เพราะอะไรหมาพันธุ์เล็กในไทยจึงมักจะมีการแสดงทางอารมณ์ที่ทั้งหลากหลาย เช่น ตื่นเต้น ดีใจ จดจ่อ รำคาญ กลัว อยากรู้อยากเห็น ขี้เซา ฟึดฟัด ชวนเล่น เรียกร้องความสนใจ เรียกขออาหารเมื่อหิว เรียกเมื่อปวดท้อง จ้องเวลาอยากกิน และแสดงพฤติกรรมที่หลากหลายเหล่านี้ถี่และนานกว่าพันธุ์ใหญ่ที่มักจะนิ่งกว่า ทั้งที่อายุและการเลี้ยงดูแทบจะเหมือนกันทุกอย่าง สังเกตมาจากเหล่าน้องหมาทั้งของที่บ้าน แถวบ้าน ใกล้ที่ทำงาน ตลาด และคนใกล้ชิด ผิดกับคนตัวโตๆ หลายคนที่รู้จักที่จะค่อนข้างเงียบและเก็บตัวมากกว่าคนตัวเล็กแม้ว่ากลุ่มตัวเล็กจะอายุมากกว่าซึ่งน่าจะมีความมั่นคงทางอารมณ์มากกว่า ไม่เกี่ยงว่าจะเป็นลูกครึ่ง พันธุ์แท้ หรือพันทาง สัตว์เลี้ยงในต่างประเทศหรือที่อื่นๆ ในประเทศ เช่น แมว เป็นเหมือนกันไหม มาแชร์กันนะ
เพราะอะไรหมาพันธุ์เล็กจึงมีการแสดงทางอารมณ์ที่หลากหลายกว่าพันธุ์ใหญ่