เป็นโรคซึมเศร้ารึเปล่า

รู้สึกว่าช่วงนี้ตัวเองเฉ่ยชามากค่ะ แบบทำอะไรก็ช้าไปหมด แล้วก็นอนเยอะขึ้น พอตื่นมาคำแรกที่ผุดมาในหัวคือ ไม่อยากตื่นมาเลย แต่ก็ทำได้แค่คิด แถมเวลาเห็นใครชอบเอามาเปรียนเทียบกับตัวเองด้วยค่ะ เห้ยคนนั่นขาวจัง อยากขาวบ้าง เห้ยคนนั่นสวย คนนั่นน่ารัก อยากเป็นแบบเขาแต่ก็ทำไม่ได้ ยิ่งเป็นคนน้ำเหบืองเสียผิวพรรณก็แย่ไปหมด เห็นใครขาเนียนก็แบบ เอออยากใส่ขาสั้นแบบเขาบ้างจัง และด้วยความที่ว่าทั้งบ้านเรากดดัสให้เราทำอาชีพพวกได้เงินเดือนเยอะ ข้าราชการอะไรพวกนี้ แต่เราโงอะค่ะ ทุกคนในบ้านก็ชอบถามทำไมไม่อ่านหนังสือ ทำไมไม่ทำไรบ้าง วันๆเล่นแต่โทรศัพท์ คือเราแทบไม่ได้แตะเลย งานบ้านก็เยอะไหนจะการบ้านตัวเองอีก ชอบบอกว่าเราไม่สวยแบบนั้นแบบนี้ เรามันตัวกาลกิณี ไม่มีใครอยากเข้าใจคร มีแต่คนทิ้ง พ่อแม่ก็ทิ้ง พ่อก็ตาย แม่ก็มีผัวใหม่ สวยได้อย่างเขาบ้างรึเปล่า ฉลาดแบบเขามั้ย แข่งสู้เขาไม่ได้หรอก เกียรติบัตรได้บ้างมั้ย วิชาการอะ ไม่ใช่เอาแต่กิจกรรม หัดใช้สมองหน่อย เป็นเอ๋อรึเปล่า คำพวกนี้จะพุ่งเข้ามาใ่สตอนหลับตาตลอด พอหลับไปก็ฝันว่า ตัวเองตายบ้าง โดนฆ่าบ้าง ไปโผล่ที่ไหนก็ไม่รู้ เจ็บตัวตลอด เครียดหลายเรื่องรวมกัน อยากหนีออกจากบ้าน อยากตาย พี่ที่มีอยู่ก็พึ่งไม่ได้ ระบายอะไรไม่ได้เลย ปากพล่อย ชอบบอกว่าไร้สาระ ถึงภายนอกจะดูยิ้มแย้ม และเป็นคนสร้างเสียงหัวเราะให้เพื่อนแต่ภายในรู้ว่าสึกว่าเรื่องนี้มันน่าเบื่อมาก เพื่อนขำด้วยหรอ มันรึเปล่า นินทาเราลับหลังมั้ย เพื่อนจะบูลลี่เรารึเผล่า ถาโถมเช้ามาไม่ยั้ง เคยกินยาพาราแรงไปที่คิดว่ามันเป็นยาทำให้ง่วง เพราะว่าเวลากินก็ง่วงตลอด วันนั้นเลยศัดไปเลยประมาณ10เม็ด หลังจากนั้นตื่นมา ทุกอย่างัมนก็เหมือนเดิม โดนด่าเหมือนเดิม อยากตานมากเลยค่ะ ไม่รู้จะทำอะไรกับชีวิตแล้ว เหมือนหายใจไปวันๆ  เป้าหมายในชีวิตก็ไม่มี ทดสอบจิตวิทยาก็เสี่ยงเกือบทุกอัน ทำแบบทดสอบโตไปเป็นไรดี ก็ออกแนวงด้านดนตรีศิลปะหมด ซึ่งครอบครัวไม่สนับสนุน อยากตายมากทุกวันไ เบื่อ เบื่อโลก เบื่อพี่ เบื่อแม่ เบื่อแม่เลี้ยง เบิ่อชีวิต เบื่อเพื่อน เบื่อทุกคน เวลาใครมาหาก็ชอบหลบ ไม่ชอบพบเจอกับคน ทั้งที่เมื่อก่อนวิ่งใส่คนอย่างเดียว เครียดไม่รู้จะทำยังไงกับชีวิต เกรดก็ออกมาไม่ดีโดนด่าว่าโง่ เรียนแบบรี้ไปเลี้ยงควายเถอะ ไปเป็นลูกจ้างในโรงงานเถอะ

เอ๊ะ  เหมือนจะไม่ใช่กระทู้คำถามแล้ว555555555


[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้