ตามหัวข้อกระทู้เลย เราไม่ได้มีปัญหาเรื่องความจนของเขานะคะ เราคบกันมา5ปี เคยถึงขนาดอดความ3วัน หิวจนต้องกินรสดีก็เคย (เขาไม่ได้อดด้วยนะที่ทำงานเขามีข้าวให้) แต่เรามีปัญหาเรื่อง ความเจ้าอารมณ์ของเขา เขามักจะด่าตวาด ใส่เรา ด่าเสร็จ ไม่โอ๋ ไม่เคยปลอบ ปล่อยหายเอง ถ้าเรายังไม่หยุดร้องก็ตวาดอยู่อย่างงั้นอะ จนได้ยินทั้งซอย เคยเตะเราจนปากแตก เพียงเพราะเราต้องการให้เขาโอ๋ เรายิ่งอธิบาย กลายเป็นยิ่งทะเลาะ
เราไม่เข้าใจตัวเองว่าผู้ชายคนนี้มีอะไรดี ทำไมเราถึงจนปลักกับเขา ทั้งๆที่เขาทำร้ายเรา เขาไม่เคยแคร์ว่าเราจะร้องไห้ ือยู่กับเขาน้ำตาของเรามันไม่มีค่า ช่วงนี้ที่อดหนักๆเพราะตกงานช่วงโควิท แต่ก่อนที่เราจะตกงาน ก็อดอยู่แบบนี้แหละ
เงินเดือนเราต้องส่งให้ที่บ้านเพราะพ่อแม่ปก่มากแล้วน้องสองคนก็พึ่ง ม.ต้นกับม.ปลาย คบกันมาเราไม่เคยร้องขอ เสื้อผ้ากระเป๋าหรืออะไรเลย 5ปีเราไม่เคยได้อะไรเลย ไปเทียวสักครั้งก็ไม่เคย เขาบอกแต่ว่าเขาขี้เกียจ ในตลอด5ปีนี้ไม่เคยได้อะไรเลย แต่ก็ยังรักเขา ยังทนกับเขา เราเคยโดนเขาด่าจนเราเก็บกด เถียงกับตัวเองจนเป็นซึมเศร้าแต่เขามองว่าเป็นเรื่องดราม่า
เราควรไปต่อหรือพอแค่นี้ หรือเราเห็นแก่ตัวเกินไป เราควรปรับปรุงตรงไหนหรือป่าว
คบผู้ชายจน
เราไม่เข้าใจตัวเองว่าผู้ชายคนนี้มีอะไรดี ทำไมเราถึงจนปลักกับเขา ทั้งๆที่เขาทำร้ายเรา เขาไม่เคยแคร์ว่าเราจะร้องไห้ ือยู่กับเขาน้ำตาของเรามันไม่มีค่า ช่วงนี้ที่อดหนักๆเพราะตกงานช่วงโควิท แต่ก่อนที่เราจะตกงาน ก็อดอยู่แบบนี้แหละ
เงินเดือนเราต้องส่งให้ที่บ้านเพราะพ่อแม่ปก่มากแล้วน้องสองคนก็พึ่ง ม.ต้นกับม.ปลาย คบกันมาเราไม่เคยร้องขอ เสื้อผ้ากระเป๋าหรืออะไรเลย 5ปีเราไม่เคยได้อะไรเลย ไปเทียวสักครั้งก็ไม่เคย เขาบอกแต่ว่าเขาขี้เกียจ ในตลอด5ปีนี้ไม่เคยได้อะไรเลย แต่ก็ยังรักเขา ยังทนกับเขา เราเคยโดนเขาด่าจนเราเก็บกด เถียงกับตัวเองจนเป็นซึมเศร้าแต่เขามองว่าเป็นเรื่องดราม่า
เราควรไปต่อหรือพอแค่นี้ หรือเราเห็นแก่ตัวเกินไป เราควรปรับปรุงตรงไหนหรือป่าว