บ้านของฉันเป็นครอบครัวใหญ่ ฉันมีพี่ชายหนึ่งคนพ่อเดียวกันหรือคนละพ่อก็ไม่รู้ แม่ฉันตอบอะไรไม่ได้เลย เพราะแม่ฉันติดเหล้ามาก พอเหล้าเข้าปากก็พร้อมเป็นเมียทุกคน แต่ความจริงแล้ว แม่ฉันเป็นทอม ครอบครัวฉันพอมีฐานะพอสมควร มีธุรกิจปั๊มน้ำมัน อู่ซ่อมรถเบนช์ และอีกมากมาย พี่ชายฉันได้ไปอยู่กับยายคนเล็ก เจ้าของทุกอย่างด้านบน (รับไปเลี้ยง เพราะแม่ฉันจะขาย) ส่วนฉันได้อยู่กับยายคนโต ค่อนข้างจน พี่ชายฉันโชคดีมาก ได้เรียนสูงๆ ถึงปริญญาโท มีหน้าตาในครอบครัว เวลามีงานเค้าจะเป็นทีสนใจมาก เก่งทุกเรื่องจริงๆ ส่วนฉันไม่มีโอกาสแบบนั้น ได้เรียนแค่ปวช. จบมาแบบไม่มีเงินจะจ่ายค่าเทอม ผ่อนแล้วผ่อนอีก ฉันจึงตัดสินใจทำงานหลังเรียนจบ ฉันเป็นคนหัวไว มักจะได้งานดีดีเสมอ พอฉันเริ่มโต ฉันเริ่มมีแฟน ทุกอย่างก็เหมือนไปได้ดี แต่ความจนก็เป็นอุปสรรค ฉันยังไม่ได้ตัดสินใจอยู่ด้วยกัน แค่ไปๆมาๆ เฉยๆ ตาของฉันเริ่มออกอาการ เข้าหาฉัน ลวนลามทุกอย่าง ฉันจึงบอกยายและยายตัดสินใจให้ฉันออกจากบ้านไปอยู่บ้านแฟน บ้านแฟนฉันจนมาก กินเมนูกระดูกทุกวัน แต่ฉันกินได้ อยากจะทำอะไรสักอย่าง โทรหาญาติพี่น้องตัวเองตายายก็จะบ่ายเบี่ยงตลอด จนวันนึงยายคนเล็กสั่งยายฉันว่า ห้ามให้อีนี่โทรมาหาฉัน ฉันไม่เอาลูกอีขี้เมา ไม่อยากเลี้ยงเด็กผู้หญิงกลัวจะเป็นแบบแม่มัน ยายฉันตอบไปว่า ฉันก็ไม่ได้อยากเลี้ยง เลี้ยงเอาบุญ นี่ไม่รู้มาอ่อยผัวฉันหรือเปล่า เลยให้ไปอยู่บ้านผัวมันแล้ว จิตใจของฉันด่ำดิ่งสู่นรก คำถามมากมายเกิดขึ้น ว่าทำไมกูต้องเกิดเป็นลูกอีนี่ (ขอโทษที่หยาบในหัวแบบนั้นจริงๆ) แม่ที่คอยแต่เงินฉันไปกินเหล้า แม่ที่เมาแล้วนอนข้างถนน แม่ที่คอยไปหาครูฉันตั้งแต่เรียนอนุบาลเพื่อไปขอเบิกเงินจากครูประจำชั้นที่ฉันฝากไว้แค่วันละบาท วันนี้ฉันอายุ 25 แล้ว ฉันมีปัญหาฉันต้องการโอกาส ฉันเลยลองโทรไปหายายทั้งสอง ทุกคนตอบฉันว่า ไปเอาเบอร์กูมาจากไหน จะให้กูเปลี่ยนอีกกี่เบอร์ TT พอก่อนนะคะ ไม่ไหวแล้ว
ผิดหรือที่ฉันเกิดเป็นลูกแม่