......ก่อนอื่นต้องขอออกตัวก่อนนะครับว่าพึ่งเลยมาเขียนกระทู้เป็นครั้งการเขียนหรือการเล่าเรื่งอาจดูแปลกๆงงๆ ก็ต้องขออภัยด้วยนะครับ
ผมมีลักษณะเป็นคนหน้าหวานผิวไม่ดำแต่ไม่ขาวเเบบขาวเหลืองหรือป่าวฮ่า ซึ่งลักษณะเป็นคนพูดมากพูดเก่งยิ้มง่ายหัวเราะเสียงดังเพื่อนเยอะใครๆก็ดูออกว่าไม่แมนแต่แบบว่าด้วยผมก็ไม่ยอมรับตัวเองเลยโกหกเพื่อนๆไปว่าเป็นผู้ชาย แต่ก็ไม่มีใครทักนะว่าเป็นเปล่าสงสัยเพื่อนๆมีมารยาทมากๆครับ
(ต้องขอโทษเพื่อนด้วยที่โกหกเรื่องเพศสภาพอุแง)
...
...
...
ขอเล่าตั้งแต่แรกๆที่เจอกันก่อนะครับบบว่าเจอกันได้ไงก็คือว่าผมกับรูมเมทเจอกันด้วยการสุ่มของระบบหอในครับเลยเจอกัน...วันเเรกก็ปวดหัวเลย
ผมพยายามเปิดประตูเปิดยังไงก็เปิดไม่ออกก็เปิดตั้งนานครับสักครู่ก็มีชายตัวสูงผิวขาวเปิดประตูออกมา(รูมเมทนั้นแหละครับ)ความคิดแรกแอบวิ๊ดเลยเขินครับหล่อมากสเปก >////<พอเปิดออกมาแล้วก็รีบปิดเข้าไปผมก็ต้องตกใจสิครับอ่าวว!!!เขาคิดอะไรของเขานะเลยร้องบอกว่าผมก็อยู่ห้องนี้เหมือนกันครับแล้วเขาก็เปิดห้องให้บรรยากาศของคือมืดมาก(รูมเมทไม่ชอบแสงครับกลัวดำ)เดินเขาไปในห้องด้วยความเกร็งผมกลัวคนตัวสูงฮ่าๆ เขาสูงประมาณ185ครับส่วนผม170มาตฐานตัวเล็กพอขนของเข้าของเสร็จผมก็กลับบ้านรอเปิดเทอมจะกลับมาใหม่ อีก5วันครับบบบบ
.
.
.
หลังจากที่ออกจากห้องเพื่อกลับบ้านใจผมก็คิดถึงเขาแบบว่าลุ้นมากเพราะตอนนั้นตื่นเต้นมากครับเลยลืมดูหน้าลืมถามชื่อ ก็เขินแหละ อิอิอิ
นั่งบนรถระหว่างกลับบ้านก็คิดถึงหน้าเขาครับ
ตอนอยู่บ้านนั่งล้างจานก็พยายามคิดถึงหน้าเขา
แต่ก็คิดไม่ออกจริงๆก็แหม่มัวแต่ตื่นเต้น นับวันเวลามาเจอรูมเมท555+
......จนวันนี้มาถึงวันที่ต้องกลับมหาลัยตื่นตั้งแต่ตี5ด้วยความบ้านไกลจากมหาวิทยาลัยถึง200+kmแต่เอาจริงๆไปบ่ายยังทันเลยฮ่าๆ
...
...
เดินทาง
...
...
ถึงหอสักทีตื่นเต้นที่สุด><ถึงหน้าห้องแล้วววววว
อร๊าคคคคคค เคาะประตูแล้วนะ ตื่นเต้น เปิดเขาไปอ่ะอ้าวหลับบ
สักพัก
..
..
กำลังจัดห้องก็มีเสียงใหญ่หล่อๆ(เขิน)
รูมเมท:เพื่อนมีอะไรให้ช่วยมั้ย(พร้อมยืนเกาหัวโอ๊ยเอ็นดู)
ผม:อ่อไม่เป็นไรครับ
รูมเมท:งั้นมีอะไรบอกได้นะ~~
..
..
แล้วกลับไปนอน (อ้าว)
..
..
เหตุการณ์ก็ดำเนินไปอย่างปกติทุกอย่างครับผมกับเขามีลักษณะนิสัยคล้ายกันเลยไม่ต้องปรับอะไรมากเว้นแต่เรื่องเดียวคือเขาเป็นคนไม่กินข้าวใช่ครับผมพิมพ์ไม่ผิดเขาใช้การกินโยเกิร์ต+ขนมปังแต่กินวันละ1มื้อ ตอนเที่ยงคืน ผมก็เลยแอบเหงาบ้างต้องไปกินข้าวคนเดียว อุแงง
ผมก็ไม่รู้ว่าไปแอบชอบเขาตอนไหนแต่แบบรู้ตัวอีกทีเป็นคนคลั่งรักใช่ครับผมเป็นเกย์แต่ไม่เคยแอบชอบใครเลยอาจมีมองบ้างเวลาคนหน้าตาดีๆ พอเป็นอาหารตาบ้างก็เรื่องปกติของคนโน๊ววววววว
ขอเล่าลักษณะรูมเมทหรือเขาแบบละเอียดนะครับ
เป็นคนสูง ผิวขาว ผอมเลยอ้วนมาก่อน หล่อ เเล้วก็หล่อ ฟิวแบบหนุ่มญี่ปุ่ญไรงี้ อร๊ากพิมพ์ไปเขินไป><
แบบว่าเขาเป็นคนดีแคร์คนรอบข้างครับชนิดที่ว่าทักFacebookมาคือตอบหมดตอบยาวตอบไม่เป็นกันเองเลยใช่ภาษาทางการจนแบบน่ากลัวฮ่าๆๆ
ก็เวลาจะไปเรียนเขาก็จะบอกผมทุกครั้ง ว่าสู้ๆโชคดีนะเพื่อน (เราเรียกกันว่าเพื่อน)
กลับมาจากเรียนเสร็จ เขาก็จะถามว่าเป็นไงบ้างวันนี้ (แบบโอ๊ยแพ้มากตกหลุมรักวันละ300รอบ)
แรกก็ตอบธรรมดาหลังๆมาก็แบบเอ้าเริ่มคิดเเล้วผู้ชายอบอุ่นนนนอยากได้อยากCF
เวลาอยากไปไหนก็ตามใจครับพาไปหมดทุกที่แต่ไม่ค่อยกล้าขอมากเกรงใจอยู่ครับ
เขาเป็นนาฬิกาปลุก ในตอนเช้า
เป็นคนที่รับฟังแล้วให้แค่คิดถึงเเม้ว่าอายุเขาจะอ่อนกลัวผม2ปี เขาเข้าก่อนกำหนด/ส่วนผมก็ซิ่วมาเจอ555
แล้วต่างคนต่างก็เล่าปัญหาชีวิตรอบครัวเรื่องต่างๆที่เจอมามีอะไรเล็กน้อยก็เล่าให้กันฟังเรื่องเพื่อนเรื่องแมวเรื่องนกทำรังที่ระเบียง บลาเยอะๆครับ
ค่อยเป็นกำลังใจให้กันเวลาสอบก็ไปไหว้พระด้วยกันอ่อ ออกพรรษาครับได้ไปทำบุญด้วยกันด้วยแบบว่าเขินมาก แบบเขาเป็นคนกรวดน้ำเขาเลยบอกให้เอามือประคองแขนไว้แบบฟิลแฟนมากๆๆ
แบบว่าบางทีนั่งเฉยๆก็หันหน้ามองกันแล้วยิ้มให้กันด้วย
ทำไมเขาดูไม่ออกหรอเนี้ยว่าเราเป็นไร
ค่อยทำงานให้เวลาทำไม่ทัน
มีเพื่อนนอนดึกเวลาเครียร์งานผมหลับเขาถึงจะหลับ
มีคนพาออกไปซื้อข้าวตอนหิวดึกๆ
อ่อลอยกระทงมีการไปลอยด้วยกันจนถูกเพื่อนถ่ายรูปเดินคู่กัน เขินมากน่ารักจัง
ใครชวนเขากินเหล้าก็ถูกปฎิเสธยกเว้นผมที่ชวนเขาก็กินด้วยชวนไปผับก็ไปด้วยไปแบกไปดูแลเอากลับหอ
เพื่อนบอกเขาบอกว่าเขาเปลี่ยนไปดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น(โลกมันกลมมากผมไปสนิทกับเพื่อนของเขาก่อนรู้จักเขาอีก)
เราค่อยดูแลช่วยเหลือกัน เขาชอบคอสเพย์เอาจริงแอบเกลียดตัวเองมาก!!!แบบว่าทั้งชีวิตไม่เคยเลยรู้จักเลย มุซาน คือใครเป็นอะไรเพื่อผู้ชายถึงขั้นไปหาข้อมูลว่าลักษณะยังไงจนสามารถเช็ทวิกผมให้เขาได้ และตัวละครอีกหลายตัว
เค้าค่อยจดจำว่าผมชอบอะไรไม่ชอบอะไร
มีครั้งหนึ่งที่เขาแนะนำอาหารแล้วผมไม่ชอบแต่บ่นว่าเสียดายเขาเลยเป็นคนกินแทนบอกเลยว่าเขาไม่ได้กินข้าวแบบจริงจังมาเป็นเวลานานมากตั้งแต่ลดหุ่นแต่เขายอมทำให้เราง่าา
ปกติเขาจะปลุกผมตื่นด้วยการเปิดไฟเขย่าแขนแต่เมื่อวานนี้เขาจับที่หน้าอกผมแล้วเขย่า บ้ามากกกก
ทั้งเขินทั้งตกใจทั้งง่วง
โมเมนต์ยังมีอีกมากมายเล่าวันนี้ไม่จบแน่ๆครับ
แต่ผมก็แอบเศร้าตรงที่ผมรู้สึกกับเขามากไปแล้วผมอยู่ในวังวลและความคิดตัวเองบางทีก็คิดว่าเขาชอบเราแต่บางที่ก็คิดว่าเขาทำเพราะเขาเป็นคนแคร์คนอาจเห็นเราเป็นสนิทมาก เขาเป็นผู้ชายแท้พอมาคิดๆดูแล้วผู้ชายต้องคู่กับผู้หญิงตามกฎของธรรมชาติครับ บางทีก็คิดว่าถ้าเป็นผู้หญิงคงง่ายกว่านี้ครับ ผมอยากบอกเขาว่าชอบนะแต่ก็ไม่กล้ากลัวเสียเพื่อนที่ดีไป มีใครพอมีความคิดเห็นอะไรบ้างที่จะแนะนำผมได้บ้าง อาจจะเป็นการmove onก็ได้ครับ
...
...
...
สำหรับใครที่อ่านมาถึงจบก็ขอขอบคุณมากๆนะครับ
และขอโทษด้วยนะครับที่อาจจะเขียนผิดถูกตกบ้างก็ต้องขออภัยมานะที่นี้ด้วยครับขอขอบคุณครับ
....C....
จะทำไงดีเมื่อผมแอบชอบรูมเมทของผมแต่ไม่สามารถบอกได้ ช-ช
ผมมีลักษณะเป็นคนหน้าหวานผิวไม่ดำแต่ไม่ขาวเเบบขาวเหลืองหรือป่าวฮ่า ซึ่งลักษณะเป็นคนพูดมากพูดเก่งยิ้มง่ายหัวเราะเสียงดังเพื่อนเยอะใครๆก็ดูออกว่าไม่แมนแต่แบบว่าด้วยผมก็ไม่ยอมรับตัวเองเลยโกหกเพื่อนๆไปว่าเป็นผู้ชาย แต่ก็ไม่มีใครทักนะว่าเป็นเปล่าสงสัยเพื่อนๆมีมารยาทมากๆครับ
(ต้องขอโทษเพื่อนด้วยที่โกหกเรื่องเพศสภาพอุแง)
...
...
...
ขอเล่าตั้งแต่แรกๆที่เจอกันก่อนะครับบบว่าเจอกันได้ไงก็คือว่าผมกับรูมเมทเจอกันด้วยการสุ่มของระบบหอในครับเลยเจอกัน...วันเเรกก็ปวดหัวเลย
ผมพยายามเปิดประตูเปิดยังไงก็เปิดไม่ออกก็เปิดตั้งนานครับสักครู่ก็มีชายตัวสูงผิวขาวเปิดประตูออกมา(รูมเมทนั้นแหละครับ)ความคิดแรกแอบวิ๊ดเลยเขินครับหล่อมากสเปก >////<พอเปิดออกมาแล้วก็รีบปิดเข้าไปผมก็ต้องตกใจสิครับอ่าวว!!!เขาคิดอะไรของเขานะเลยร้องบอกว่าผมก็อยู่ห้องนี้เหมือนกันครับแล้วเขาก็เปิดห้องให้บรรยากาศของคือมืดมาก(รูมเมทไม่ชอบแสงครับกลัวดำ)เดินเขาไปในห้องด้วยความเกร็งผมกลัวคนตัวสูงฮ่าๆ เขาสูงประมาณ185ครับส่วนผม170มาตฐานตัวเล็กพอขนของเข้าของเสร็จผมก็กลับบ้านรอเปิดเทอมจะกลับมาใหม่ อีก5วันครับบบบบ
.
.
.
หลังจากที่ออกจากห้องเพื่อกลับบ้านใจผมก็คิดถึงเขาแบบว่าลุ้นมากเพราะตอนนั้นตื่นเต้นมากครับเลยลืมดูหน้าลืมถามชื่อ ก็เขินแหละ อิอิอิ
นั่งบนรถระหว่างกลับบ้านก็คิดถึงหน้าเขาครับ
ตอนอยู่บ้านนั่งล้างจานก็พยายามคิดถึงหน้าเขา
แต่ก็คิดไม่ออกจริงๆก็แหม่มัวแต่ตื่นเต้น นับวันเวลามาเจอรูมเมท555+
......จนวันนี้มาถึงวันที่ต้องกลับมหาลัยตื่นตั้งแต่ตี5ด้วยความบ้านไกลจากมหาวิทยาลัยถึง200+kmแต่เอาจริงๆไปบ่ายยังทันเลยฮ่าๆ
...
...
เดินทาง
...
...
ถึงหอสักทีตื่นเต้นที่สุด><ถึงหน้าห้องแล้วววววว
อร๊าคคคคคค เคาะประตูแล้วนะ ตื่นเต้น เปิดเขาไปอ่ะอ้าวหลับบ
สักพัก
..
..
กำลังจัดห้องก็มีเสียงใหญ่หล่อๆ(เขิน)
รูมเมท:เพื่อนมีอะไรให้ช่วยมั้ย(พร้อมยืนเกาหัวโอ๊ยเอ็นดู)
ผม:อ่อไม่เป็นไรครับ
รูมเมท:งั้นมีอะไรบอกได้นะ~~
..
..
แล้วกลับไปนอน (อ้าว)
..
..
เหตุการณ์ก็ดำเนินไปอย่างปกติทุกอย่างครับผมกับเขามีลักษณะนิสัยคล้ายกันเลยไม่ต้องปรับอะไรมากเว้นแต่เรื่องเดียวคือเขาเป็นคนไม่กินข้าวใช่ครับผมพิมพ์ไม่ผิดเขาใช้การกินโยเกิร์ต+ขนมปังแต่กินวันละ1มื้อ ตอนเที่ยงคืน ผมก็เลยแอบเหงาบ้างต้องไปกินข้าวคนเดียว อุแงง
ผมก็ไม่รู้ว่าไปแอบชอบเขาตอนไหนแต่แบบรู้ตัวอีกทีเป็นคนคลั่งรักใช่ครับผมเป็นเกย์แต่ไม่เคยแอบชอบใครเลยอาจมีมองบ้างเวลาคนหน้าตาดีๆ พอเป็นอาหารตาบ้างก็เรื่องปกติของคนโน๊ววววววว
ขอเล่าลักษณะรูมเมทหรือเขาแบบละเอียดนะครับ
เป็นคนสูง ผิวขาว ผอมเลยอ้วนมาก่อน หล่อ เเล้วก็หล่อ ฟิวแบบหนุ่มญี่ปุ่ญไรงี้ อร๊ากพิมพ์ไปเขินไป><
แบบว่าเขาเป็นคนดีแคร์คนรอบข้างครับชนิดที่ว่าทักFacebookมาคือตอบหมดตอบยาวตอบไม่เป็นกันเองเลยใช่ภาษาทางการจนแบบน่ากลัวฮ่าๆๆ
ก็เวลาจะไปเรียนเขาก็จะบอกผมทุกครั้ง ว่าสู้ๆโชคดีนะเพื่อน (เราเรียกกันว่าเพื่อน)
กลับมาจากเรียนเสร็จ เขาก็จะถามว่าเป็นไงบ้างวันนี้ (แบบโอ๊ยแพ้มากตกหลุมรักวันละ300รอบ)
แรกก็ตอบธรรมดาหลังๆมาก็แบบเอ้าเริ่มคิดเเล้วผู้ชายอบอุ่นนนนอยากได้อยากCF
เวลาอยากไปไหนก็ตามใจครับพาไปหมดทุกที่แต่ไม่ค่อยกล้าขอมากเกรงใจอยู่ครับ
เขาเป็นนาฬิกาปลุก ในตอนเช้า
เป็นคนที่รับฟังแล้วให้แค่คิดถึงเเม้ว่าอายุเขาจะอ่อนกลัวผม2ปี เขาเข้าก่อนกำหนด/ส่วนผมก็ซิ่วมาเจอ555
แล้วต่างคนต่างก็เล่าปัญหาชีวิตรอบครัวเรื่องต่างๆที่เจอมามีอะไรเล็กน้อยก็เล่าให้กันฟังเรื่องเพื่อนเรื่องแมวเรื่องนกทำรังที่ระเบียง บลาเยอะๆครับ
ค่อยเป็นกำลังใจให้กันเวลาสอบก็ไปไหว้พระด้วยกันอ่อ ออกพรรษาครับได้ไปทำบุญด้วยกันด้วยแบบว่าเขินมาก แบบเขาเป็นคนกรวดน้ำเขาเลยบอกให้เอามือประคองแขนไว้แบบฟิลแฟนมากๆๆ
แบบว่าบางทีนั่งเฉยๆก็หันหน้ามองกันแล้วยิ้มให้กันด้วย
ทำไมเขาดูไม่ออกหรอเนี้ยว่าเราเป็นไร
ค่อยทำงานให้เวลาทำไม่ทัน
มีเพื่อนนอนดึกเวลาเครียร์งานผมหลับเขาถึงจะหลับ
มีคนพาออกไปซื้อข้าวตอนหิวดึกๆ
อ่อลอยกระทงมีการไปลอยด้วยกันจนถูกเพื่อนถ่ายรูปเดินคู่กัน เขินมากน่ารักจัง
ใครชวนเขากินเหล้าก็ถูกปฎิเสธยกเว้นผมที่ชวนเขาก็กินด้วยชวนไปผับก็ไปด้วยไปแบกไปดูแลเอากลับหอ
เพื่อนบอกเขาบอกว่าเขาเปลี่ยนไปดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น(โลกมันกลมมากผมไปสนิทกับเพื่อนของเขาก่อนรู้จักเขาอีก)
เราค่อยดูแลช่วยเหลือกัน เขาชอบคอสเพย์เอาจริงแอบเกลียดตัวเองมาก!!!แบบว่าทั้งชีวิตไม่เคยเลยรู้จักเลย มุซาน คือใครเป็นอะไรเพื่อผู้ชายถึงขั้นไปหาข้อมูลว่าลักษณะยังไงจนสามารถเช็ทวิกผมให้เขาได้ และตัวละครอีกหลายตัว
เค้าค่อยจดจำว่าผมชอบอะไรไม่ชอบอะไร
มีครั้งหนึ่งที่เขาแนะนำอาหารแล้วผมไม่ชอบแต่บ่นว่าเสียดายเขาเลยเป็นคนกินแทนบอกเลยว่าเขาไม่ได้กินข้าวแบบจริงจังมาเป็นเวลานานมากตั้งแต่ลดหุ่นแต่เขายอมทำให้เราง่าา
ปกติเขาจะปลุกผมตื่นด้วยการเปิดไฟเขย่าแขนแต่เมื่อวานนี้เขาจับที่หน้าอกผมแล้วเขย่า บ้ามากกกก
ทั้งเขินทั้งตกใจทั้งง่วง
โมเมนต์ยังมีอีกมากมายเล่าวันนี้ไม่จบแน่ๆครับ
แต่ผมก็แอบเศร้าตรงที่ผมรู้สึกกับเขามากไปแล้วผมอยู่ในวังวลและความคิดตัวเองบางทีก็คิดว่าเขาชอบเราแต่บางที่ก็คิดว่าเขาทำเพราะเขาเป็นคนแคร์คนอาจเห็นเราเป็นสนิทมาก เขาเป็นผู้ชายแท้พอมาคิดๆดูแล้วผู้ชายต้องคู่กับผู้หญิงตามกฎของธรรมชาติครับ บางทีก็คิดว่าถ้าเป็นผู้หญิงคงง่ายกว่านี้ครับ ผมอยากบอกเขาว่าชอบนะแต่ก็ไม่กล้ากลัวเสียเพื่อนที่ดีไป มีใครพอมีความคิดเห็นอะไรบ้างที่จะแนะนำผมได้บ้าง อาจจะเป็นการmove onก็ได้ครับ
...
...
...
สำหรับใครที่อ่านมาถึงจบก็ขอขอบคุณมากๆนะครับ
และขอโทษด้วยนะครับที่อาจจะเขียนผิดถูกตกบ้างก็ต้องขออภัยมานะที่นี้ด้วยครับขอขอบคุณครับ
....C....