ต้องเล่า แรกเริ่มก่อนนะครับ ตอนนี้ผม อายุ 25 ปีแล้ว เรียนจบ
มีงานทำ สมัยเมื่อก่อน เมื่อคราว สมัย ม.4 7 ปีที่แล้ว ได้คบกับผู้ชายคนนึ่ง ซึ่ง เป็นคนแรกของการมีแฟน ซึ่งเป็นแฟนที่รักมากๆ พาเข้ามาอยุ่ในบ้านสมัยตอนอยู่ ม.4 พ่อแม่รับได้ เค้าก็รักแฟนของผมด้วย แล้วพ่อแม่ก็รัหเหมือนเป็นลูกชายอีกคนนึ่ง ซึ่งแฟนผมเองเค้าก็เปนคนดีคนนึ่ง ดีแล้วดีมาก ครบกันได้ ตั้งแต่ ม.4 ถึง ม.6 เป็นเวลา 3 ปี ก้มีเหตุจำเป็นชึ่งทุกคนต้องแยกย้าย ไปทำหน้าที่ของตัวเอง คือ ผมก้ต้องไปเรียนต่อ มหาวิทยาลัย แฟนผมก็ต้องกลับไปอยู่บ้านเกิดเค้า ที่ อัมพวาด้วยเหตุที่ต้องกลับไปดูแลพ่อแม่ แต่เรื่องนั้นไม่ใช่ประเด็นสำหรับการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ในครั้งนี้ แต่มีเหตที่ทำให้คนสองคนที่รักกันมากต้องมีเรื่องต้องเลิกลากันไป โดยเกิดเหตุจาก ด้วยความที่ผมเป็เด็ก ความคิดเด็กๆ การที่แฟนกับผมอยู่ไกลกัน ก็ทำให้เกิดความระแวง กัน กลัวเค้าจะไปมีคนอื่น ไม่สนใจเรา โดยปัญหานี้ได้ทวีคูณ เพราะเราไม่ได้อยุด้วยกันแล้ว และแถมอยู่ไกลกันมาก ผมอยู่พิจิตร เค้าอยู่ อัมพวา เลยต้องอันที่จำต้องเลิกลากันไป ด้วยนิสัยเด็กๆของผมเอง ในวัย ม.ปลาย
และเมื่อช่วงที่ผ่านมา ไม่กี่วันนี้เอง เค้าได้ทักไอจีมาหาผม ซึ่งไม่รู้เค้าหาเจอได้ยังงัย ผมก็แอบดีใจที่เค้ายังทักมา แต่ก้็แอบเสียใจที่เค้ามีแฟนใหม่ไปแล้ว แต่เราสองคนยังคุยได้เหมือนพี่ เหมือนน้องคนนึ่ง แต่ในใจเราก้คิดที่อยากให้เค้ากลับมา แต่มันก็คงเป็นไปไม่ได้ ถึงเป็นไปได้แต่ก็เป็นไปได้น้อยมาก แต่ใจลึกๆอยากให้เป็นเหมือนเดิม เพราะ สาเหตุสำคัญเลย ผมคิดว่าในใจลึกๆๆเค้ายังคิดกลับเราเหมือนเดิมแหละ แต่เค้ายังมีแฟนคนปัจุบันอยุ่ เลยไม่สามารถทำอะไรมากได้
ที่มาเล่าให้ฟังในวันนี้ ผมไม่รุ้จะทำยังไงดีกับความรุ้สึกของผม ผมทำได้แต่คิดว่า สักวันนึ่ง เค้าก้คงกลับมาอยู่กับเราเหมือนเดิม เพราะอะไรหลายๆอย่างที่ทุกฝ่ายพร้อม ทั้งหน้าที่การงาน ทั้งอายุ ทั้งความคิด เเละอะไรอีกหลายๆอย่างที่มันสมควร ด้วยตอนนั้น ผมยังเด็ก เค้าก็แกกว่าไม่กี่ปี เลย อาจทำให้คำพูดที่ผมพูดออกไป โดยไม่ได้คิดอะไร แต่ตอนนี้เหมือน ทุกอย่างพร้อมแล้ว รอให่กลับมาเป็นเหมือนเดิม จะมีทางไหมครับ เพราะผมเอง ช่วงที่ผ่านมาถ้าถามว่า มีแฟนไหม ผมมีแต่ไม่เหมือนคนนี้ เข้ากับที่บ้านไม่ได่มั้ง แฟนมีคนอื่นมั้ง เลยทำให้เลิกกันไปในที่สุด เหมือนจะมีคนรักที่ดี แต่ก็มีเหตุอะไรที่ต้องเลิกรากันไป ไม่รุ้เปนเพราะอะไร แต่ถ้าถามกลับว่ากับแฟนเก่าคนนั้น ว่าทำไหมถึงเลิก ผมก้จะบอกว่า ด้วยตอนนั้นผมยังเด็ก ความคิดอะไรไม่มี ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ เราอยากจะเอาช่วงเวลานี้ให้เป็นเหมือนช่วงเวลาก่อน ที่พร้อมกันทั้งคู่ ได้อยู่ด้วยกัน แต่ผมก็ไม่รุ้ว่าจะเป็นแบบนั้นได้อีกหรือป่าว เพราะทุกอย่างมันได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก แต่ผมก้ภาวนา ถ้าวันใดวันนึ่ง บุญพาวาสนาส่งมาให้เจอกันอีกก็จะขอเก็ยรักนี้ให้ดีที่สุดครับ
ถ้าคนนั้นที่ผมได้กล่าวถึงเห็นขอความนี้ เป็นข้อความที่พิมออกมาจากใจ ถ้าย้อนเวลาไปได้ สัก 7 ปี จะขอรักษาช่วงเวลานั้นให้ดีที่สุด
เพื่อนๆคิดว่าอย่างไรครับ ผมจะรอเค้า หรือ ว่า ปล่อยไป แล้วแต่วาสนาจะได้กลับมาคบกันอีกดีครับ
รักเก่า 7 ปี จะรอหรือปล่อยไป
มีงานทำ สมัยเมื่อก่อน เมื่อคราว สมัย ม.4 7 ปีที่แล้ว ได้คบกับผู้ชายคนนึ่ง ซึ่ง เป็นคนแรกของการมีแฟน ซึ่งเป็นแฟนที่รักมากๆ พาเข้ามาอยุ่ในบ้านสมัยตอนอยู่ ม.4 พ่อแม่รับได้ เค้าก็รักแฟนของผมด้วย แล้วพ่อแม่ก็รัหเหมือนเป็นลูกชายอีกคนนึ่ง ซึ่งแฟนผมเองเค้าก็เปนคนดีคนนึ่ง ดีแล้วดีมาก ครบกันได้ ตั้งแต่ ม.4 ถึง ม.6 เป็นเวลา 3 ปี ก้มีเหตุจำเป็นชึ่งทุกคนต้องแยกย้าย ไปทำหน้าที่ของตัวเอง คือ ผมก้ต้องไปเรียนต่อ มหาวิทยาลัย แฟนผมก็ต้องกลับไปอยู่บ้านเกิดเค้า ที่ อัมพวาด้วยเหตุที่ต้องกลับไปดูแลพ่อแม่ แต่เรื่องนั้นไม่ใช่ประเด็นสำหรับการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ในครั้งนี้ แต่มีเหตที่ทำให้คนสองคนที่รักกันมากต้องมีเรื่องต้องเลิกลากันไป โดยเกิดเหตุจาก ด้วยความที่ผมเป็เด็ก ความคิดเด็กๆ การที่แฟนกับผมอยู่ไกลกัน ก็ทำให้เกิดความระแวง กัน กลัวเค้าจะไปมีคนอื่น ไม่สนใจเรา โดยปัญหานี้ได้ทวีคูณ เพราะเราไม่ได้อยุด้วยกันแล้ว และแถมอยู่ไกลกันมาก ผมอยู่พิจิตร เค้าอยู่ อัมพวา เลยต้องอันที่จำต้องเลิกลากันไป ด้วยนิสัยเด็กๆของผมเอง ในวัย ม.ปลาย
และเมื่อช่วงที่ผ่านมา ไม่กี่วันนี้เอง เค้าได้ทักไอจีมาหาผม ซึ่งไม่รู้เค้าหาเจอได้ยังงัย ผมก็แอบดีใจที่เค้ายังทักมา แต่ก้็แอบเสียใจที่เค้ามีแฟนใหม่ไปแล้ว แต่เราสองคนยังคุยได้เหมือนพี่ เหมือนน้องคนนึ่ง แต่ในใจเราก้คิดที่อยากให้เค้ากลับมา แต่มันก็คงเป็นไปไม่ได้ ถึงเป็นไปได้แต่ก็เป็นไปได้น้อยมาก แต่ใจลึกๆอยากให้เป็นเหมือนเดิม เพราะ สาเหตุสำคัญเลย ผมคิดว่าในใจลึกๆๆเค้ายังคิดกลับเราเหมือนเดิมแหละ แต่เค้ายังมีแฟนคนปัจุบันอยุ่ เลยไม่สามารถทำอะไรมากได้
ที่มาเล่าให้ฟังในวันนี้ ผมไม่รุ้จะทำยังไงดีกับความรุ้สึกของผม ผมทำได้แต่คิดว่า สักวันนึ่ง เค้าก้คงกลับมาอยู่กับเราเหมือนเดิม เพราะอะไรหลายๆอย่างที่ทุกฝ่ายพร้อม ทั้งหน้าที่การงาน ทั้งอายุ ทั้งความคิด เเละอะไรอีกหลายๆอย่างที่มันสมควร ด้วยตอนนั้น ผมยังเด็ก เค้าก็แกกว่าไม่กี่ปี เลย อาจทำให้คำพูดที่ผมพูดออกไป โดยไม่ได้คิดอะไร แต่ตอนนี้เหมือน ทุกอย่างพร้อมแล้ว รอให่กลับมาเป็นเหมือนเดิม จะมีทางไหมครับ เพราะผมเอง ช่วงที่ผ่านมาถ้าถามว่า มีแฟนไหม ผมมีแต่ไม่เหมือนคนนี้ เข้ากับที่บ้านไม่ได่มั้ง แฟนมีคนอื่นมั้ง เลยทำให้เลิกกันไปในที่สุด เหมือนจะมีคนรักที่ดี แต่ก็มีเหตุอะไรที่ต้องเลิกรากันไป ไม่รุ้เปนเพราะอะไร แต่ถ้าถามกลับว่ากับแฟนเก่าคนนั้น ว่าทำไหมถึงเลิก ผมก้จะบอกว่า ด้วยตอนนั้นผมยังเด็ก ความคิดอะไรไม่มี ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ เราอยากจะเอาช่วงเวลานี้ให้เป็นเหมือนช่วงเวลาก่อน ที่พร้อมกันทั้งคู่ ได้อยู่ด้วยกัน แต่ผมก็ไม่รุ้ว่าจะเป็นแบบนั้นได้อีกหรือป่าว เพราะทุกอย่างมันได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก แต่ผมก้ภาวนา ถ้าวันใดวันนึ่ง บุญพาวาสนาส่งมาให้เจอกันอีกก็จะขอเก็ยรักนี้ให้ดีที่สุดครับ
ถ้าคนนั้นที่ผมได้กล่าวถึงเห็นขอความนี้ เป็นข้อความที่พิมออกมาจากใจ ถ้าย้อนเวลาไปได้ สัก 7 ปี จะขอรักษาช่วงเวลานั้นให้ดีที่สุด
เพื่อนๆคิดว่าอย่างไรครับ ผมจะรอเค้า หรือ ว่า ปล่อยไป แล้วแต่วาสนาจะได้กลับมาคบกันอีกดีครับ