เรื่องนี้เราอยากให้ทุกคนน่ะช่วยให้คำแนะนำให้กับเราหน่อยนะ เพราะเราไม่รู้ว่าจะทำยังไง เพราะว่าเราเข้าใจนะว่าเรื่องนี้มันก็ต้องมี เคือง และให้อภัยยากเหมือนกัน แต่เราไม่รู้ว่าจะทำยังไง เพราะว่าเรื่องนี้ มันเป็นเรื่องที่แม่เรายอมรับไม่ได้ แล้วไม่อยากให้เราไปอยู่ใกล้ เรื่องเป็นอย่างนี้คือเราได้คบกับผู้ชายคนนึงคบกันได้นานมากแต่มันมีเหตุการณ์หนึ่งคือผู้ชายคนนั้นน่ะ เขาตีเราทำร้ายเราทำให้เราต้องมีรอยช้ำ แล้วแม่เราก็รู้ ผู้ชายคนนั้นน่ะเขาทำร้ายเราจริงๆ ตั้งแต่นั้นมา แม่เราก็เลยไม่อยากให้เรากลับไปคบผู้ชายคนนั้นอีก ว่าเรากลับไปคบกับเขาก็เหมือนว่าเราเป็นกระสอบทรายให้เขา แม่เราเลยไม่อยากให้เราไปอยู่ด้วย ไม่อยากให้เราติดต่อหาเขาอีก แต่ทุกวันนี้ มันแม่มาถามเราว่า ผู้ชายคนนั้นน่ะเขาได้ติดต่อมาหาเราหรือเปล่าอยู่หรือเปล่า เราก็จะตอบโกหกแม่ไปว่าเขาไม่ได้ติดต่อกลับมาไม่ได้คุยเลยแล้วเราก็ไม่ได้คุยกับเขา เรารู้แหละว่าการโกหกผู้ใหญ่มันเป็นสิ่งไม่ดี แต่เราไม่รู้ว่าจะเลือกตอบยังไงแต่ไม่รู้ว่าทำไมใจเราอ่ะจึงตัดผู้ชายคนออกไปไม่ได้เพราะในเมื่อเขาทำร้ายร่างกายเราเขาทำให้เราเสียใจขนาดนี้ แต่ทำไมเราถึงยังพี่จะรัก เตรียมที่จะคบกับเขาต่อ ถึงยังเลือกที่จะไปเลือกโกหกแม่เพื่อไม่ให้แม่รู้แต่ที่เราทำแบบนี้เพราะเราอยากให้แม่สบายใจไม่อยากให้แม่ต้องมาทุกข์ไม่อยากให้แม่ต้องมาเครียดเราจำเป็นต้องโกหกแม่แบบนี้ไป แต่พอวันนึง แม่เราก็ได้รู้ความจริง ก็เราโกหกแม่มาตลอด ซึ่งมันเป็นวันที่ พิเศษมาก ทุกคน เพราะว่าวันนั้นมันเป็นวันลอยกระทง แล้วเราก็ไปลอยกระทงกับแม่ตามปกติทุกปีที่ลอยกันแต่ปีนี้เราอยากจะลองคุยกับผู้ชายคนนั้นบ้าง แต่เราไม่กล้าบอกแม่ อุปกรณ์แม่จะโกรธก็ไม่จะไม่พอใจ เราเลยให้แม่ไปอยู่กับเพื่อนเราแล้วเราก็แอบบอกเพื่อนอีกคนนึงว่าส่งไปเข้าห้องน้ำหน่อยแต่ที่จริงแล้ว เราต้องการจะปลีกตัวออกมาเพื่อจะแอบไปลอยกระทงกับเขา แอบไปหาผู้ชายคนนั้น แต่ไม่รู้จะแอบยังไงแม่เราก็เห็นแล้ว ว่าเราแอบไปลอยกับเขาแอบไปเจอกับเขาโดยที่แม่ไม่ต้องการให้เราไปเจอเขา แม่บอกไว้ว่าถ้าเราไปเจอกับเขา แล้วเลือกเขามากกว่าแม่เราก็จะไม่ได้เรียน เราก็จะโดนไล่ออกจากบ้าน เราก็จะไม่มีอะไรกิน แต่เราไม่รู้ไง ว่าวันหนึ่งเราจะต้องโดนแบบนี้แต่แม่ก็ไม่ผิดนะมันผิดที่ตัวเราเองแหละที่เราเลือกที่จะโกหกและเลือกที่จะไม่ตัดใจจากเขา แต่พ่อแม่รู้ แม่ก็รีบเดินหนีพอเราเดินมาหาว่าจะกลับบ้านกัน แม่รีบเดินอย่างไวมันไม่อยากคุยด้วยเราก็เลยรู้ทันทีเลยว่าแม่คงจะโกรธเราจริงๆแหละแม่คงจะรู้แล้วแหละ ตามนั้นแล้วคนที่ว่าเราท้องอยู่เราเดินไหวไม่ได้ถ้าเรารีบเดินมันก็จะเจ็บท้อง เราก็เลยให้แม่เดินไปก่อน เราก็เลยเดินเข้าไปตามมาทีหลังแทน เรารู้สึกได้เลยว่า ไปถึงมนุษย์แม่ก็ต้องด่าแน่ๆ สุดท้ายมันก็เป็นจริงขึ้นรถไปแม่บอกว่า วันพรุ่งนี้เก็บข้าวของออกจากบ้านกูไปเลย เพราะถ้าเลือกมันมากกว่าแม่ตัวเองก็ไปเลยกูจะไม่เลี้ยงดูกูจะไม่รับอะไรทั้งนั้นแหละ ในเมื่อเลือกมันมากกว่าเลือกแม่ตัวเอง ตั้งแต่วันนี้ไปกับกูไม่ต้องมาคุยกันอีก ตั้งแต่นั้นมาเรากับแม่ก็ไม่ได้คุยกันเลยตั้งแต่ผ่านวันลอยกระทงมันไป แล้วตอนเนี้ยเราไม่รู้ว่าต้องขอโทษยังไง ในเมื่อขอโทษแล้ว กลัวว่าทานจะไม่หายดีก็ว่าจะยังไม่กลับมาคุยกับเราเหมือนเดิม เราก็เลยไม่รู้จะทำยังไง เพราะเราก็เคยทำให้ท่านเสียใจมาแล้วครั้งหนึ่งก็เรื่องนี้แหละ เราเลยไม่รู้ว่าจะต้องไปพูดยังไงก็ต้องไปขอโทษยังไง ท่านถึงจะกลับมาคุยกับเราเหมือนเดิมแต่ทำไงได้เรื่องนี้เราเคยทำให้ท่านเสียใจมาแล้วครั้งหนึ่งแล้วพอเราทำให้ท่านต้องมาโดนเรื่องนี้อีก มันคงยากที่ท่านเขาจะให้อภัยเราได้แล้วมันคงยากที่ท่านจะหายโกรธเราเร็วเพราะตอนนั้นที่ทำให้ท่านเสียใจกว่าจะได้มาคุยกันก็เกือบอาทิตย์นึง ตอนนี้เราก็เลยคิดว่า เรามันเป็นลูกที่ไม่ได้เรื่องจริง เราเป็นลูกที่ดีจริงอ่ะ เราจะไม่ทำให้เธอเสียใจอีกเลย แต่ที่เราปิดบังท่านมาตลอด เพราะอยากให้ท่านสบายใจ ไม่อยากให้ท่านต้องมาทุกข์เรื่องอะไรอย่างนี้ เราอยากให้ท่านมีความสุขเราจำเป็นต้องปิดบัง แต่ทำไงได้ความลับมันไม่มีในโลกจริงไหม หนูรู้แหละว่าสักวันนึง แม่ก็ต้องรู้ แล้วแม่ก็ต้องเสียใจมาก ที่ลูกตัวเองหักหลังแม่ตัวเองแล้วตอนนี้เราไม่รู้เธอคุยกับแม่ไง พี่รู้ว่าเราจะได้เรียนต่อไหม เราจะได้กินอะไรไหม เราจะได้ไปเที่ยวด้วยกันอีกไหม แปลว่า แม่บอกก่อนที่จะถึงวันลอยกระทงอีกว่าถ้าเรายังจะเลือกคบผู้ชายคนนั้น ก็คืออนาคตเราจะหมด ก็คือแม่จะไม่ส่งเรียนจะไล่ออกจากบ้าน จะไม่เลี้ยงดู แต่เราก็ไม่อยากให้มันเกิดขึ้น ถึงยังไงเราไม่รู้ว่าเราต้องตัดสินใจยังไง แต่เรารู้แหละว่ายังไงแม่ก็คือแม่ ยังไงยังไงเราก็ต้องเลือกแม่มากกว่าคนนอกครอบครัว หวังว่าทุกคนคงจะช่วยเราได้นะเพราะอยากได้คำปรึกษาจริงๆ เพราะตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว จะต้องทำอะไรก่อนก็ต้องตัดสินใจยังไง แต่รู้แหละว่าทุกคนต้องตอบว่าต้องเลือกแม่ แม่ก็คือคนในครอบครัวของเราถูกไหม เราเลยอยากได้คำปรึกษาจากทุกคน เพราะว่าตอนนี้ อีกไม่นานอาทิตย์หน้าก็จะเป็นวันเกิดแม่แล้ว ถ้าแม่ยังไม่หายโกรธเร็วๆนี้ เราก็ไม่รู้ว่าถ้าเราจะไปวันเกิดเค้กแม่ไปแล้ว แม่เขาจะดีใจหรือจะเฉยเมยหรือเปล่า