เหมิอนเราเป็นเพื่อนกับเขาตั้งเเต่ม.3พึ่งจะมาสนิทกันตอนม.3นี่เเหละค่ะ เรากับเขาก็อยู่กันคนละกลุ่มค่ะ จนวันนึงเขาทะเลาะกับเพื่อนในกลุ่มของเขา เขาก็มาอยู่กับเรา ปรึกษาเรา จนเขาก็ดีกับเพื่อนในกลุ่มเหมือนเดิม เขาก็ชอบน้อยใจเพื่อนในกลุ่มที่ไม่ค่อยมีใครสนใจเขาค่ะ จนเขาก็มาสนิทกับเรา ตอนเเรกๆเขาดีมากๆจนนานๆไปเขาชอบงอนเราไร้สาระค่ะ เรากฌง้อเขานะคะ ง้อตลอด จนวันนั้นค่ะเราบอกว่าจะย้ายสายเรียนไม่เรียนสายเดียวกับเขา เพราะเราเคยไปสัญญาค่ะว่าจะเรียนสายเดียวกับเขา เเต่เรามาคิดดูอีกทีมันก็อนาคตเรานะ เขางอนหนักมากเลยค่ะ เขาตัดเพื่อนกับเราไปเลย จนวันนึงเขาก็มาคุยกับเราเองตอนนั้นเราก็ไม่ได้ทำเรื่องย้ายสายค่ะ เราก็ได้อยู่ห้องเดียวกันค่ะ เขาก็งอนเราเกือบทุกวัน เเค่ไม่ฟังที่เขาพูดเขาก็งอนเรา เราไปไหนไม่ชวนเขาก็งอน เราเข้าใจนะคะว่าเรื่องเล็กๆของเเต่ละคนมันไม่เหมือนกันค่ะ เเต่เราก็เหนื่อยมากๆๆที่จะตามง้อ จนเราก็มีเพื่อนใหม่ค่ะ เพื่อนในกลุ่มเราก็ยังอยู่กับเราเหมือนเดิมเเต่คนละห้องกัน เราก็มีเพื่อนใหม่ เรารู้สึกว่าเราสบายใจมาก เราทำอะไรเขาก็ไม่งอนเรา จนเพื่อนสนิทเราคนนั้นเขาก็บอกว่าเราเปลี่ยนไปเพราะมีเพื่อนใหม่ ทั้งๆที่เขาไม่เคยมองตัวเองเลย ว่าเพราะนิสัยตัวเองหรือป่าวทำให้เราเป็นเเบบนี้ เขาก็หาข้ออ้างสารพัดมาทำให้เราไปง้อไปขอโทษเขา ทำให้รู้ว่าเราผิด จนวันนึงเราโครตจะเหนื่อยเลย เราไม่ง้อเขาเเล้ว เราไม่ให้ความสำคัญเขาเลย เรามองเขาเป็นเพื่อนคนนึงที่ไม่ค่อยสนิท เพราะเราเหนื่อยเเล้ว ง้อเขาเเต่ละทีคือขอโทษไปเป็นร้อนเป็นพันคำเขาก็ไม่ให้อภัย เเต่ถ้าเรางอนเขาเเค่มาเกาะเเกะเรา เราก็หายเเล้ว จนเราก็ไปเคลียไปพูดกับเขาในทุกเรื่อง เขาก็เหมือนจะเข้าใจนะคะ เเต่เขาไม่เข้าใจอะไรเลย เขาก็ยังมองว่าเราผิด เราเองที่เปลี่ยนไป เราควรทำยังไงดีคะ เราเหนื่อยมากๆๆ จนเราคิดว่าเราอยากจะปล่อยไปเลย ไม่ต้องมายุ่งกันอีก
เพื่อนชอบน้อยใจไร้สาระทำไงดีคะ