สวัสดีครับผมมีเเฟนต่างรุ่นที่ห่างกัน2ปีเเฟนผมไปต่อมหาลัยที่ กทม. ยอมรับเลยว่าผมเองก็ไม่ไว้ใจเขากว่าว่าจะมีคนอื่น เเต่ผมก็รักเขามากเเทบจะไม่ได้เผื่อใจไว้เลย ผมคิดถึงเขาทุกวัน เเต่เราก็เเบบไม่ได้คุยกันไ

คือเเบบตาเราชอบเขอ่ะเเบบอยู่คนเดียวไม่เป็นนะพออยู่ที่คนเยอะเป็นเฉยเเบบไม่กล้ามองใครก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ตลอดเรากลัวเขาหัวเราะเราเเล้วเวลาพรีเซนงานอ่ะคือเเบบบตายิ่งเราก็เลยก้มหน้าตลอดเเล้วเวลาคนอื่นมาด่า

คือเราเเอบชอบรุ่นพี่คนนึง เวลาเจอพี่เขาตอนช่วงเเรกๆ พี่เขาไม่รู้จักเรา พี่เขารู้เพราะเพื่อนพี่เขาบอกว่าเราชอบ เเละเพื่อนเราบอก เเล้วถามพี่เขาว่า รู้จักเรายัง พี่เขาก็บอกว่ารู้จักเเล้วหันมายิ้มให้เรา

ทุกคนคิดว่า ถ้าเรายังรักคนๆนึง เเบบไม่มีอะไรเปลี่ยนไป ยังรักเหมือนเดิม ทุกคนจะการกระทำเปลี่ยนไปไหมคะ คือเรามีเเฟนค่ะ พึ่งคบกันได้6เดือน ช่วงนี้เขากับเราทะเลาะกันบ่อยมาก เป็นเรื่องที่เขาเป็นคนที่ไม่ค่อ

เมื่อวานพ่อเรามาเราเข้าไปสวัสดีพ่อเเล้วก็รีบขึ้นบนบ้าน พ่อก็ขึ้นตามเรามาบอกเรามีอะไรรึป่าวเหมือนหลบหน้าพ่อ เราไม่ได้หลบนะทุกคนเเต่เราอายไม่รู้จะทำตัวยังไงดี เราชอบเป็นเเบบนี้กับผู้ใหญ่มาก หลบสายตา หลบ

ขอโทษนะคะที่มาถามอะไรเเบบนี้เเต่คือว่า เราอายุ 21 ปีเเล้ว เเต่เราไม่เคยช่วยตัวเองไม่เคยมีอะไรกับใครเลย เเต่เเฟนขอเรามีอะไรด้วย นี่เป็นครั้งเเรกค่ะ เราเลยกลัวเจ็บ เรารู้วิธีป้องกันพอสมควร แต่ที่กลัวคือ

คือเค้าชื่อเติ้ล เป็นคนที่เราเเอบชอบเพราะว่าเค้ามีนิสัยคล้ายเราความคิดคล้ายเรา เเต่เราก็ทำเป็นไม่สนใจเเต่เราก็เเอบมองตลอด เวลาเค้าเผลอๆ  วันนึงเราลงมาจากรถเเล้วมาสายเพื่อนๆก็ทักทายเราพูดกับเราคนอ

ทำยังไงดี เเฟนติดเหล้าชอบทำร้ายร่างกายเรา ทุกวันนี้มีความสุขบ้างไม่มีบ้าง ทนอยู่ก็เพราะลูก พูดอะไรไม่ได้ ไม่มีใครรับฟังความรู้สึกเราเลย พูดไปก็มีเเต่โดนทุบตีกลับมา เราอยากจะตายๆไปไห้พ้น เราไม่อยากทยอย

ตามหัวข้อเลยค่ะ เราเเอบชอบเพื่อน เเละไปบอกมันเเต่มันเมินไม่อ่านไม่ตอบ วันต่อมาเลยไปบอกต่อหน้าตรงๆ มันบอกว่าคิดเเค่เพื่อน หลังจากนั้นเราก็เริ่มตีตัวออกห่านเพื่อนคนนั่นเพราะจะมูฟออน เเต่มันก็ยิ่งมาทำต

ตามหัวข้อเลยค่ะ  คือคนที่เราแอบชอบดันอยู่ในสังคมเดียวกัน มันหลบหน้าไม่ได้จิงๆค่ะ เกริ่นก่อนนะคะ ว่าคนที่แอดบอกชอบไปเขาเป็นเพื่อนค่ะ แต่ไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น คือเขาแสดงท่าทีเหมือนชอบ แบบคอยอยู่ใก