สวัสดีค่ะ
คือต้องเล่าก่อนค่ะ

เรามีเพื่อนในห้องคนหนึ่งที่ไม่เคยคุยกันเลยมาสามปีแล้วค่ะ แบบว่า บางทีเราก็แอบมองเขาอยู่บ่อยๆ
ปีแรกก็มองด้วยความสงสัยว่าทำไมเขาเงียบจัง (เราก็เป็นคนเงียบๆ เหมือนเขานั่นแหละ555) แต่ปีนี้ไม่ได้มองบ่อยค่ะ เหมือนคนปกติทั่วไปคือ มองผ่านๆ
ปีสองก็มองด้วยความสนใจ เพราะเขาวาดรูปสวย เรียนหนังสือเก่ง โดยเฉพาะภาษาอังกฤษ และเขาก็มองเราบ้างตามประสาอะไรสักอย่าง หรือเขารู้ว่าเราแอบมองก็ไม่รู้ แต่ประเด็นมันอยู่ที่เขามองกันโต้งๆ เลย ประมาณว่า เราหันไปหันมาก็เจอเขามองอยู่เเล้วค่ะ ไม่คิดจะหลบสายตาด้วย ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร แต่แอบเขินนิดหน่อย
ปีสามมา ก็เปิดตัวด้วยการที่เขามองเราเลยค่ะ มองอย่างชัดเจนไม่เปิดเผย หลายรอบมาก เรานี่หน้าอย่างเสือใจอย่างแมวไปแล้วค่ะ กระดี๊กระด๊าอยู่ในใจแต่เก๊กหน้าไว้อยู่ พอมาปีสามนี่แหละค่ะ ถึงได้รู้ว่าชอบเขา มันถึงได้เขินจะเป็นจะตายขนาดนี้ไงคะ! บางทีขนาดเราไม่ได้มองเขายังรู้สึกเลยว่าเขามองอยู่ แถมบางทีเราก้มเก็บของใต้โต๊ะ เขายังเอนหัวตามด้วย (ลำบากใจนะคะ55) ช่วงนี้เลยต้องเหล่ชายอื่นใกล้เคียงให้ดูเนียนๆ หน่อย แต่ขอโทษนะคะ ดิฉันมั่นใจเลยว่าสายตาเขาดูอ่อนโยนแปลกๆ ตอนที่เห็นอยู่ครั้งแรกคืออุทานในใจเลยค่ะ แล้วก็ช่วยอย่ามองแบบนั้นด้วย!
-ช่วงปีสามก็แอบเดินเฉียดมาใกล้ๆ ด้วยนะ

อะแฮ่มๆ นี่คือเรื่องสามปีของเราและเขาค่ะ

จึงมาถึงคำถามที่ว่า คุณผู้ชายมองผู้หญิงแบบนี้ หมายความว่ายังไงคะ แล้วคุณมองเธอเพราะอะไร

ปล. เราทั้งเขิน ทั้งลำบากใจเลยค่ะ ด้วยความที่ไม่ชอบให้ใครมองหรือเป็นจุดสนใจอยู่แล้ว