รู้สึกว่าตัวเองไม่มีเพื่อนกันบ้างมั๊ยคะ

พอเราเริ่มโตขึ้น เริ่มเปลี่ยนสังคมไปเรื่อยๆ สังคมเด็ก สังคม ม.ต้น สังคม ม.ปลาย เปลี่ยนที่ทำงาน จนพอจุดนึงเรารู้สึกว่า เราไม่มีเพื่อนที่หันหน้าคุยกันได้ หรือใครสักคนที่เราคุยได้จริงๆ ทั้งเรื่องสุข เรื่องทุก 

ตอนนี้เราอายุ 30 เรากำลังเป็นแบบนั้น เพื่อนคนเดียวของเราคือ แม่ 555+
บางทีก็เหงา แต่ให้ออกไปพบปะเพื่อนก็เหมือนขี้เกียจไป ไม่รู้จะคุยอะไรดี แล้วบางทีก็รู้สึกดีที่ไม่มีคนมาวุ่นวายชีวิต

อยารู้ว่าเราปกติมั๊ย แล้วใครเป็นเหมือนกันบ้าง แล้วรู้สึกยังงัย