สวัสดีครับ ผมมีเรื่องกลุ้มใจอยากมาเล่าให้ฟังครับ ขอเล่าอย่างนี้ละกันครับ ผมกับแฟนคบกันมาตั้งแต่สมัยมัธยม เราคบกันมา10กว่าปี จนแต่งงานมีลูกด้วยกัน1คนเป็นลูกสาวครับ เธอเป็นคนที่รักผมมากๆ ใส่ใจทุกรายละเอียดของผม เธอขยันหาเงินเก่งมาก เป็นผู้หญิงที่ผมสามารถพูดกับใครก็ได้ว่าผมภูมิใจที่มีเขา แต่เมื่อ2ปีที่แล้วผมทำเธอเสียใจ ระหว่างที่เธอท้องผมไม่เคยใส่ใจเธอเลย จนคลอดลูกผมก็ไม่ค่อยช่วยแบ่งเบาภาระในการเลี้ยงลูกให้เธอเท่าที่ควร เวลาทะเลาะกันผมมักจะพูดจาบั่นทอนจิตใจเธอบ่อยๆ ยอมรับครับว่าผมพูดไม่คิด แต่คนฟังเขาคิด จนเมื่อประมาณ2เดือนที่แล้ว เธอเริ่มทนกับพฤติกรรมของผมไม่ไหวเราทะเลาะกันมาตลอด จนวันนี้เธอบอกกับผมว่าเธอเข้มแข็งพอที่จะยืนด้วยตัวเองได้แล้ว ผมได้ยินแบบนั้นผมแทบช็อค ใจผมชาไปหมด นี่ผมกำลังจะเสียคนที่ผมรักไปใช่ไหม ผมยอมรับครับว่าเรื่องเดียวที่ทำให้เธอสบายใจในตัวผมได้คือผมไม่เคยเจ้าชู้ผมไม่เคยนอกใจเธอ นอกจากนั้นผมไม่ได้เรื่องเลยครับ ตอนนี้ผมรู้สึกผิดหวังในตัวเองมาก ผมทำให้คนที่ผมรักที่สุดรู้สึกแย่ในตัวผม ผมอยากจะขอโทษเธอในทุกๆเรื่องที่ผมได้ทำผิด ที่ไม่ใส่ใจเธอมากพอ มองข้ามความรู้สึกดีๆที่เธอมีให้ผม ผมไม่อยากเสียเธอไป อยากบอกว่าใครที่กำลังทำแบบผมอยู่ให้สนใจใส่ใจคนที่คุณรักให้มากๆนะครับก่อนที่มันจะสายไป เพราะถ้าวันใดเขาไม่พูดไม่ด่าเราแล้วคุณจะเสียใจเหมือนผมในตอนนี้ เพราะตอนนี้เธอไม่คุยกับผมาแล้ว หน้าผมเธอก็ไม่อยากมอง ทุกการกระทำของเธอมันย้อนมาเล่นงานผมเองในแบบที่ผมทำกับเธอ
#พี่ขอโทษในทุกสิ่งที่ได้ทำผิดกับนา
#พี่รักนากับลูกมากนะรักสุดหัวใจเลย
#พี่ไม่อยากเสียนาไป
#พี่สำนึกผิดไปแล้วจริงๆ
#รักเธอนะ #มีนา
เมื่อเธอบอกว่า ความรู้สึกมันพังไปแล้ว
#พี่ขอโทษในทุกสิ่งที่ได้ทำผิดกับนา
#พี่รักนากับลูกมากนะรักสุดหัวใจเลย
#พี่ไม่อยากเสียนาไป
#พี่สำนึกผิดไปแล้วจริงๆ
#รักเธอนะ #มีนา