ตกงานอยู่รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าเป็นภาระ

ค่ะตามหัวข้อกระทู้ "ที่จริงไม่ใช่กระทู้คำถามหรอกนะคะแค่อยากหาที่ระบายแต่เรายังไม่ได้ยืนยันตัวตนกับทางพันทิปเลยตั้งได้แต่กระทู้คำถามTT"ตอนนี้ตกงานมาได้2เดือนกว่าแล้ว แล้วรู้สึกว่าตัวเองเป็นภาระ แต่คนในครอบครัวพ่อแม่ไม่เคยว่าอะไรเราเลยนะมีแต่ให้กำลังใจว่าเดี๋ยวก็มีงานเดี๋ยวก็ได้ไม่ต้องไปวิ่งวุ่นกับมันมาก แต่คนอื่นพวกญาติๆเค้าไม่เข้าใจเรานี่สิมีแต่ถามว่าเมื่อไหร่จะได้งาน ทำไมไม่ไปทำที่นั้นที่นี้ล่ะผ่านไปยังไม่ถึงอาทิตย์ก็ถาม ถามๆๆๆๆตลอดว่า "อ้าวยังไม่ได้งานอีกเหรอ" เฮ้ออ...ก็ไม่ใช่ว่าเราอยู่เฉยๆไม่หาไม่อะไรเลยเราก็วิ่งวุ่นหาสมัคร หาสอบเราก็อยากได้งานทำแทบตายแต่มันยังไม่ได้ แล้วล่าสุดมีงานติดต่อมาเป็นงานโรงงานเราได้แผนกQC แต่ว่าเรายังไม่เคยทำงานโรงงานมาก่อนและนี้เป็นครั้งแรก แล้วส่วนตัวเรามีความคิดมาตลอดว่าเราไม่ชอบงานโรงงานถ้าเลือกได้เราไม่อยากทำงานโรงงานไม่ใช่ดูถูกงานโรงงานนะคะแต่เราแค่คิดว่ามันไม่ใช่ทางของเรา แต่ว่าไหนๆก็ไหนๆแล้วเค้าติดต่อมาแล้วก็ลองไปดูเผื่ออยู่ได้เราก็เตรียมตัวไปพร้อมสู้เต็มที่แต่ก็อย่างว่าพอไปทำจริงๆก็อยู่ไม่ได้มันรู้สึกไม่มีความสุขในการทำงานเลยเหมือนเราอยู่ผิดที่ผิดทางไม่มีเพื่อนไปไหนไปคนเดียวกินข้าวคนเดียวTT เราก็ว่าเราเฟรนลี่สุดๆนะชวนเขาคุยก่อนเข้าหาคนอื่นก่อนแต่ก็ได้แค่คุยผ่านๆแค่นั้นไม่มีใครแบบให้เราเข้ากลุ่มด้วยเลย555(เหงาสุด) แล้วยิ่งบางคนเราถามเค้าดีๆด้วยท่าทางเป็นมิตรสุดๆแต่เค้ากลับชักสีหน้าใส่เราแล้วก็ตอบแบบเหวี่ยงๆเหมือนเกลียดเรามากงั้นแหละทั้งที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน สุดท้ายอยู่ไม่ได้ก็กลับมาบ้านตกงาน แต่ครอบครัวก็แสนดีเข้าใจบอกถ้าอยู่ไม่ได้ก็กลับบ้านจะทนอยู่ทำไมแค่นั้นแหละเราร้องไห้เลย แต่เราก็สงสารท่านเหลือเกินเพราะเราเคยได้ให้เงินเขาทุกเดือนตอนเรามีงานทำTT ส่วนญาติๆทั้งหลายก็พร้อมที่จะเข้ามาถามไถ่..."อ้าวกลับมาแล้วเหรอมาทำไมอ่ะ อยู่ไม่ได้เหรอ"เรา:ใช่ค่ะอยู่ไม่ได้ พร้อมกับยิ้มเจื่อน)"ทำไมอยู่ไม่ได้มันเป็นยังไงเหรอ...โอ้ยนี้น่ะทำไมไม่อดทนเอา เสียเงินไปแล้วเสียเงินทิ้งเลยแล้วจะไปทำที่ไหนละที่นี้" คำพูดเค้ายิ่งทำให้เราท้อหนักกว่าเดิมคิดมากว่าจะไปหางานที่ไหนทำงานโรงงานก็อยู่ไม่ได้เก็บเอามาคิดเเล้วก็โทษตัวเอง ทั้งๆที่เราก็รู้อยู่ว่าไม่ควรเก็บเอามาคิดให้ปวดหัว เรานอนร้องไห้ตลอดเลยช่วงนี้เพื่อนๆมีวิธีรับมือยังไงกันคะ มีใครเคยเจอปัญหาเหมือนเราบ้าง