ถามพี่ๆอายุ 35-45 ปี ถ้าพูดถึงความทรงจำในวัยเด็ก/วัยรุ่น มีอะไรที่ยังจำได้ไม่ลืมกันบ้างคะ?

บรรยายแทบไม่หมด บ่งบอกอายุมากเลย แต่รู้สึกว่าโชคดีแล้วที่เกิดในยุคนั้น

- เลิกเรียน เล่นซ่อนหา ยิงปืนแก๊บ ปีนต้นไม้ วิ่งเล่นในป่า เพื่อนข้างบ้านผู้ชายเยอะติดเล่นกับเด็กผู้ชาย ต่อยมวย บางวันมีพี่ๆผู้หญิงก็ชวนกันเล่นหม้อข้าวหม้อแกงแบบขุดดิน เก็บใบไม้ ดอกไม้มาทำอาหาร ภาชนะคือกะลามะพร้าว
- โตๆขึ้นมาหน่อย ก็ไปเล่นน้ำตกบ้าง เริ่มไปกับเพื่อนๆเป็นกลุ่มๆ ขี่มอเตอร์ไซเที่ยวเล่นกัน

- เริ่มทันสมัยมาอีกนิด ตอนที่มีเซเว่นมาเปิดสาขาแรก แต่ไกลบ้านเรามาก ประมาณ 20 กิโล วันเสาร์ อาทิตย์ต้องนั่งรถสองแถวไปเพื่อกินสเลอปี้
- ตู้ถ่ายรูปสติ๊กเกอร์ มีอยู่แค่ 2 ตู้ทั้งอำเภอ ตอนนั้นแพงมากก็หยอดกระปุกและชวนเพื่อนไปหุ้นกันถ่าย รอต่อคิวกันเยอะมาก
- เครื่องดื่มสุดฮิต ชาไข่มุกยุคแรกๆ แก้วสูงๆหลอดยาวมากกกกกกกกกกก ใครได้กินคือเก๋มาก
- แฟชั่นเปลี่ยนไปตามนักร้องที่นิยม เช่น กางเกงทาทายัง


- การจีบกันมีหลายวิธี ฮิตๆก็บัตรจีบ บัตรคิดถึง บัตรขอโทษ ใบละ 2-3 บาท ลายการ์ตูนสวยๆ
- เขียนกลอน เขียนจดหมายหากัน แอบใส่ใต้โต๊ะ เราจะให้ความสำคัญกับกระดาษเขียนจดหมาย ลายน่ารักๆ รูปสวยๆ มีกลิ่นหอม
- วันวาเลนไทน์จะเอาสติ๊กเกอร์รูปหัวใจแผ่นละ 5 บาท ไปแปะเสื้อคนที่เราชอบ เราจะเนียนๆไปมุงๆเวลาคนติดกันเยอะๆ หรือแอบเอาดอกไม้ใส่ใต้โต๊ะคนที่แอบชอบและไม่แสดงตัวเพราะอายเพื่อนแซว ส่วนชะนีตัวท๊อปๆจะได้ดอกไม้เป็นช่อจากรุ่นพี่ เพื่อนก็จะฮือฮากัน ลือกันทั้งโรงเรียน
- การจีบการเป็นแฟนกันยุคนั้น มีความเขินอายกันมาก จะแตะมือกันสักครั้งเหมือนหัวใจจะทะลุออกมา ยังไม่มีเรื่องเซ็กส์มาเกี่ยวข้อง คุยกัน ช่วยกันเรียน ให้กำลังใจกันมากกว่า
- เรียนจบต้องมีการเขียนเสื้อ เขียนเฟรนด์ชิพให้กัน ทุกวันนี้ยังเก็บไว้เลย



มีอีกหลายเรื่องที่คนยุคนี้อาจจะไม่เข้าใจเพราะอะไรๆก็รวดเร็วไปหมด ได้มาง่ายก็เสียไปง่าย แต่คนยุคก่อนกว่าจะได้มาคือลำบาก เราจะเห็นคุณค่าของสิ่งของ หรือความสัมพันธ์ เราจะพยายามรักษาไว้มากกว่าเปลี่ยนใหม่ ยุคที่ไม่มีมือถือ การจะนัดกันต้องตรงเวลามากๆ เพราะออกจากบ้านไปแล้วเราจะติดต่อกันไม่ได้ เลื่อนนัดไม่ได้ นัดเวลาไหนตรงไหนก็ต้องตรงตามนัด เราจึงเห็นคุณค่าของเวลามาก รู้คุณค่าของการรอคอย ทุกสิ่งทุกอย่างมีความหมายไปหมด คิดถึงวัยเด็ก วัยรุ่นยุค 90