ทำงานที่เดียวกันต่อหน้าคนอื่นไม่ก้าเข้ามาพูดคุยไม่ก้าเปิดตัว. แต่พอเลิกงานทักมาบ้างมาหาบ้าง เราเคยถามนะว่าทำแบบนี้เพื่ออะไร ทำไมไม่ชัดเจน คือเราก็รุ้ยุคำตอบยุแล้วคะ ว่าเขาต้องการอะไรที่มาทำแบบนี่ พอจะเลิกยุ่งกับเขาก็ตามเราตลอดไม่ปล่อยเราไป ทั้งที่ก็รุ่ว่าเราไม่ชอบความสัมพันธ์แบบนี่. แต่เขาเป็นคนหน้ามึนคะ ไม่รู้จะเอาคำไหนมาด่ามาว่าแล้ว เรารุ้ว่าเขามาเพื่ออยากได้เรา แต่เราไม่ได้อยากได้คนแบบนี้มาเป็นแฟนหรอกคะ เขาอายุ36 เราอายุ23ความคิดเขาไม่เหมือนคนใหญ่ เป็นผู้นำไม่ได้ เห็นแก่ตัวถามว่าเขาดีไหมก็ดีนะ พาไปนุ้นนี่นั้นแต่ทะเลาะกันตลอดเราเลยคิดถึงอนาคตกับทบทวนสิ่งที่มันผ่านแล้ว มันไม่ใช่อะ เขาเป็นลูกคนเดียวเขามีทุกอย่าง แต่ความคิดเขาเหมืนเห็นเราเป็นของเล่นเขา ความรู้สึกเรามันเสียไปตั้งนานแล้วคะ. เราเชื่อคนง่ายเองแหระ เครียดมากกับสิ่งที่เกิดขึ้นไม่น่าพลาดเลย. เบื่อที่ต้องไปเจอหน้ากันทุกวันเหมือนคนไม่รุ้จักกัน ถามว่าเสียใจไหมเสียใจมากที่มาเจอผู้ชายแบบนี้ อย่าด่าเราเลย เราโง่เอง
เคยเจอผู้ชายแบบนี้ไหมคะ