ต้องหายออกจากครอบครัว

รู้สึกว่าอยู่บ้านยิ่งไม่มีความสุขกลับบ้านที่ไรร้องไห้วันวัน. มีความสุขแค่ตอนอยู่กับเพื่อน แต่อยู่กับครอบครัวไม่มีความสุข อึกอัดมาก ดูเหมือนเราไม่มีค่า พยายามคิดบวกตลอด บางคนคิดว่าครอบครัวคือที่ความสุข คุยกันได้ทุกเรื่องแต่ไม่ใช่ครอบครัวฉัน ครอบครัวฉันเป็นครอบครัวหัวโบราณมีแต่พี่สาวเท่านั้นที่สามารถคุยกันได้แต่ไม่ทุกเรื่อง ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองด้อยค่า ไม่มีประโยชน์ ไม่รู้เกิดมาทำไม รู้สึกว่าเราต้องออกจากจุดนี้แต่เราอายุแค่14จะทำอะไรได้ว่ะ  อดทนมาตั้งแต่ ป.6 ตอนนี้ม.2 แต่ทำได้แค่อดทน
#ขอบคุณที่เข้ามาอ่านถ้าอ่านไม่รู้เรื่องก็ขออภัยนะคะ พิมพ์ไปร้องไห้ไปไม่มีสติคิดอะไรก็พิมพ์ไปตามความรู้สึก
กระทู้นี้ไม่มีอะไรแค่อยากระบายเพราะอึดอัดมาก