คือ ตอนแรกอ่ะ แผนเราซึ่งเราคุยกับที่บ้านแล้ว และค่าใช้จ่ายทั้งหมดตลอดระยะเวลาทั้งหมดเราเป็นคนออกเอง จนถึงตอนนี้แม้กลับมาอยู่ที่บ้านแล้ว แต่ค่าใช้จ่ายส่วนตัว พวกเดินทางไปสัมภาษณ์ต่าง เราก็ใช้เงินตัวเอง ก็มีบ้างที่พ่อแม่ให้ แต่ให้ แบบที่เราไม่ได้ขอนะ คือเขาอยากให้เฉยๆ แต่เพราะสถานการณ์โควิดมันเลยไม่ได้เป็นไปตามแผนทั้งหมด 
คือเราเรียนจบปีที่แล้ว (วิศวกรรมศาสตร์)หลังจากเรียนจบ เราก็ไป Work and travel มาประมาณ 5 เดือน และหลังจากนั้นกลับมาเราก็เอาเงินไปเรียนภาษา ที่ฟิลิปปินส์ เราลงเรียนคอร์ส 6 เดือน แต่เราได้ไปเรียนแค่ 2 เดือนต้องกลับมาเพราะ แต่เพราะสถานการณ์โควิด 
ตอนแรกเราว่า จะรอสัก 4 เดือนเผื่อสถานการณ์ มันดีขึ้นจะได้กลับไปแแต่สุดท้ายรอมาครบ 4 เดือนก็ไม่มีที่ท่าว่าจะดีเราเลยตัดสินใจ สมัครงาน 

ตอนนี้เรากำลังหางานอยู่ หางานมาได้ 3 เดือนแล้ว ไปสัมภาษณ์มาหลายบริษัท แต่ก็ยังไม่มีบริษัทไหนตอบกลับมาเลย มีใครว่างงานนานๆแบบเราไหมค่ะ แล้ว ถ้าว่างงานนานแบบนี้หางานลำบากไหมค่ะ คือมันก็มีช่วงที่เราเร่งสมัครงาน แล้วสุดท้ายเราเครียดเลย บอกตัวเองว่า หางานเรื่อยๆละกัน เพราะเครียดไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ระหว่างหางานเราก็มีเรียนภาษาอังกฤษ ญี่ปุ่น และฝึกทักษะเขียนโปรแกรมเพิ่มด้วย  

เอาตรงๆ เราก็กังวลแหละ ด้วยนิสัยเราเป็นคนคิดมากด้วย  แอบท้อๆบ้างว่าตัวเอง ไม่เก่งรึป่าว ทำไมไม่ได้งานสักที 
คนอื่นๆละค่ะ มีใครว่างงานนานๆ ช่วงโควิคแบบนี้ไหม แล้วมีวิธีการ จัดการความเครียดยังไงบ้าง  
มาคุยกันได้นะ  เราเหงาอ่ะ แบบตอนนี้บางทีก็โทษตัวเองว่า ตัดสินใจ ทั้งหมดผิดรึป่าวนะ  คือตอนนั้นเราแค่อยากลองใช้ชีวิต และค้นหาความหมายของชีวิต ว่าเรามีชีวิตอยู่เพื่ออะไร ต้องบอกก่อนว่า เราเป็นคนค่อนข้างกดดันตัวเองในระดับนึง แบบชอบตั้งความหวังไว้สูงๆ แล้ว มากดดันตัวเองให้ทำให้ได้ จนบ้างครั้งเรารู้สึกเครียด ด้วยตัวของเราเองนะ