สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อเลยคือแม่เราเป็นโรคจิตเภทมาแล้วประมาณ 2 ปีกว่าๆ
เริ่มแรกเลยคือแม่เราเป็นโรคซึมเศร้ามาก่อน สาเหตุมีด้วยกันหลายอย่างทั้งความกดดันในที่ทำงาน เพื่อนร่วมงาน ปัญหาเรื่องเงิน
คือแต่ก่อนแม่เราเป็นคนหารายได้หลักของครอบครัว พ่อเป็นเกษตรกร ง่ายๆ คือเป็นชาวนาธรรมดาเลยค่ะ และเรามีพี่อีก 1 คน ตอนนั้นพี่เรียนมหาลัย และเราอยู่มัธยมปลาย
ตอนที่เริ่มเป็นซึมเศร้าแรกๆ ก็ไปหาหมอแล้วก็ได้ยามากินค่ะ แต่กินได้ประมาณ 1 ปีกว่าๆ ก็ขาดยาไป เพราะคิดว่าอาการดีขึ้นแล้ว
หยุดกินยาไปประมาณ 2 ปี บวกกับแม่เราเป็นคนสุขภาพไม่แข็งแรง ป่วยหลายอย่างทั้งไตเสียไป 1 ข้าง รูมาตอยด์ ตอนนั้นคือรักษาหลายอย่าง และกินยาหลายตัวมาก เลยไม่ได้ให้ความสำคัญกับเรื่องซึมเศร้า (ตอนนั้นเราก็ยังไม่รู้เกี่ยวกับโรคนี้มาก)
1 ปีต่อมา(เราเข้ามหาลัยปี 1 พี่เรียนจบพอดี)มานี้อาการแม่แย่มาก เครียดหนักเรื่องที่ทำงาน เพื่อนร่วมงานกดดัน จะออกก็ไม่ได้เพราะไม่มีเงินเลี้ยงดูครอบครัว เงินเดือนก็ไม่ได้มากมายขนาดนั้น จนเครียดหนักๆเข้า แม่เข้าโรงพยาบาลบ่อยมาก สุดท้ายก็ต้องออกจากงาน (จริงๆเราก็อยากให้แม่ออกจากงานนานแล้ว แต่ด้วยตอนนั้นสถานะครอบครัวก็ไม่ดี และเป็นเรื่องที่ผู้ใหญ่เขาคุยกัน พ่อแม่ก็บอกให้ตั้งใจเรียนไป) พอออกจากงานคือตอนนั้นแม่ก็เริ่มมีอาการทางจิต คือหวาดระแวง ทุกคนก็เข้าใจแค่ว่ามันเป็นแค่ความเครียดของแม่เฉยๆ
ผ่านไปเป็นปีอาการแม่แย่ลงอีก ระแวงอย่างหนัก นอนไม่หลับ หูแว่ว เริ่มมีอาการประสาทหลอน เราเลยกลับบ้านแล้วพาแม่ไปหาหมอ ก็ได้ยามากิน อาการก็ดีขึ้น แต่ยังมีเรื่องความระแวง ไม่อยากเจอหน้าใคร(โทรมาหาเราบ่อยขึ้น เราก็ทำหน้าที่รับฟัง และทำให้รับรู้ความเป็นไปหลายๆอย่าง) อาการคงตัวมาสักพัก และปิดเทอมที่ผ่านมาเรากลับไปอยู่กับแม่ อาการก็ดีขึ้น พอเปิดเทอมเราก็กลับมาเรียน(เราเรียนคนละจังหวัดกับบ้าน) อาการแม่ก็กลับมาแย่ลงอีก แถมแย่กว่าเดิมคือแม่เริ่มเหม่อลอย เห็นภาพหลอน ตอนนี้เราเลยอยากพาแม่มารักษาที่ รพ. ในจังหวัดที่เราเรียนอยู่มาก เพราะเคยมาช่วงที่เป็นซึมเศร้าแรกๆ แล้วอาการดีขึ้น บวกกับเป็น รพ. ใหญ่และมีแพทย์ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทาง (ตอนนี้แม่เรารับยาและการักษาที่ รพ. ในตัวอำเภอ) แต่เราก็จนปัญญา คือไม่มีค่ารถและพ่อก็กลัวว่าถึงมาก็ไม่มีเงินจ่ายค่ารักษาพยาบาล เราบอกจะกลับไปพาแม่มาหาหมอ เพราะเรามีเงินเก็บอยู่พันกว่าบาท ก็กลัวว่าครั้งต่อๆไปจะทำยังไง
ปล.1 เราไม่ได้จะมาขอเงินจากทุกคนในนี้นะคะ เราลองไปหาข้อมูลดูเรื่องงานสังคมสงเคราะห์ของ รพ. ก็ไม่ค่อยแน่ใจว่ากรณีของแม่เราจะใช้ได้หรือเปล่า หรือมีหน่วยงานไหนที่เกี่ยวข้อง สามารถให้เราติดต่อและขอความช่วยเหลือได้บ้าง ช่วยแนะนำเราหน่อยค่ะ
ปล.2 เรารู้ว่าก่อนจะมา รพ. ใหญ่ก็ต้องมีการส่งตัวจาก รพ. ในตัวอำเภอก่อนถึงจะช่วยเรื่องค่าใช้จ่าย แต่เวลาแม่ป่วยหลายๆครั้งที่ผ่านมา เคยขอให้ส่งตัวแล้วส่งยากมาก เหมือนถ้าอาการไม่หนักจริงเขาก็ไม่ส่งให้ (และที่รักษาอยู่ตอนนี้ไม่มีแพทย์เฉพาะทาง) ซึ่งเราไม่อยากให้มันหนักกว่านี้เพราะแค่ตอนนี้เราก็รู้สึกว่ามันหนักมากๆ แล้ว ไม่รู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นได้บ้าง
ปล.3 ก่อนหน้านี้ไม่นาน แม่ไปตามนัด และเล่าอาการทุกอย่างให้ฟัง หมอก็ให้ยาเพิ่ม แต่ก็ยังไม่ดีขึ้น ยังมีอาการเหมือนเดิม(อาการที่ว่าคือเห็นภาพหลอนแล้วเดินไปเรื่อยๆ เหมือนใครมาเรียกแล้วก็จะไปอย่างเดียว)
ปล.4 เรารู้ว่าสภาพแวดล้อมนั้นสำคัญเท่าๆกับยา ต้องมีการดูแลอย่างใกล้ชิด ผู้ดูแลต้องมีความเข้าใจ(เหมือนต้องเข้าอบรมอะไรสักอย่างด้วย เราไปเสิร์ชมา) แต่เนื่องจากพ่อของเราก็เป็นคนทำงาน คือทำนาทำสวนอยู่คนเดียวเลย ไปๆมาๆไม่ได้อยู่ด้วยตลอด บางทีพอกลับมาจากทำงานหนักๆ อาการแม่กำเริบ (หวาดระแวง แล้วเล่าให้พ่อฟัง ซึ่งมันเป็นเรื่องเดิมซำ้ๆ) พ่อก็โมโหบ้าง เกิดการทะเลาะกัน มีครั้งนึงทะเลาะกันหนักมากเกิบจะฆ่ากันเอง ซึ่งมันเป็นสิ่งที่น่ากลัวมาก เราเข้าใจทั้งพ่อและแม่และสงสารทั้งสองคน
ปล.5 ตอนนี้ที่ประคับประคองอาการได้คือแม่โทรหาเราทุกวัน บางวันก็สองสามครั้ง เรารับฟังและคอยพูดในสิ่งที่ทำให้แม่สบายใจขึ้น เรากลับบ้านบ่อยไม่ได้เพราะสาขาที่เราเรียนหนัก เรียนทุกวัน ทำงานทุกวัน แต่ก็พยายามกลับในเสาร์อาทิตย์ที่งานน้อยๆ และเรื่องเรียนเราเครียดมาก ยิ่งช่วงไฟนอลแล้วอาการแม่ไม่ดีคือท้อแท้มากๆ จะกลับไปหาก็ทำไม่ได้
คือตอนนี้เราก็กำลังพยายามอยู่ ไม่รู้ว่าจะทำอะไรให้ดีขึ้นได้มากกว่านี้ได้บ้างมั้ย อยากให้แม่หายหรืออาการดีขึ้นก็ยังดี ไม่อยากให้อะไรมันร้ายแรงไปมากกว่านี้
ขอคำแนะนำหรือแนวทางต่อไปด้วยนะคะ เคารพทุกความคิดเห็น ขอบคุณทุกคนมากๆ ค่ะ
แม่เป็นโรคจิตเภท ควรทำไงดีคะ?
เริ่มแรกเลยคือแม่เราเป็นโรคซึมเศร้ามาก่อน สาเหตุมีด้วยกันหลายอย่างทั้งความกดดันในที่ทำงาน เพื่อนร่วมงาน ปัญหาเรื่องเงิน
คือแต่ก่อนแม่เราเป็นคนหารายได้หลักของครอบครัว พ่อเป็นเกษตรกร ง่ายๆ คือเป็นชาวนาธรรมดาเลยค่ะ และเรามีพี่อีก 1 คน ตอนนั้นพี่เรียนมหาลัย และเราอยู่มัธยมปลาย
ตอนที่เริ่มเป็นซึมเศร้าแรกๆ ก็ไปหาหมอแล้วก็ได้ยามากินค่ะ แต่กินได้ประมาณ 1 ปีกว่าๆ ก็ขาดยาไป เพราะคิดว่าอาการดีขึ้นแล้ว
หยุดกินยาไปประมาณ 2 ปี บวกกับแม่เราเป็นคนสุขภาพไม่แข็งแรง ป่วยหลายอย่างทั้งไตเสียไป 1 ข้าง รูมาตอยด์ ตอนนั้นคือรักษาหลายอย่าง และกินยาหลายตัวมาก เลยไม่ได้ให้ความสำคัญกับเรื่องซึมเศร้า (ตอนนั้นเราก็ยังไม่รู้เกี่ยวกับโรคนี้มาก)
1 ปีต่อมา(เราเข้ามหาลัยปี 1 พี่เรียนจบพอดี)มานี้อาการแม่แย่มาก เครียดหนักเรื่องที่ทำงาน เพื่อนร่วมงานกดดัน จะออกก็ไม่ได้เพราะไม่มีเงินเลี้ยงดูครอบครัว เงินเดือนก็ไม่ได้มากมายขนาดนั้น จนเครียดหนักๆเข้า แม่เข้าโรงพยาบาลบ่อยมาก สุดท้ายก็ต้องออกจากงาน (จริงๆเราก็อยากให้แม่ออกจากงานนานแล้ว แต่ด้วยตอนนั้นสถานะครอบครัวก็ไม่ดี และเป็นเรื่องที่ผู้ใหญ่เขาคุยกัน พ่อแม่ก็บอกให้ตั้งใจเรียนไป) พอออกจากงานคือตอนนั้นแม่ก็เริ่มมีอาการทางจิต คือหวาดระแวง ทุกคนก็เข้าใจแค่ว่ามันเป็นแค่ความเครียดของแม่เฉยๆ
ผ่านไปเป็นปีอาการแม่แย่ลงอีก ระแวงอย่างหนัก นอนไม่หลับ หูแว่ว เริ่มมีอาการประสาทหลอน เราเลยกลับบ้านแล้วพาแม่ไปหาหมอ ก็ได้ยามากิน อาการก็ดีขึ้น แต่ยังมีเรื่องความระแวง ไม่อยากเจอหน้าใคร(โทรมาหาเราบ่อยขึ้น เราก็ทำหน้าที่รับฟัง และทำให้รับรู้ความเป็นไปหลายๆอย่าง) อาการคงตัวมาสักพัก และปิดเทอมที่ผ่านมาเรากลับไปอยู่กับแม่ อาการก็ดีขึ้น พอเปิดเทอมเราก็กลับมาเรียน(เราเรียนคนละจังหวัดกับบ้าน) อาการแม่ก็กลับมาแย่ลงอีก แถมแย่กว่าเดิมคือแม่เริ่มเหม่อลอย เห็นภาพหลอน ตอนนี้เราเลยอยากพาแม่มารักษาที่ รพ. ในจังหวัดที่เราเรียนอยู่มาก เพราะเคยมาช่วงที่เป็นซึมเศร้าแรกๆ แล้วอาการดีขึ้น บวกกับเป็น รพ. ใหญ่และมีแพทย์ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทาง (ตอนนี้แม่เรารับยาและการักษาที่ รพ. ในตัวอำเภอ) แต่เราก็จนปัญญา คือไม่มีค่ารถและพ่อก็กลัวว่าถึงมาก็ไม่มีเงินจ่ายค่ารักษาพยาบาล เราบอกจะกลับไปพาแม่มาหาหมอ เพราะเรามีเงินเก็บอยู่พันกว่าบาท ก็กลัวว่าครั้งต่อๆไปจะทำยังไง
ปล.1 เราไม่ได้จะมาขอเงินจากทุกคนในนี้นะคะ เราลองไปหาข้อมูลดูเรื่องงานสังคมสงเคราะห์ของ รพ. ก็ไม่ค่อยแน่ใจว่ากรณีของแม่เราจะใช้ได้หรือเปล่า หรือมีหน่วยงานไหนที่เกี่ยวข้อง สามารถให้เราติดต่อและขอความช่วยเหลือได้บ้าง ช่วยแนะนำเราหน่อยค่ะ
ปล.2 เรารู้ว่าก่อนจะมา รพ. ใหญ่ก็ต้องมีการส่งตัวจาก รพ. ในตัวอำเภอก่อนถึงจะช่วยเรื่องค่าใช้จ่าย แต่เวลาแม่ป่วยหลายๆครั้งที่ผ่านมา เคยขอให้ส่งตัวแล้วส่งยากมาก เหมือนถ้าอาการไม่หนักจริงเขาก็ไม่ส่งให้ (และที่รักษาอยู่ตอนนี้ไม่มีแพทย์เฉพาะทาง) ซึ่งเราไม่อยากให้มันหนักกว่านี้เพราะแค่ตอนนี้เราก็รู้สึกว่ามันหนักมากๆ แล้ว ไม่รู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นได้บ้าง
ปล.3 ก่อนหน้านี้ไม่นาน แม่ไปตามนัด และเล่าอาการทุกอย่างให้ฟัง หมอก็ให้ยาเพิ่ม แต่ก็ยังไม่ดีขึ้น ยังมีอาการเหมือนเดิม(อาการที่ว่าคือเห็นภาพหลอนแล้วเดินไปเรื่อยๆ เหมือนใครมาเรียกแล้วก็จะไปอย่างเดียว)
ปล.4 เรารู้ว่าสภาพแวดล้อมนั้นสำคัญเท่าๆกับยา ต้องมีการดูแลอย่างใกล้ชิด ผู้ดูแลต้องมีความเข้าใจ(เหมือนต้องเข้าอบรมอะไรสักอย่างด้วย เราไปเสิร์ชมา) แต่เนื่องจากพ่อของเราก็เป็นคนทำงาน คือทำนาทำสวนอยู่คนเดียวเลย ไปๆมาๆไม่ได้อยู่ด้วยตลอด บางทีพอกลับมาจากทำงานหนักๆ อาการแม่กำเริบ (หวาดระแวง แล้วเล่าให้พ่อฟัง ซึ่งมันเป็นเรื่องเดิมซำ้ๆ) พ่อก็โมโหบ้าง เกิดการทะเลาะกัน มีครั้งนึงทะเลาะกันหนักมากเกิบจะฆ่ากันเอง ซึ่งมันเป็นสิ่งที่น่ากลัวมาก เราเข้าใจทั้งพ่อและแม่และสงสารทั้งสองคน
ปล.5 ตอนนี้ที่ประคับประคองอาการได้คือแม่โทรหาเราทุกวัน บางวันก็สองสามครั้ง เรารับฟังและคอยพูดในสิ่งที่ทำให้แม่สบายใจขึ้น เรากลับบ้านบ่อยไม่ได้เพราะสาขาที่เราเรียนหนัก เรียนทุกวัน ทำงานทุกวัน แต่ก็พยายามกลับในเสาร์อาทิตย์ที่งานน้อยๆ และเรื่องเรียนเราเครียดมาก ยิ่งช่วงไฟนอลแล้วอาการแม่ไม่ดีคือท้อแท้มากๆ จะกลับไปหาก็ทำไม่ได้
คือตอนนี้เราก็กำลังพยายามอยู่ ไม่รู้ว่าจะทำอะไรให้ดีขึ้นได้มากกว่านี้ได้บ้างมั้ย อยากให้แม่หายหรืออาการดีขึ้นก็ยังดี ไม่อยากให้อะไรมันร้ายแรงไปมากกว่านี้
ขอคำแนะนำหรือแนวทางต่อไปด้วยนะคะ เคารพทุกความคิดเห็น ขอบคุณทุกคนมากๆ ค่ะ