สวัสดีค่ะ ขอปรึกษา และคำแนะนำหน่อยค่ะ เรื่องยาวหน่อยนะคะ ขออภัยด้วยค่ะ
ขอเกริ่นก่อนนะคะ คือ เรามีแฟนอยู่คนหนึ่งค่ะ ก่อนคบกับก็มีการพูดคุย ศึกษาดูใจกันแบบจริงจังมาระยะหนึ่ง เลยยังคงกันได้ไม่นานมาก ซึ่งใช้เวลาร่วมทั้งหมดแค่ 1 ปีเองค่ะ (แต่เรารู้จักกันมา 6 ปีแล้วนะคะ ก็เป็นการรู้จักแค่ธรรมดาค่ะ) ณ ตอนนี้ เรากับแฟนอยู่คนละจังหวัดค่ะ (พื้นเพเป็นคนจังหวัดเดียวกัน แต่ด้วยเรื่องงานเลยอยู่ไกลกัน)
ถ้าพูดถึงเรื่องการคบหากัน ก็อยู่ในระดับที่ยังปรับๆ กันได้เรื่อยๆ น่ะค่ะ ก็มีข้อดี ข้อเสียแบบทั่วไป นิสัย ความชอบ ไลฟ์สไตล์ ทัศนคติ ส่วนใหญ่ตรงกันค่ะ แต่ก็จะมีบางเรื่องที่ค่อนข้างต่างกันมาก เพราะด้วยความเพิ่งคบกัน เลยยังไม่ได้มีปัญหาอะไรเข้ามามากมาย ในเรื่องของความรู้สึก เรารู้สึกสบายใจกับเขามากๆ รู้สึกเหมือนได้อยู่ที่บ้าน เป็นตัวของตัวเองเต็มที่ ในมุมที่ไม่เคยแสดงออกให้ใครรู้ เราก็สามารถแสดงออกไปได้แบบไม่กั๊กเลยค่ะ แล้วในชีวิตนี้ก็ยังไม่เคยเจอคนที่ทำให้เราสบายใจที่จะเป็นตัวเองขนาดนี้มาก่อนเลยค่ะ ก็คอยซัพพอร์ท ให้กำลังใจกัน คอยอยู่ข้างๆ เป็นห่วงเป็นใย ใส่ใจกัน และคอยรับฟังปัญหาให้กันและกันไปตามปกติที่ทุกคู่จะเป็นกันค่ะ เป็นทั้งเพื่อน เป็นทั้งแฟน แล้วก็เป็นเสมือนครอบครัว เรียกได้ว่าในตอนนี้ยังคงมีความสุขดี
และในส่วนของแฟน คือแฟนเพิ่งเริ่มทำงานมาได้ 1 ปีกว่าๆ ค่ะ เขาอยากเริ่มต้นชีวิตของตัวเอง มีรถ มีบ้าน มีเงินเก็บ แต่ว่าทางบ้านแฟนมีภาระหนี้ แล้วหาทางออกไม่ได้ ขอให้เขาใช้แทนให้หน่อย เขาเลยจำใจต้องชดใช้หนี้ก้อนนี้แทน ซึ่งกินระยะเวลา 2 ปี กว่าจะใช้หมด ตอนนี้แฟนก็ใช้หนี้ส่วนนี้มาได้สักพักแล้วค่ะ แต่มีหนี้อื่นๆ อีก ทางแฟนก็บอกกับเราว่าเขาจะใช้ให้แค่ตรงหนี้ก้อนนี้ ส่วนอื่นมันเกินกว่าเขาจะรับไหว ถ้าเขารับมา เขาก็ไม่สามารถมีชีวิตของเขาได้สักที ช่วงนี้ด้านการเงินของแฟนเลยยังไม่ค่อยราบรื่น ส่วนเรื่องการงานก็หนักค่ะ บ่นเหนื่อยอยู่บ่อยๆ จะว่าแฟนลำบากมากในตอนนี้ก็ใช่ค่ะ แต่ก็ไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรกับเรานะคะ เขาก็ใช้ของเขาไป ส่วนเราก็ไม่ได้คิดจะเบียดเบียนเขา เขาก็ไม่ได้มาเบียดเบียนเราค่ะ
เข้าเรื่องเลยนะคะ เรามีแฟน เราก็บอกให้แม่รับรู้ค่ะ ว่าเราคบอยู่กับคนนี้อยู่นะ แม่ก็เข้าไปดูๆ ส่องๆ ใน facebook ทีนี้ด้วยความเป็นแม่ค่ะ ก็กลัวเราลำบาก กลัวเราจะเจอชีวิตคู่ที่ไม่ดีแบบแม่ แม่เลยไม่ค่อยอยากให้เราคบกับแฟนต่อค่ะ เราเข้าใจว่าแม่รัก และหวังดีกับเรามาก แม่อาบน้ำร้อนมาก่อน และด้วยความที่เราอายุยังน้อย ประสบกาีณ์ความรักก็น้อยตาม ก็มีความคิดว่าอยากให้ลองเจอ ลองคุยกับเขาดูก่อน ดูความคิด ทัศนคติเขาก่อนได้ไหม อย่าเพิ่งรีบ แม่รู้จักเขาแค่ผ่าน social กับเรื่องที่เราเล่าบ้าง (ยังไม่เคยพาทั้งคู่มาเจอกันเลยสักครั้งค่ะ) แต่แม่จะชอบพูดใส่เราบ่อยๆ ค่ะ บอกว่า " แม่รู้สึกว่าคนนี้ไม่ใช่ เขาอยู่ที่นู่น จะปิดบังอะไรเราบ้างก็ไม่รู้ เชื่อใจได้แค่ไหน ถ้าเขาเหงาจะนอกใจรึเปล่าก็ไม่รู้ ถึงเขาไม่นอกใจแต่ถ้ามีผู้หญิงมาจับล่ะ ดูแล้วเขาเป็นคนใจอ่อน ถ้าพลาดไปมีหรอเขาจะไม่ยอมรับ ลูกรู้ได้แค่จากคำพูด ซึ่งจะจริงหรือไม่จริงก็ได้ เขาไม่บอก เราก็ไม่รู้ อย่าเชื่อเขามาก ถ้าลูกรักเขามากไป ลูกก็จะยอมเขาตลอด แล้วก็จะเป็นแบบแม่ มีแต่ทุกข์ แล้วเขามีหนี้ ถ้าหมดก่อนนี้ เขาต้องใช้ก้อนอื่นอีกไหม ถ้าพ่อแม่เขาขอร้อง เขาจะปฏิเสธได้หรอ ครอบครัวเราก็มีหนี้ ครอบครัวเขาก็มีหนี้ (หนี้ของทางพ่อแม่ทั้ง 2 ครอบครัวเลยค่ะ ไม่มีหนี้ที่เป็นของเรากับแฟนเราจริงๆ) มันจะไปกันรอดหรอ ตอนนี้รถเขาก็ไม่มี เงินเก็บก็ยังไม่มี บ้านก็ยังไม่มี อยู่ไกลอีก (เขาเพิ่งจบม่ได้แค่ปีกว่าๆ เลยยังไม่ได้สร้างเนื้อสร้างตัวอะไรไว้ค่ะ) แม่ไม่อยากให้ลูกไปลำบาก ไม่อยากให้ลูกเหมือนแม่ แต่งแล้วต้องใช้หนี้ร่วมกับพ่อ เวลาไม่มีเงินก็เอามาลงที่ครอบครัว (พ่อกับแม่ไม่ได้ทำงานประจำค่ะ มีรายได้เข้ามาไม่สม่ำเสมอ บางทีก็นานๆ ครั้ง) ลูกทนได้หรอ แล้วแม่ก็ไม่ชอบคนกินเหล้าสูบบุหรี่ ลูกมีกรอบให้เขาแบบนี้ ห้ามทำแบบนั้นนะ ห้ามทำแบบนี้นะ แม่มีความรู้สึกว่าเขาจะรักลูกน้อยลงๆ ในขณะที่ลูกจะรักเขามากขึ้น (เราขอเขาแค่ 2 เรื่องที่กระทบกับตัวเราเท่านั้นค่ะ) แล้วที่เขาบอกว่าจะเลิกบุหรี่ให้ เลิกคือต้องเลิกเลย นิดหนึ่งก็ห้ามสูบ แต่มาขอสูบตอนเครียดนี่มันก็ผิดคำพูดแล้ว แบบนี้ถือว่าไม่จริงใจ รักลูกไม่จริง คนเราติดบุหรี่มานาน มันก็มีข้ออ้างสารพัด ถ้าจะเลิกจริงๆ ได้ ใจต้องเข้มแข็งมาก เขาจะทำได้หรอ ถ้าเขาเลิกได้สัก 1 ปี ถือว่าเก่ง และแม่ก็คิดว่าพ่อคงไม่ชอบเขาแน่ พ่อเราไม่เหมือนคนอื่นลูกก็รู้ ถ้าพ่อไปดูดวงแล้วเขาบอกว่าคนนี้ไม่ใช่ คนนี้ไม่ดี พ่อไม่เอา ถ้ายังคบแล้วพ่อจะตัดพ่อตัดลูก ลูกจะทำยังไง แม่รู้สึกว่าเขาดีไม่พอสำหรับลูก แม่คิดว่าลูกแม่ต้องได้คนที่ดีกว่านี้ เห็นดีแค่เข้ากับลูกได้อย่างเดียว เสียดายที่มาเสียเรื่องดื่มเหล้า สูบบุหรี่ แล้วคิดดูนะว่าไปกินเหล้ากับเพื่อนที่ร้านเหล้า แล้วไปต่อ มีหรอจะไม่มีเรื่องผู้หญิง ไม่เขาเข้าหา ก็เข้าหาเขา ถ้าจะคบต่อ ลูกจะรับสิ่งที่ตามมาไหวรึเปล่า จะทนเจ็บ ทนเสียใจ ทนแบบแม่ไหวรึเปล่า คนเรานี่ก็ไม่มีใครดีทั้งหมดหรอกเนอะ แต่เรื่องเหล้าเรื่องบุหรี่นี่แย่มากๆ (ในสายตาแม่ มองว่าดื่มเหล้าสูบบุหรี่แย่ยิ่งกว่าการเจ้าชู้ นอกใจอีกน่ะค่ะ) แม่เป็นห่วงลูกมากนะ "
ขอขยายความหน่อยนะคะ คือ ตอนคุยกับแฟนจริงจังเดือนแรกๆ เราดูความเป็นไปได้ก่อนค่ะ ว่ามันมีโอกาสมากน้อยแค่ไหนที่เราจะสานสัมพันธ์กันได้ (ใช้เวลาประมาณ 1 เดือนกว่าๆ) พอรู้แล้วว่าเรามีโอกาสไปกันได้นะ เราก็มาคุยเรื่องข้อจำกัดค่ะ ว่าเรามีนิสัยแบบไหน ข้อเสียของเราคืออะไร เรามีปัญหาเรื่องไหนบ้าง (เราไม่ชอบคนดื่มเหล้า สูบบุหรี่ เล่นการพนัน เจ้าชู้ค่ะ) เราคุยกับเขาทุกเรื่องที่เขาจำเป็นต้องรับรู้ ซึ่งเขาก็รับข้อจำกัดของเรา เขาบอกว่าเขาไม่เล่นการพนัน ไม่เจ้าชู้ ไม่โกหก 3 สิ่งนี้เขาให้เราได้แน่ๆ (ก็ต้องดูต่อไปเรื่อยๆ ล่ะค่ะ แต่ก็มีความเชื่อใจให้ระดับหนึ่งนะคะ เพราะทั้งเราและแฟนเคยโดนทิ้ง โดนนอกใจกันมาแล้วทั้งคู่ และไม่ใช่แค่ครั้งเดียวกันด้วยค่ะ เลยรู้ดีว่ามันเจ็บปวดแค่ไหน ก็ตั้งใจไว้แต่แรกแล้วทั้งคู่ว่าจะไม่ทำแบบนี้ใส่คนที่เป็นแฟนเด็ดขาด และเราเป็นคนที่ถ้าจับได้เรื่องเจ้าชู้สักครั้ง เราจะเลิกเลยอยู่แล้ว สำหรับเราความเชื่อใจให้ได้แค่คนละครั้งค่ะ ส่วนเรื่องโกหกนี่เป็นผลมาจากเมื่อ 6 ปีก่อนน่ะค่ะ อันนี้เราสร้างปมให้เขาเองค่ะ เขาเลยบอกว่าตั้งแต่นั้นมาเขาเคยไม่โกหกอีกเลย) ส่วนเรื่องเหล้า เขาต้องมีสังคมบ้าง ขอลดเหลือเดือนละ 2 ครั้ง และเรื่องบุหรี่ เขาจะพยายามเลิกให้ได้ตอนคบกัน ซึ่งเราไม่ได้บังคับเขานะคะ เราให้เขาประเมินตัวเอง ถ้าเขาทำไม่ได้ก็แค่แยกย้าย ซึ่งเขาก็สัญญากับเรามาเอง อะ ถ้าพูดมาแบบนี้ก็ลองคุยกันดูจนได้คบกันนี่ล่ะค่ะ เขาก็ทำตามนั้นให้นะคะ เหล้าลดให้จริงค่ะ บางเดือนไม่ดื่มเลย บุหรี่เลิกให้ได้ค่ะ ตั้งแต่ตกลงคบกัน เขาก็ขายบุหรี่ไฟฟ้าทิ้งเลยค่ะ แต่ว่าเขาค่อนข้างมีปัญหากับชีวิต
สุดท้าย ตั้งแต่ช่วงกลางๆ เดือนที่แล้วก็มาขอสูบ ช่วงแรกก็ขอแค่สูบตอนเครียดจัดๆ (เคยขอ 2 ครั้ง) แล้วก็กลับไปไม่สูบต่อ แต่หลังๆ มานี่เขาบอกว่ารับปัญหาไม่ไหว เขาให้เหตุผลว่า เครียด ไม่มีทางระบาย หาวิธีจัดการกับความคิดไม่ได้ + ทำงานอยู่ที่นู่นตัวคนเดียว (ทำงานเสร็จก็กลับบ้าน วนๆ อยู่แค่นี้ ถ้ามีคนอยู่ด้วยก็ไม่เป็นไร แต่พอกลับมาอยู่คนเดียวก็จะมีอาการคิดเรื่องปัญหาซ้ำๆ วนไปวนมาในหัวตลอดเวลา) + เป็นโรคซึมเศร้านิดๆ ก็ดิ่งเป็นพักๆ เลยกลับมาขอกลับมาสูบบุหรี่ไฟฟ้าได้ไหม แต่จะจำกัดปริมาณต่อเดือนให้ ไม่เกิน 3 ขวด แล้วจะเลิกให้ตอนเรามีอนาคตร่วมกันจริงๆ (แต่งงานอยู่ด้วยกัน) เพราะเราแพ้ และไม่ชอบ ยังไงเขาก็ต้องเลิกให้ได้ เพราะในตอนนั้นเขามีเราอยู่ด้วยแล้ว ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว คงหาทางแก้ไขความเครียดไปด้วยกันได้ 😔 ก็ยอมรับว่าเสียใจนะคะที่เขาผิดคำพูด แต่ก็ยังดีที่เขามาพูดตรงๆ ขอตรงๆ บอกตรงๆ เลยได้ข้อสรุปพบกันครึ่งทางแบบนี้แทนน่ะค่ะ ไม่รู้ว่าจะดีหรือไม่ดีเหมือนกัน เพราะยังไงเราก็เจอกันไม่ได้บ่อย ประมาณเดือนละครั้งได้ค่ะ (แม่ไม่รู้เรื่องนี้ค่ะ ไม่ได้บอก แต่ก็จุกค่ะ เพราะสุดท้ายเขาก็เลิกให้เราได้แค่นี้ บางเรื่องที่แม่พูดไว้แล้วมันเป็นจริงก็มี แต่บางเรื่องที่แม่คาดการณ์ไว้แล้วผิดก็มีเหมือนกันค่ะ)
เราเข้าใจความรัก ความหวังดีของแม่นะคะ ที่อยากให้เราเจอคนดีๆ มีชีวิตที่ดี ไม่เหมือนแม่ แม่ไม่อยากให้เราต้องทนเจ็บ ทนเสียใจ เขากลัวว่าเราจะไม่มีความสุขในชีวิตคู่ เขาอาบน้ำร้อนมาก่อน แต่บางทีเราก็เอาคำของแม่มาเครียดค่ะ แม่เป็นผู้ใหญ่ แม่มองได้แบบนี้ มันจะเป็นแบบนี้จริงๆ รึเปล่า จิตตก วิตกกังวล คิดมาก เครียด คิดซ้ำๆ วนไปวนมา ตอนนี้เลยไม่ค่อยมีความสุขค่ะ สุขบ้าง ทุกข์บ้าง หาทางออก หาทางแก้ไขไม่เจอจริงๆ ค่ะ ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี บอกตรงๆ ว่าพอแม่พูดแบบนั้น ก็รู้สึกกลัวไปหมดเลยค่ะ จนเราเริ่ม toxic ใส่ตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆ แต่เราก็ไม่อยากให้กระทบกับความสัมพันธ์ในตอนนี้นะคะ เรารู้สึกว่ามันยากจัง ใจหนึ่งก็อยากหนี สมมติถ้าจะเลิกก็ยังรู้สึกว่าเลิกไม่ได้อยู่ดี เพราะเราสบายใจกับเขาที่สุด รู้สึกเหมือนว่าจะไม่เจอคนแบบนี้อีกแล้ว และก็ไม่รู้ว่าจะบอกเลิกด้วยเรื่องอะไรด้วยค่ะ เพราะในตอนนี้ยังไม่มีปัญหาอะไรเท่าไหร่ที่เป็นตัวของเรากับแฟนเองนะคะ ส่วนใหญ่ปัญหาในตอนนี้จะเกิดจากคนรอบข้างซะส่วนใหญ่ อีกใจก็อยากจะสู้ อยากลองใช้เวลาพิสูจน์ตัวเขาดูก่อน ให้ครอบครัวรู้ว่ามันสามารถดีได้นะ แล้วเรามีความสุขกับที่ตรงนี้ แม้ว่ามันจะยังไม่ดีพอในสายตาแม่ จริงๆ เราก็เพิ่งคบด้วย เลยยังอยากดูต่อไปเรื่อยๆ ไม่ได้คิดจะแต่งงานเร็วๆ นี้ค่ะ ถ้าในระหว่างนั้นมันมีเรื่องอะไรแย่ๆ เข้ามาแล้วเรารับไม่ไหว ก็ต้องเลิกกันอยู่ดี แต่อย่างน้อยเราก็ได้ลอง และรับรู้ถึงปัญหาที่มันเกิดขึ้นจริงๆ ว่าเป็นเพราะอะไร และทันเป็นเรื่องไหนที่ทำให้เราไปกันไม่ได้นะ ถ้าเลิกตามใจแม่ เราก็จะรู้สึกคาใจตลอด และเกิดการตั้งคำถามขึ้น ตอนนี้เลยรู้สึกเหมือนว่าตัวเองเป็นเด็กไม่ดี ที่ทั้งดื้อ และเอาแต่ใจเลยค่ะ ทั้งที่แม่ก็พูดเตือนเพราะเราแท้ๆ
ใครมีประสบการณ์แบบนี้บ้างคะ ช่วยแนะนำหน่อยนะคะ ว่าควรจะทำยังไงต่อไปดี ตอนนี้รู้สึกว่าใจไม่ไหวมากๆ เลยค่ะ สับสน วนเป็นลูป ปวดหัวมากค่ะ คิดไม่ตกเลยจริงๆ อยากร้องไห้ตลอดเวลา เพราะเข้าใจทั้งความรู้สึกแม่ แล้วก็ความรู้สึกของตัวเอง มันยากจริงๆ ค่ะ สำหรับตัวเราในตอนนี้ 😭
ปล. ขอบคุณสำหรับทุกข้อความล่วงหน้านะคะ
ขอคำแนะนำเรื่องครอบครัว กับแฟนหน่อยนะคะ
ขอเกริ่นก่อนนะคะ คือ เรามีแฟนอยู่คนหนึ่งค่ะ ก่อนคบกับก็มีการพูดคุย ศึกษาดูใจกันแบบจริงจังมาระยะหนึ่ง เลยยังคงกันได้ไม่นานมาก ซึ่งใช้เวลาร่วมทั้งหมดแค่ 1 ปีเองค่ะ (แต่เรารู้จักกันมา 6 ปีแล้วนะคะ ก็เป็นการรู้จักแค่ธรรมดาค่ะ) ณ ตอนนี้ เรากับแฟนอยู่คนละจังหวัดค่ะ (พื้นเพเป็นคนจังหวัดเดียวกัน แต่ด้วยเรื่องงานเลยอยู่ไกลกัน)
ถ้าพูดถึงเรื่องการคบหากัน ก็อยู่ในระดับที่ยังปรับๆ กันได้เรื่อยๆ น่ะค่ะ ก็มีข้อดี ข้อเสียแบบทั่วไป นิสัย ความชอบ ไลฟ์สไตล์ ทัศนคติ ส่วนใหญ่ตรงกันค่ะ แต่ก็จะมีบางเรื่องที่ค่อนข้างต่างกันมาก เพราะด้วยความเพิ่งคบกัน เลยยังไม่ได้มีปัญหาอะไรเข้ามามากมาย ในเรื่องของความรู้สึก เรารู้สึกสบายใจกับเขามากๆ รู้สึกเหมือนได้อยู่ที่บ้าน เป็นตัวของตัวเองเต็มที่ ในมุมที่ไม่เคยแสดงออกให้ใครรู้ เราก็สามารถแสดงออกไปได้แบบไม่กั๊กเลยค่ะ แล้วในชีวิตนี้ก็ยังไม่เคยเจอคนที่ทำให้เราสบายใจที่จะเป็นตัวเองขนาดนี้มาก่อนเลยค่ะ ก็คอยซัพพอร์ท ให้กำลังใจกัน คอยอยู่ข้างๆ เป็นห่วงเป็นใย ใส่ใจกัน และคอยรับฟังปัญหาให้กันและกันไปตามปกติที่ทุกคู่จะเป็นกันค่ะ เป็นทั้งเพื่อน เป็นทั้งแฟน แล้วก็เป็นเสมือนครอบครัว เรียกได้ว่าในตอนนี้ยังคงมีความสุขดี
และในส่วนของแฟน คือแฟนเพิ่งเริ่มทำงานมาได้ 1 ปีกว่าๆ ค่ะ เขาอยากเริ่มต้นชีวิตของตัวเอง มีรถ มีบ้าน มีเงินเก็บ แต่ว่าทางบ้านแฟนมีภาระหนี้ แล้วหาทางออกไม่ได้ ขอให้เขาใช้แทนให้หน่อย เขาเลยจำใจต้องชดใช้หนี้ก้อนนี้แทน ซึ่งกินระยะเวลา 2 ปี กว่าจะใช้หมด ตอนนี้แฟนก็ใช้หนี้ส่วนนี้มาได้สักพักแล้วค่ะ แต่มีหนี้อื่นๆ อีก ทางแฟนก็บอกกับเราว่าเขาจะใช้ให้แค่ตรงหนี้ก้อนนี้ ส่วนอื่นมันเกินกว่าเขาจะรับไหว ถ้าเขารับมา เขาก็ไม่สามารถมีชีวิตของเขาได้สักที ช่วงนี้ด้านการเงินของแฟนเลยยังไม่ค่อยราบรื่น ส่วนเรื่องการงานก็หนักค่ะ บ่นเหนื่อยอยู่บ่อยๆ จะว่าแฟนลำบากมากในตอนนี้ก็ใช่ค่ะ แต่ก็ไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรกับเรานะคะ เขาก็ใช้ของเขาไป ส่วนเราก็ไม่ได้คิดจะเบียดเบียนเขา เขาก็ไม่ได้มาเบียดเบียนเราค่ะ
เข้าเรื่องเลยนะคะ เรามีแฟน เราก็บอกให้แม่รับรู้ค่ะ ว่าเราคบอยู่กับคนนี้อยู่นะ แม่ก็เข้าไปดูๆ ส่องๆ ใน facebook ทีนี้ด้วยความเป็นแม่ค่ะ ก็กลัวเราลำบาก กลัวเราจะเจอชีวิตคู่ที่ไม่ดีแบบแม่ แม่เลยไม่ค่อยอยากให้เราคบกับแฟนต่อค่ะ เราเข้าใจว่าแม่รัก และหวังดีกับเรามาก แม่อาบน้ำร้อนมาก่อน และด้วยความที่เราอายุยังน้อย ประสบกาีณ์ความรักก็น้อยตาม ก็มีความคิดว่าอยากให้ลองเจอ ลองคุยกับเขาดูก่อน ดูความคิด ทัศนคติเขาก่อนได้ไหม อย่าเพิ่งรีบ แม่รู้จักเขาแค่ผ่าน social กับเรื่องที่เราเล่าบ้าง (ยังไม่เคยพาทั้งคู่มาเจอกันเลยสักครั้งค่ะ) แต่แม่จะชอบพูดใส่เราบ่อยๆ ค่ะ บอกว่า " แม่รู้สึกว่าคนนี้ไม่ใช่ เขาอยู่ที่นู่น จะปิดบังอะไรเราบ้างก็ไม่รู้ เชื่อใจได้แค่ไหน ถ้าเขาเหงาจะนอกใจรึเปล่าก็ไม่รู้ ถึงเขาไม่นอกใจแต่ถ้ามีผู้หญิงมาจับล่ะ ดูแล้วเขาเป็นคนใจอ่อน ถ้าพลาดไปมีหรอเขาจะไม่ยอมรับ ลูกรู้ได้แค่จากคำพูด ซึ่งจะจริงหรือไม่จริงก็ได้ เขาไม่บอก เราก็ไม่รู้ อย่าเชื่อเขามาก ถ้าลูกรักเขามากไป ลูกก็จะยอมเขาตลอด แล้วก็จะเป็นแบบแม่ มีแต่ทุกข์ แล้วเขามีหนี้ ถ้าหมดก่อนนี้ เขาต้องใช้ก้อนอื่นอีกไหม ถ้าพ่อแม่เขาขอร้อง เขาจะปฏิเสธได้หรอ ครอบครัวเราก็มีหนี้ ครอบครัวเขาก็มีหนี้ (หนี้ของทางพ่อแม่ทั้ง 2 ครอบครัวเลยค่ะ ไม่มีหนี้ที่เป็นของเรากับแฟนเราจริงๆ) มันจะไปกันรอดหรอ ตอนนี้รถเขาก็ไม่มี เงินเก็บก็ยังไม่มี บ้านก็ยังไม่มี อยู่ไกลอีก (เขาเพิ่งจบม่ได้แค่ปีกว่าๆ เลยยังไม่ได้สร้างเนื้อสร้างตัวอะไรไว้ค่ะ) แม่ไม่อยากให้ลูกไปลำบาก ไม่อยากให้ลูกเหมือนแม่ แต่งแล้วต้องใช้หนี้ร่วมกับพ่อ เวลาไม่มีเงินก็เอามาลงที่ครอบครัว (พ่อกับแม่ไม่ได้ทำงานประจำค่ะ มีรายได้เข้ามาไม่สม่ำเสมอ บางทีก็นานๆ ครั้ง) ลูกทนได้หรอ แล้วแม่ก็ไม่ชอบคนกินเหล้าสูบบุหรี่ ลูกมีกรอบให้เขาแบบนี้ ห้ามทำแบบนั้นนะ ห้ามทำแบบนี้นะ แม่มีความรู้สึกว่าเขาจะรักลูกน้อยลงๆ ในขณะที่ลูกจะรักเขามากขึ้น (เราขอเขาแค่ 2 เรื่องที่กระทบกับตัวเราเท่านั้นค่ะ) แล้วที่เขาบอกว่าจะเลิกบุหรี่ให้ เลิกคือต้องเลิกเลย นิดหนึ่งก็ห้ามสูบ แต่มาขอสูบตอนเครียดนี่มันก็ผิดคำพูดแล้ว แบบนี้ถือว่าไม่จริงใจ รักลูกไม่จริง คนเราติดบุหรี่มานาน มันก็มีข้ออ้างสารพัด ถ้าจะเลิกจริงๆ ได้ ใจต้องเข้มแข็งมาก เขาจะทำได้หรอ ถ้าเขาเลิกได้สัก 1 ปี ถือว่าเก่ง และแม่ก็คิดว่าพ่อคงไม่ชอบเขาแน่ พ่อเราไม่เหมือนคนอื่นลูกก็รู้ ถ้าพ่อไปดูดวงแล้วเขาบอกว่าคนนี้ไม่ใช่ คนนี้ไม่ดี พ่อไม่เอา ถ้ายังคบแล้วพ่อจะตัดพ่อตัดลูก ลูกจะทำยังไง แม่รู้สึกว่าเขาดีไม่พอสำหรับลูก แม่คิดว่าลูกแม่ต้องได้คนที่ดีกว่านี้ เห็นดีแค่เข้ากับลูกได้อย่างเดียว เสียดายที่มาเสียเรื่องดื่มเหล้า สูบบุหรี่ แล้วคิดดูนะว่าไปกินเหล้ากับเพื่อนที่ร้านเหล้า แล้วไปต่อ มีหรอจะไม่มีเรื่องผู้หญิง ไม่เขาเข้าหา ก็เข้าหาเขา ถ้าจะคบต่อ ลูกจะรับสิ่งที่ตามมาไหวรึเปล่า จะทนเจ็บ ทนเสียใจ ทนแบบแม่ไหวรึเปล่า คนเรานี่ก็ไม่มีใครดีทั้งหมดหรอกเนอะ แต่เรื่องเหล้าเรื่องบุหรี่นี่แย่มากๆ (ในสายตาแม่ มองว่าดื่มเหล้าสูบบุหรี่แย่ยิ่งกว่าการเจ้าชู้ นอกใจอีกน่ะค่ะ) แม่เป็นห่วงลูกมากนะ "
ขอขยายความหน่อยนะคะ คือ ตอนคุยกับแฟนจริงจังเดือนแรกๆ เราดูความเป็นไปได้ก่อนค่ะ ว่ามันมีโอกาสมากน้อยแค่ไหนที่เราจะสานสัมพันธ์กันได้ (ใช้เวลาประมาณ 1 เดือนกว่าๆ) พอรู้แล้วว่าเรามีโอกาสไปกันได้นะ เราก็มาคุยเรื่องข้อจำกัดค่ะ ว่าเรามีนิสัยแบบไหน ข้อเสียของเราคืออะไร เรามีปัญหาเรื่องไหนบ้าง (เราไม่ชอบคนดื่มเหล้า สูบบุหรี่ เล่นการพนัน เจ้าชู้ค่ะ) เราคุยกับเขาทุกเรื่องที่เขาจำเป็นต้องรับรู้ ซึ่งเขาก็รับข้อจำกัดของเรา เขาบอกว่าเขาไม่เล่นการพนัน ไม่เจ้าชู้ ไม่โกหก 3 สิ่งนี้เขาให้เราได้แน่ๆ (ก็ต้องดูต่อไปเรื่อยๆ ล่ะค่ะ แต่ก็มีความเชื่อใจให้ระดับหนึ่งนะคะ เพราะทั้งเราและแฟนเคยโดนทิ้ง โดนนอกใจกันมาแล้วทั้งคู่ และไม่ใช่แค่ครั้งเดียวกันด้วยค่ะ เลยรู้ดีว่ามันเจ็บปวดแค่ไหน ก็ตั้งใจไว้แต่แรกแล้วทั้งคู่ว่าจะไม่ทำแบบนี้ใส่คนที่เป็นแฟนเด็ดขาด และเราเป็นคนที่ถ้าจับได้เรื่องเจ้าชู้สักครั้ง เราจะเลิกเลยอยู่แล้ว สำหรับเราความเชื่อใจให้ได้แค่คนละครั้งค่ะ ส่วนเรื่องโกหกนี่เป็นผลมาจากเมื่อ 6 ปีก่อนน่ะค่ะ อันนี้เราสร้างปมให้เขาเองค่ะ เขาเลยบอกว่าตั้งแต่นั้นมาเขาเคยไม่โกหกอีกเลย) ส่วนเรื่องเหล้า เขาต้องมีสังคมบ้าง ขอลดเหลือเดือนละ 2 ครั้ง และเรื่องบุหรี่ เขาจะพยายามเลิกให้ได้ตอนคบกัน ซึ่งเราไม่ได้บังคับเขานะคะ เราให้เขาประเมินตัวเอง ถ้าเขาทำไม่ได้ก็แค่แยกย้าย ซึ่งเขาก็สัญญากับเรามาเอง อะ ถ้าพูดมาแบบนี้ก็ลองคุยกันดูจนได้คบกันนี่ล่ะค่ะ เขาก็ทำตามนั้นให้นะคะ เหล้าลดให้จริงค่ะ บางเดือนไม่ดื่มเลย บุหรี่เลิกให้ได้ค่ะ ตั้งแต่ตกลงคบกัน เขาก็ขายบุหรี่ไฟฟ้าทิ้งเลยค่ะ แต่ว่าเขาค่อนข้างมีปัญหากับชีวิต
สุดท้าย ตั้งแต่ช่วงกลางๆ เดือนที่แล้วก็มาขอสูบ ช่วงแรกก็ขอแค่สูบตอนเครียดจัดๆ (เคยขอ 2 ครั้ง) แล้วก็กลับไปไม่สูบต่อ แต่หลังๆ มานี่เขาบอกว่ารับปัญหาไม่ไหว เขาให้เหตุผลว่า เครียด ไม่มีทางระบาย หาวิธีจัดการกับความคิดไม่ได้ + ทำงานอยู่ที่นู่นตัวคนเดียว (ทำงานเสร็จก็กลับบ้าน วนๆ อยู่แค่นี้ ถ้ามีคนอยู่ด้วยก็ไม่เป็นไร แต่พอกลับมาอยู่คนเดียวก็จะมีอาการคิดเรื่องปัญหาซ้ำๆ วนไปวนมาในหัวตลอดเวลา) + เป็นโรคซึมเศร้านิดๆ ก็ดิ่งเป็นพักๆ เลยกลับมาขอกลับมาสูบบุหรี่ไฟฟ้าได้ไหม แต่จะจำกัดปริมาณต่อเดือนให้ ไม่เกิน 3 ขวด แล้วจะเลิกให้ตอนเรามีอนาคตร่วมกันจริงๆ (แต่งงานอยู่ด้วยกัน) เพราะเราแพ้ และไม่ชอบ ยังไงเขาก็ต้องเลิกให้ได้ เพราะในตอนนั้นเขามีเราอยู่ด้วยแล้ว ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว คงหาทางแก้ไขความเครียดไปด้วยกันได้ 😔 ก็ยอมรับว่าเสียใจนะคะที่เขาผิดคำพูด แต่ก็ยังดีที่เขามาพูดตรงๆ ขอตรงๆ บอกตรงๆ เลยได้ข้อสรุปพบกันครึ่งทางแบบนี้แทนน่ะค่ะ ไม่รู้ว่าจะดีหรือไม่ดีเหมือนกัน เพราะยังไงเราก็เจอกันไม่ได้บ่อย ประมาณเดือนละครั้งได้ค่ะ (แม่ไม่รู้เรื่องนี้ค่ะ ไม่ได้บอก แต่ก็จุกค่ะ เพราะสุดท้ายเขาก็เลิกให้เราได้แค่นี้ บางเรื่องที่แม่พูดไว้แล้วมันเป็นจริงก็มี แต่บางเรื่องที่แม่คาดการณ์ไว้แล้วผิดก็มีเหมือนกันค่ะ)
เราเข้าใจความรัก ความหวังดีของแม่นะคะ ที่อยากให้เราเจอคนดีๆ มีชีวิตที่ดี ไม่เหมือนแม่ แม่ไม่อยากให้เราต้องทนเจ็บ ทนเสียใจ เขากลัวว่าเราจะไม่มีความสุขในชีวิตคู่ เขาอาบน้ำร้อนมาก่อน แต่บางทีเราก็เอาคำของแม่มาเครียดค่ะ แม่เป็นผู้ใหญ่ แม่มองได้แบบนี้ มันจะเป็นแบบนี้จริงๆ รึเปล่า จิตตก วิตกกังวล คิดมาก เครียด คิดซ้ำๆ วนไปวนมา ตอนนี้เลยไม่ค่อยมีความสุขค่ะ สุขบ้าง ทุกข์บ้าง หาทางออก หาทางแก้ไขไม่เจอจริงๆ ค่ะ ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี บอกตรงๆ ว่าพอแม่พูดแบบนั้น ก็รู้สึกกลัวไปหมดเลยค่ะ จนเราเริ่ม toxic ใส่ตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆ แต่เราก็ไม่อยากให้กระทบกับความสัมพันธ์ในตอนนี้นะคะ เรารู้สึกว่ามันยากจัง ใจหนึ่งก็อยากหนี สมมติถ้าจะเลิกก็ยังรู้สึกว่าเลิกไม่ได้อยู่ดี เพราะเราสบายใจกับเขาที่สุด รู้สึกเหมือนว่าจะไม่เจอคนแบบนี้อีกแล้ว และก็ไม่รู้ว่าจะบอกเลิกด้วยเรื่องอะไรด้วยค่ะ เพราะในตอนนี้ยังไม่มีปัญหาอะไรเท่าไหร่ที่เป็นตัวของเรากับแฟนเองนะคะ ส่วนใหญ่ปัญหาในตอนนี้จะเกิดจากคนรอบข้างซะส่วนใหญ่ อีกใจก็อยากจะสู้ อยากลองใช้เวลาพิสูจน์ตัวเขาดูก่อน ให้ครอบครัวรู้ว่ามันสามารถดีได้นะ แล้วเรามีความสุขกับที่ตรงนี้ แม้ว่ามันจะยังไม่ดีพอในสายตาแม่ จริงๆ เราก็เพิ่งคบด้วย เลยยังอยากดูต่อไปเรื่อยๆ ไม่ได้คิดจะแต่งงานเร็วๆ นี้ค่ะ ถ้าในระหว่างนั้นมันมีเรื่องอะไรแย่ๆ เข้ามาแล้วเรารับไม่ไหว ก็ต้องเลิกกันอยู่ดี แต่อย่างน้อยเราก็ได้ลอง และรับรู้ถึงปัญหาที่มันเกิดขึ้นจริงๆ ว่าเป็นเพราะอะไร และทันเป็นเรื่องไหนที่ทำให้เราไปกันไม่ได้นะ ถ้าเลิกตามใจแม่ เราก็จะรู้สึกคาใจตลอด และเกิดการตั้งคำถามขึ้น ตอนนี้เลยรู้สึกเหมือนว่าตัวเองเป็นเด็กไม่ดี ที่ทั้งดื้อ และเอาแต่ใจเลยค่ะ ทั้งที่แม่ก็พูดเตือนเพราะเราแท้ๆ
ใครมีประสบการณ์แบบนี้บ้างคะ ช่วยแนะนำหน่อยนะคะ ว่าควรจะทำยังไงต่อไปดี ตอนนี้รู้สึกว่าใจไม่ไหวมากๆ เลยค่ะ สับสน วนเป็นลูป ปวดหัวมากค่ะ คิดไม่ตกเลยจริงๆ อยากร้องไห้ตลอดเวลา เพราะเข้าใจทั้งความรู้สึกแม่ แล้วก็ความรู้สึกของตัวเอง มันยากจริงๆ ค่ะ สำหรับตัวเราในตอนนี้ 😭
ปล. ขอบคุณสำหรับทุกข้อความล่วงหน้านะคะ