ธรรม toshare

21. อตฺตา หเว ชิตํ เสยฺโย ชนะตนนั่นแหละเป็นดี ชนะตนนั่นแหละแท้.......เป็นดี ชนะอื่นแม้มากมี............บ่สู้ ชนะกิเลสสุขี.................ที่สุด จิตดุจว่างกระจ่างรู้.........สุขแท้งามผล ชนะคนชนทั

@ มั่นคง จงไป่ท้อ ธรรม แน่! ประดุจล้อ ลิ่วพ้นวังวน..กิเลสนา @ ผลธรรม นำ"สงบ"ให้ เปล่าเปลี่ยว! สะบั้นสิ้นได้ ทุกข์มล้างห่างหาย

สวรรค์ !!! (กาพย์ยานี ๑๑) @ ค่ำเช้า เจ้าผ่านฅน......ไยจึ่งจน น้ำใจหนา สวรรค์ สิใกล้ตา............เปิดรอท่า เจ้าเนาพลัน @ สวรรค์ ใช่เวียนวก.......ฤๅชัฏรก ยากจักฝัน แท้รัก เมตตาครัน..........ทุกสิ่งสร

@ สรรเสริญทุก ค่ำเช้า พระทรงฤทธิ์ โปรดพระพร ประสิทธิ์ สุภาพล้ำ เมตตารัก "หลงผิด" มิเหยียบย่ำ ธรรมส่งสุข สร้างค้ำ ทั่วสกล @ แท้ธรรมพึง เลิศด้วย การกระทำ ทุกเข้าค่ำ แห่งหน มิละเว้น ใจจร

โคลง สารถีตลบกลับ ริเริ่ม : นกโก๊ก นกผี * กวีคำผวน Pantip @ ธรรมเที่ยง พึงแน่ต้อง...เที่ยงธรรม ให้ละ กิเลส กงกรรม........ละให้ ชั่วดี เด่นชัด นำ..............ดีชั่ว ปันแบ่ง แก่"ยากไร้".....

โคลงสี่ ตรีพิธพรรณ @ วนวนใช่วกซ้ำ....................หลงทาง สติสอบวางวาด"ชอบ".............ชีพก้าว ปัญญาขจัดสิ่งขวาง................ทะยานสู่..สูงเฮย ฝึกจิตให้หาญห้าว..................ฝ่าพ้นตั

โคลง สองคำสุภาพ( *** อย่าสับสนกับ โคลง สองสุภาพ นะครับ) * ดัดแปลงจาก โคลงสี่สุภาพ โดยใช้ บาท 2 และ บาท 4(มี สร้อยคำ ท้ายบาทจบได้)ตำแหน่ง "คำสุภาพ"&nbs

@ ลองเขียน อยากศึกษา....เดินเข้ามา เรียงถ้อย ค่อยค่อยร้อย ร่ายขยับ.........รับต่อใน เนื้อหา ร่ายนั่นหนา ทุกวรรค...........จักห้า ถึงเจ็ดคำ * พึงจำ "รับสัมผัส"...............จัดลง หนึ่ง สอง ส