สำหรับเรา เรารู้สึกว่า ทิชงค์ = ภาคย์ อ่า
วิญญาณข้างใน คือ คนเดิมเป๊ะ

เพียงแต่น่าจะเป็นลักษณะการตีความว่าเป็น 'การกลับชาติมาเกิด' (ตามที่เคยรู้จากบทสัมภาษณ์ของน้องต่อ)
เลยไม่ได้ให้ Feel เหมือนกับ 'การเข้ามาอยู่ (สิง) ร่างใหม่'
เพราะมาเกิดใหม่ มีประสบการณ์ใหม่ ได้รับการเลี้ยงดูเติบโตใหม่
ทำให้บุคลิก การแสดงออก การพูดจา ไม่เหมือนเดิม
เลยมี ความเป็นภาคย์ และมี ความเป็นทิชงค์ ที่ไม่เหมือนกัน ในบุคลิกการแสดงออก

แต่เพราะ ความรักให้อรรพีที่มีมากเหลือเกิน ความมุ่งมั่นกับสัญญาที่ให้ไว้กับอรรพีว่าจะต้องกลับมาหาให้ได้
ทำให้ยังไงก็จะดื้อ จะไม่ยอมให้ความทรงจำและความรู้สึกในเรื่องความรัก หายไป จนฝังแน่นตามมาได้ถึงชีวิตหลังเกิดใหม่
และถึงขนาดมาเป็น Goal ในชีวิตหลังเกิดใหม่
(ไม่นับเรื่องภารกิจ เพราะอันนั้นสวรรค์ให้สิทธิพิเศษมาอยู่แล้ว เพื่อแก้ไขความผิด)

เรารู้สึกว่า ละครพยายามแสดงให้เห็นว่า
ในจังหวะที่มีอันตรายซึ่งต้องใช้สัญชาตญาณเยอะๆ (อย่างตอนเครื่องบินมีปัญหา)
ก็จะเห็น Inner ของความเป็นภาคย์ที่ฝังอยู่แสดงออกมาในทิชงค์ นะ
เป็นจุดที่ทำให้รู้สึกว่า นี่ไงก็คนนี้แหละ

อารมณ์แบบร่างใหม่ ตัวตนเดิม แม้สมองผ่านประสบการณ์การเรียนรู้ใหม่ แต่ชั้นไม่ยอมเปลี่ยนหัวใจ งี้อ่า 555

จริงๆ คหสต. เราชอบแบบนี้นะ เราว่ามันมีเหตุผล รู้สึก Real ดี
แปลกไปจากละครไทยที่เราเคยดู ได้อารมณ์แบบใหม่ๆ เกินกว่าที่เราว่าเราคาดไว้

แต่เข้าใจ จขกท. มากๆ เพราะบางทีเราก็ขัดใจ 'บทพูด'
หลายครั้งที่ใช้คำว่าเป็นคนละคนกัน
ความรู้สึกในใจคือแบบ 'งื้ออออออ ไม่ได้สิๆ แบบนี้ต้องนับว่าเป็นคนเดียวกันนะ'
เปลี่ยนคำพูดได้ม้ายยย แบบ 'ถึงผมจะเป็นภาคย์ แต่ในชาตินี้ก็มีหลายอย่างเปลี่ยนไป' เราว่าประมาณนี้เราจะรู้สึกดีมากกก 555
เราชอบความรู้สึก ตอนที่อรรพีทำหน้าเศร้าว่าต้องหาร่างของภาคย์แล้วทิชงค์มาจับมือพูดว่า 'ผมอยู่นี่'
หนูอยากได้แบบเน้ ... (อินจัดดดดดด 555)

ขออีกนิด EP.8 ตอนฉากจูบใน รพ. (ขอเรียกว่า จูบแลกมาสคาร่าในตำนาน 555)
เราจำได้ว่าชอบอารมณ์ตอนดู Spoil ตัวอย่างจาก EP.7 มากกว่า
คือ ให้อารมณ์การจดจำกันจากสัมผัส ไม่ต้องพูดด้วยซ้ำว่า ผมคือภาคย์
แต่แบบดึงมาจูบแล้วถามเลยว่า 'จำผมได้มั้ย'
เราว่ามันแสดงความจดจำกันแบบลึกซึ้งมากกว่าการบอกตรงๆเยอะเลย ... เนี่ยแบบนี้ก็ต้องเป็นคนเดิมสิเนอะ 555