#ว่าจะไม่เล่า แล้วล่ะ #แต่ก็ขอเล่าดีกว่า #เล่าเถอะ
ปีก่อนโน้นได้มีโอกาสไปน่าน  ไปนอนดอยภูคา 1 คืน  แล้วบังเอิญว่าต้องไปคนเดียวเพราะเพื่อนเกิดแอคซิเดนครับ  ไม่ได้ไปด้วย
ไปถึงดอยภูคา ก็เย็นแล้ว  กว่าจะชาร์จแบตมือถือที่ สนง เสร็จแล้วกลับบ้านพักก็พอดีเลย มืดมาก  มี นททมาพัก ไม่กี่หลังที่เห็นไฟเปิด(2-3หลังได้มั่ง) กลับถึงที่พักก็นั่งพักแป๊บก็รีบไปอาบน้ำทันทีเพราะกลัวว่าเดี่ยวมันยิ่งดึกประมาณ 2-3 ทุ่มมั่งถ้าจำไม่ผิดนะ(ต้องอาบน้ำครับเพราะเหงื่อโชกมาทั้งวัน)

ตอนไปก็สังเกตที่ห้องน้ำไม่มีใครสักคน  ห้องน้ำก็ว่างทั้งหมด  ก็เดินสำรวจห้องน้ำ อช สภาพก็นำ ตามนั้นแหละไม่ได้สวยหรูหราอะไร  มีถังน้ำเงิน  มีขันเก่าๆในถัง น้ำในถังจะใสๆที่ก้นถังจะมืดๆดำๆ น้ำจะเย็นยะเยือก  มีห้องหนึ่งมีฟักบัวเก่า น้ำไหลเบาๆ  เราก็เลยเลือกห้องนี้  เดินเข้าห้องน้ำไปก็จัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าแก้ผ้า แปลงฟัน แล้วรีบๆอาบ  แต่ระหว่างกำลังทำภารกิจอยู่  เหมือนได้ยินเสียงห้องข้างๆอาบน้ำด้วย(ติดกันเลย) ก็ งงๆ เอะ...เมื่อกี๊ไม่เห็นมีคน  แล้วไม่เห็นได้ยินเสียงเปิดประตูด้วย(เสียงเปิดประตูมันต้องดังดิ)  ก็ห้องน้ำ อช มันเป็นแบบนี้เกือบทุกที่ 

แต่กระนั้นก็พยายามไม่คิดอะไร ก็รีบอาบต่อไป รีบอาบ รีบถู  รีบล้าง(แต่น้ำไหลช้ามาก กว่าจะล้างสบู่เสร็จ ต้องเรียกพลังทำเสียงดังซู่ซ่าไปพรางๆเพื่อกลบความเย็นของน้ำ  และห้องข้างๆก็มีคนอาบน้ำก็ดี จะได้มีเพื่อนอาบน้ำ  ได้ยินเสียงสบู่หล่น  ได้ยินเสียงชักโครก ได้ยินเสียงอาบน้ำ ได้ยินเสียงมือโดนผนังครบวงจร  พอเราใกล้เสร็จเขาเสร็จก่อน  แล้วเงียบไป แต่ ทำไมเงียบเฉยๆ  ไม่เห็นมีเปิดประตูออกห้องน้ำ  เอะ...ที่ 2 

รีบเหอะ  รีบกลับที่พัก  ก็เดินไม่ใส่เสื้อ ออกไปที่พัก นุ่งแค่ผ้าขนหนู 1 ผืนไปตามกลางความมืดกับอากาศหนาวๆเย็นๆ หมอกลงเบาๆเวลาประมาณ 2-3ทุ่ม  เดินกลับไปก็จะเงียบๆบ้านพักอื่นๆเขาปิดไฟกันแล้ว  

แต่งตัวเปลี่ยนเสื้อผ้า ห่มผ้าห่มเร็วๆเตรียมนอน  ล้มตัวลงนอนบนผ้านวมหนาๆใต้ผ้าห่มอุ่นๆของอุทยานไปสักพัก ได้ยินเสียงคนเดิน ในใจอาจคิดว่า นทท ข้างๆ ไม่ก็ จนท อช  ก็ไม่คิดอะไร  ผ่านไปสักพัก เหมือนเดินขึ้นนอกชานกระท่อมที่พัก ให้นึกภาพ มีกระท่อมแล้วมีนอกชานคล้ายๆแคร่หน้ากระท่อมให้เรานั่งได้นะ  แล้วเแป๊บหนึ่งเหมือนได้ยินเสียงเคาะประตู ถ้าจำไม่ผิด 2 ครั้ง  เราก็คิดว่าเคาะหลังไหน  แต่เอะ..(ที่3) เหมือนหลังเรา  ก็เงี่ยหู และเงียบฟัง ก็ได้ยินเสียงชัดเลย  แต่ไม่เปิดเพราะไม่กล้า ไม่พูดตอบ ไม่ทักใดๆ เพราะไม่รู้ว่าใคร  คิดแค่ว่าถ้าเป็นคนหรือเจ้าหน้าที่จะต้องเรียก จะต้องพูด แต่นี่ ไม่พูดอะไร  เราทำตัวเงียบ  นอนหมอนหนุนหลังหนุนคอชนฝาผนังแต่ไม่พูดไม่ตอบ ดึงผ้าห่มขึ้นถึงคอ ไฟห้ามดับ  แต่มีไฟกระดุก 1 ที  แอบตื่นเต้นไป 1 ที  โอ้ยยยย..อะไรว่ะเนียะ

ผ่านไประยะหนึ่งก็มีเหมือนเสียงบนหลังคา โซกซากเหมือนตรงมุมจั่วหลังคา เพราะหลังคาคล้ายจาก หุ่มชั้นในด้วยเสื่อยางสีดำเพื่อกันน้ำทะลุในห้องพัก(มั่ง)  แต่ก็ไม่สนใจอะไร ในใจผมแค่กลัวงูเฉยๆ  เป็นคนกลัวงูมาก   ผ่านไป  หลับก็ไม่กล้า แต่มันง่วงมากจนสลืมสลือเผลอหลับเบลอๆ เท่านั้นแหละ  จัดมาเลย  เหมือนโดนผีอำ  จริงที่เจอคือ เหมือนมีคนยืนมองที่ปลายตีน  และมีการจับขา โอ้ย สุดๆ  กลัวมาก  แต่ทำอะไรไม่ได้  เท่าแต่หลับตา และมีความรู้สึกเย็นๆที่ขาโดยเฉพาะบริเวณที่โดนจับอยู่แค่ท่อนเดียว ก็ห่มผ้านวมอยู่อ่ะ ห่มมิดเท้าเลยแต่ก็ยังเย็นๆอยู่  ลับตาไป แล้วลืมตาขึ้นมา อ้าว สึดดดด..ยังอยู่  จนทำไป หลายครั้งมาก ไม่ยอมไป ตัวขยับไม่ได้  อกก็รู้สึกเหมือนโดนกดหนัก ขาก็ยังกลับ  จนพีคแล้ว กลัวมาก จนต้องสวดมนต์อยู่พักหนึ่ง จนหลุด  จากนั้นเราก็เลยงอเง่าเข้าหาตัวเพื่อต้องการทำให้อุ่มเหมือนๆกับส่วนอื่น  ไม่กล้ายืดขาเลยนะ  แต่  ทำยังไงได้ละ  จะนอนงอเข่าไม่ได้  มันเหมื่อยมาก ก็เดินมาทั้งวันแล้ว  ร่างกายต้องการยืดเหยียด  มันต้องการพักผ่อน  มันง่วงมากจนไม่ไหว  ก็ขอสวดมนต์อีกครั้งก่อนนอน  จากนั้นก็ค่อยๆหลับลง แบบไม่รู้ตัว 

กว่าจะหลับได้  หลับๆตื่นๆ มีตื่นเที่ยงคืน  ตี2 ตี3  ตี4  โอ้ย  สุดๆ  พอตี 5 นี่ต้องลุกล่ะ  เพื่อไปห้องน้ำและเก็บของเตรียมออกจากอุทยานเช้าตรู่เลย 

นี่คือการเจอดีที่นี่ บอกได้คำเดียวว่า ตอนนี้หลอนไปเลย จะไม่ไปอีกแล้ว 5555
แล้วทุกคนเคยเจอกันไหม  ที่ไนยังไงบ้างนะ  เอออ...ไม่ต้องเล่านะ  แค่บอกพอว่าที่ไหน 555 เรากลัว...

ปกติเราจะมีสัมผัสแบบนี้บ่อย  ตอนนี้ททุกวันนี้เหมือนจะพยายามทำจิตให้นิ่งแต่คุมสติเพื่อไม่ให้กลัวให้ได้  เช่น ถ้าโดนอำ หรือโดนเรียกชื่อข้างหูเบาๆ จะพยายามมองหน้าว่ารุปร่างแบบไหน  และจะพูดเลยว่า มีอะไร ให้ช่วยอะไรไปเลย  ใจดีสู้เสือ   แต่ขออย่างเดียวว่าอย่ามาหลอกหรือทำหน้าเละๆ แบบนั้นจะหัวใจวาย 555

นี่ขนาดนั่งพิมพ์ยังขนลุก หัวตั้ง หน้าชา เลยนะ..