนาดของกินยังคนละระดับกันเลยเรามันคุณหนู

เรื่องความสะอาดคือสิ่งที่ทุกคนควรใส่ใจอยู่แล้วไหมคะ
เราอยากรู้ว่ามันเป็นปัญหาที่เราหรือที่เขากันแน่ ถ้าเป็นที่เราเราก็พร้อมจะปรับเปลี่ยน ถ้าเป็นที่เขาเราควรทำยังไงกับเขาดีคะ