ลมเจ้าเอย รำเพยพา ในครานี้
ดวงฤดี นี้หวั่นไหว ให้หวิวหวาม
ยามใบไม้ ย้ายโอนเอน เล่นลมตาม
เกินหักห้าม ความรัก ปักดวงใจ
เมื่อคราใด ใกล้เจ้า เราประหม่า
ด้วยดวงตา หวานซึ้ง จึงฝันใฝ่
อีกรอยยิ้ม พริ้มพราย ละลายใจ
มิอาจต้าน ทานทัดใจ ไว้ได้เลย
หอมเจ้าเอย เกศาเจ้า เคล้าไออุ่น
หวานละมุน หนุนให้ ใจเราเอ๋ย
ตกหลุมรัก ปักดวงจิต คิดชิดเชย
ลมรำเพย เอ๋ยกลับพา เจ้าลาไป
ลมลวงให้ ใจเรา เข้าภวังค์
เหมือนดุจดั่ง ต้องมนตรา คาถาใส่
ผิดหวังแล้ว คงไม่แคล้ว จะโทษใคร
นอกจากใจ ของเราไซร้ หวั่นไหวเอง
ศรเขียว
ลมลวง