คิดยังไง

เล่าให้ฟังคับ ตอนนี้ อายุ38 สมัยหนุ่มๆ 555 มีแฟนเป็นเด็กนักเรียน ม.2 กินเด็ก 555 ไปรับ ไปส่ง ถ้ามีโอกาศ ปลอมเป็นมอเตอร์ไซค์ รับจ้าง ยืมเสื้อวินเพื่อนมา 5555 แต่ทางบ้านฝ่าย ญ กีดกัน อาจเพราะผมไม่ได้เรียนเเล้ว ทำงาน จบเเค่ ม.3 ซึ่งก็คบมาเป็นเวลา 5 ปี ผ่านไป ไว้เหมือนโกหก ก็ได้สมัคร ทหาร เพื่อรับใช้ขาติ เป็นเวลา 2ขวบปี เเละได้มีโอกาศ ได้เรียนต่อ เเละสอบ นักเรียนนายสิบทหารบกก็ได้พูดคุยกับแฟนว่าจะเป็นทหารต่อ เเต่แฟนบอกไม่ชอบทหารเเต่ผมชอบ แต่กองทัพก็ไม่รับเนื่องจากสอบไม่ติด ได้กลับ มาขายแรงงานต่อ แและเหตุการณ์ ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เธอได้เรียนต่อที่ กทม เเละเราทำงานพนักงานเก็บเอกสาร ก็มีโอกาศได้ ไปรับกลับบ้าน ซ้อนจักรยานยนต์ กทม - สมุทรสาคร ผมถอดหมวกกันน๊อกให้เธอใส่ ยังกับ หลิวเต๋อหัว เเต่เราหัวตะหลิว 555 ล้อเล่น พีคสุดเวลาเจอด่าน ตำรวจ ผมจะให้เธอลงเอาหมวกกันน๊อกคืน แล้วให้เธอนั่งรถเมล์ ไปเจอกันป้ายหน้า 5555 สุดๆๆ เเล้วเธอก็ย้ายไปอยู่ กทม กับ แม่ของเธอ เรามีโอกาศพบกัน น้อยลง จนวันนึงผมตัดสินใจ ไปหาเธอที่บ้านแม่ของเธอ แม่ของเธอขายปลาอยู่ที่ตลาดแถว บางเเค แล้วก็ได้เจอ ผมสวัสดีครับ ผมรักน้องเค้าจริงนะคับ พร้อมที่จะดูเเล ให้เเก่เฒ่า เป็นตายาย ในบันปลาย สุดท้ายของดวงชีวัน 555 นั้นเพลง แต่ประมาณนี้จริง แม่ไม่ได้ว่าอะไรถามกินอะไรมาหรือยัง ก็บอกเรียบร้อยเเล้วคับ แล้วก็บอกว่าเเล้วแต่เค้า แม่ไม่ยุ่งเรื่องแบบนี้ คิดในใจ เเม่ โคตรใจว่ะ หลังจากวันนั้น เธอเปลี่ยนไป ไม่รับสาย บอกเราเลิกกันเถอะ ผมรู้ว่าเค้ามีคนอื่น ผมได้เเต่นั่งเอาหัวโขกกำแพงร้องไห้ คิดเเล้วตลก บ้าหรือป่าวเเล้วก็หัวเราะกับตัวเอง ในกระจก สุดท้าย แฟนใหม่เค้าเป็นทหารพราน ผมก็ยังคุยกันอยู่เหมือนเพื่อนคนนึงเราหางกัน 5 ปีคับ มาคนที่สอง