อันเนื่องมาจาก เราต้องเดินทางไกลค่ะ โดยที่จะไปกันทั้งบ้านรวม 3 ชีวิต คือ เรา คุณแม่ แล้วก็ข้าวตอก ถามว่า เดินทางไกลนี่ ไกลแค่ไหน ก็ อุดรธานี - อ.นาบอน จ.นครศรีธรรมราชค่ะ โดยขับรถไปเอง
ดังนั้นสิ่งที่เป็นห่วงที่สุดคือ ข้าวตอกนี่แหล่ะค่ะ อายุ 1 ปี 6 เดือน ตำแหน่งประจำคือ นั่งหน้า เคยให้นั่งข้างหลังที ซึมเป็นหมาป่วยเลยค่ะ สงสัยคิดว่าตัวเองโดยปลดจากหน้าที่ 5555 ที่ต้องหาคอกใส่เพราะชอบตะกุยรถเนื่องจากต้องทำหน้าที่อารักขา จึงมักจะเห่าคนที่เดินเข้าใกล้รถ จะทำยังไงดี ที่จะปลอดภัยทั้งรถ ทั้งข้าวตอก
เข้าไปหา car seat ในอินเตอร์เน็ต ก็ไม่ค่อยตอบโจทย์ค่ะ เพราะก็จะเล็กไปบ้าง หรือ แบบผ้าที่ปูเบาะ เพราะไม่ได้กัววลเรื่องขนค่ะ เรื่องเจ้าตัวล้วนๆ
เลยคิดว่า ทำเองก็แล้วกัน ก็เริ่มจากวัดขนาดของเบาะหน้าหลังค่ะ ให้ข้างนึงตำไว้เพื่อจะได้สื่อสารกันได้ เช่นลูบตัวกันบ้างอะไรทำนองนี้ค่ะ
ก็ได้มาแบบนี้ วาดไม่ค่อยสวยนะคะ ไม่ได้ใช้ไม้บรรทัดค่ะ แฮ่
แล้วเพิ่มความนุ่มด้วยฟองน้ำ ก็ทำถุงผ้าใส่ค่ะ เลือกฟองน้ำผิดค่ะ ไปเลือกแผ่นหนา 1 นิ้วหลายแผ่น เลยไม่ค่อยเรียบ ควรเลือกเป็นก้อนใหญ่จะง่ายที่จะยัดมากกว่าค่ะ
คราวนี้ก็มานึกว่า จะใช้อะไรทำผนังคอกดี เลือกอยู่นานเลยค่ะ สรุปที่ผ้ายัดไยค่ะ แต่แผ่นล่างเพิ่มพลาสติกก้นกระเป๋าไปด้วยค่ะ ให้แข็งหน่อย ต้องทำเป็นเชือกผูกไว้ เพราะไม่อยากใช้น้ำยาประสานท่อ หรือ ขันน๊อตค่ะ เผื่อใช้เสร็จก็จะได้สามารถรื้อได้ค่ะ
เสร็จแล้วก็ออกมาเป็นแบบนี้ เพิ่มสายรัดไว้คล้องกับพนักพิงเบาะค่ะ
ลองใช้งานก่อนเดินทาง ได้ขนาดพอๆกับเบาะ รถค่ะ ข้าวตอกนั่งตัวแข็งเชียว 555 วัตถุประสงค์กันตะกุยรถถือว่าสอบผ่านค่ะ เพราะไม่ตะกุยเลย
วันเดินทาง ใช้สายรัดแบบรัดตัวค่ะ แล้วก็ใช้เข็มขัดนิรภัย สอดเข้ามารัดคอกเอาไว้อีกชั้นนึง เพื่อความสบายใจค่ะ ข้าวตอกนอนหลับสบายดีตลอดการเดินทางค่ะ
ขากลับ ลองให้ย้ายไปนั่งข้างหลังกับคุณแม่บ้าง ข้าวตอกก็แฮปปี้ดีค่ะ เวลาขับรถ ถ้าไม่ต้องเป็นห่วงผู้โดยสาร จะเบรค จะเลี้ยว เราก็จะสามารถขับรถได้อย่างสบายใจมากขึ้นนะคะ
แชร์ไอเดีย car seat แบบบ้านๆ ของน้องหมาจากท่อ PVC ค่ะ
ดังนั้นสิ่งที่เป็นห่วงที่สุดคือ ข้าวตอกนี่แหล่ะค่ะ อายุ 1 ปี 6 เดือน ตำแหน่งประจำคือ นั่งหน้า เคยให้นั่งข้างหลังที ซึมเป็นหมาป่วยเลยค่ะ สงสัยคิดว่าตัวเองโดยปลดจากหน้าที่ 5555 ที่ต้องหาคอกใส่เพราะชอบตะกุยรถเนื่องจากต้องทำหน้าที่อารักขา จึงมักจะเห่าคนที่เดินเข้าใกล้รถ จะทำยังไงดี ที่จะปลอดภัยทั้งรถ ทั้งข้าวตอก
เข้าไปหา car seat ในอินเตอร์เน็ต ก็ไม่ค่อยตอบโจทย์ค่ะ เพราะก็จะเล็กไปบ้าง หรือ แบบผ้าที่ปูเบาะ เพราะไม่ได้กัววลเรื่องขนค่ะ เรื่องเจ้าตัวล้วนๆ
เลยคิดว่า ทำเองก็แล้วกัน ก็เริ่มจากวัดขนาดของเบาะหน้าหลังค่ะ ให้ข้างนึงตำไว้เพื่อจะได้สื่อสารกันได้ เช่นลูบตัวกันบ้างอะไรทำนองนี้ค่ะ
ก็ได้มาแบบนี้ วาดไม่ค่อยสวยนะคะ ไม่ได้ใช้ไม้บรรทัดค่ะ แฮ่
แล้วเพิ่มความนุ่มด้วยฟองน้ำ ก็ทำถุงผ้าใส่ค่ะ เลือกฟองน้ำผิดค่ะ ไปเลือกแผ่นหนา 1 นิ้วหลายแผ่น เลยไม่ค่อยเรียบ ควรเลือกเป็นก้อนใหญ่จะง่ายที่จะยัดมากกว่าค่ะ
คราวนี้ก็มานึกว่า จะใช้อะไรทำผนังคอกดี เลือกอยู่นานเลยค่ะ สรุปที่ผ้ายัดไยค่ะ แต่แผ่นล่างเพิ่มพลาสติกก้นกระเป๋าไปด้วยค่ะ ให้แข็งหน่อย ต้องทำเป็นเชือกผูกไว้ เพราะไม่อยากใช้น้ำยาประสานท่อ หรือ ขันน๊อตค่ะ เผื่อใช้เสร็จก็จะได้สามารถรื้อได้ค่ะ
เสร็จแล้วก็ออกมาเป็นแบบนี้ เพิ่มสายรัดไว้คล้องกับพนักพิงเบาะค่ะ
ลองใช้งานก่อนเดินทาง ได้ขนาดพอๆกับเบาะ รถค่ะ ข้าวตอกนั่งตัวแข็งเชียว 555 วัตถุประสงค์กันตะกุยรถถือว่าสอบผ่านค่ะ เพราะไม่ตะกุยเลย
วันเดินทาง ใช้สายรัดแบบรัดตัวค่ะ แล้วก็ใช้เข็มขัดนิรภัย สอดเข้ามารัดคอกเอาไว้อีกชั้นนึง เพื่อความสบายใจค่ะ ข้าวตอกนอนหลับสบายดีตลอดการเดินทางค่ะ
ขากลับ ลองให้ย้ายไปนั่งข้างหลังกับคุณแม่บ้าง ข้าวตอกก็แฮปปี้ดีค่ะ เวลาขับรถ ถ้าไม่ต้องเป็นห่วงผู้โดยสาร จะเบรค จะเลี้ยว เราก็จะสามารถขับรถได้อย่างสบายใจมากขึ้นนะคะ