รู้สึกว่าเราเป็นเเฟนที่โชคร้ายที่สุดของเขา

ตั้งเเต่คบกันมาเรารู้สึกว่าเราใส่ใจรอคอยเขาอยู่ฝ่ายเดียว เราเสียเงินให้เขาเยอะกว่าที่เขาเปย์เราอีกเราทุ่มเทกว่าที่เขาทุ่มเทให้เราเเบบเราเป็นลองจากทุกๆอย่างของเขา ซึ่งต่างจากเเฟนคนก่อนๆเขามากเขาจะติดเเฟนพาไปนั้นไปนี้ให้นั้นให้นี้ ซึ่งต่างจากเรามากเว้ยมีเเต่เรานัดเขามาเจออยากเจอเขาเลี้ยงข้าว พอคอลกันเขาก็เล่นเกมบ้างดูยูทูปบ้าง น้อยใจทำไมพอเป็นเราทุ่มเทเขากับไม่ทุ่มเทเหมือนกับเรา เราอยากให้เขากับเราอยู่เเบบเท่าๆกันไม่มีใครทำมากกว่าใครงี้บางทีก็รู้สึกว่าตัวเองไม่สำคัญสำหรับเขาสักเท่าไหร่