เป็นประสบการณ์เมื่อตอน ม.1 ครับตอนนั้นผมพึ่งยอมรับครับว่าตัวเองเป็น Bisexual เเต่คิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาครับเพราะว่าไม่ค่อยมีเพื่อนอยู่เเล้วใช้ชีวิตในโลกอินเตอร์เน็ตเป็นส่วนใหญ่ครับเเต่ว่าวันนึงก็มีเพื่อนคนหนึ่งทักมาครับว่าสวัสดีกินข้าวกันไหม?ผมหงุดหงิดมากครับตอนนั้นเพราะตอนนั้นผมนอนอยู่เเล้วนิสัยไม่ชอบคุยก็เลยนอนต่อครับเเต่ว่าเขาก็วนกวนผมอยู่อย่างนั้นครับจนผมต้องตื่นขึ้นมามองหน้าครับ เขาตัวสูงขาวครับ เขายิ้มตอบผมครับ ผมก็สลึมสลือตื่นขึ้นมาครับเเล้วเขาก็บอกให้ไปกินข้าวด้วยเพราะว่าเพื่อนสนิทเขาไม่มา (นิสัยเนอะคนจะหลับจะนอนบังคับคนเเปลกนะไปกินข้าวด้วย 555+ คิดถึง) พอกินข้าวเสร็จเขาก็เลี้ยงข้าวครับเป็นการตอบเเทน
พอเราได้ทำความรู้จักกันรู้จักชื่อกินข้าวเสร็จก็คิดว่าจะเเยกกันครับเหมือนเป็นเเค่เพื่อนกินข่าวเฉย เเต่ว่าหลังจากนั้นเขาก็พาไปไหนมาไหนบ่อยมากขึ้นครับ ทั้งงานกลุ่มเเละก็ไปเที่ยว ได้ไปเล่นบาส เล่นดนตรี ถ่ายรูป กับกลุ่มเพื่อนของเขาก็สนุกดีครับ มีกันอยู่ 6-7 คนได้ครับ เเต่ว่าคนที่ทักผมเขาก็มีเเฟนครับเป็นเพื่อนในกลุ่มด้วยมั้งตอนเเรกผมก็ไม่ได้คิดอะไรคนเรามันก็ต้องมีฟงมีเเฟนบ้างอ่ะเนอะผมก็ปล่อยไปครับเเต่ว่าผมก็รู้สึกเเปลกครับจากตอนเเรกที่เขาทักมาบ่อยเขาก็เริ่มไม่คุยกับเราเเละหันไปอยู่กับเเฟนเเต่ที่รู้สึกเเปลกคือโอตาคุอย่างผมที่อยู่คนเดียวได้ตอนนี้ทำไมรู้สึกเหงาๆน้อยใตเเปลกอยู่กับเพื่อนคนอื่นก็ไม่มีความสุขเท่ากับอยู่กับ A(เเทนชื่อคนที่ทักนะครับ)อ่ะครับ ตอนนั้นก็คิดเเค่ว่าเอออาจจะเป็นอาการหึงเพื่อนก็ได้ เเต่คราวหลังยิ่งเก็บไปคิดมากขึ้นเรื่อยๆอ่ะครับจนร้องไห้อยู่คืนนึงมั้ง พอร้องไห้ก็รู้สึกดีครับ เริ่ม มูฟออน ได้เเล้วเเต่ว่าหลังจากมูฟออนได้ 2-3 เดือนอ่ะครับ ช่วงมูฟออนอาจจะคุยกันบ้างเเต่ผมก็อ่านหนังสือส่วนใหญ่เเล้วปล่อยสองคนนั้นรักกันไปเเต่ไอ หลังจากผมมูฟออนได้ 2-3 เดือนเนียมันก็เลิกกันครับมันโทรร้องไห้มาหาผมครับวันต่อมามันก็ขอมานอนบ้านผมครับผมก็มีห้องนอนคนเดียวอยู่เเล้วน่าจะให้มันนอนด้านล่างได้ครับพอมันมามันก็กินเบียร์ 4-5 กระป๋องมั้งครับอารมณ์วัยเด็กอยากเมารึปล่าวเเล้วก็ร้องไห้ พูดไม่รู้เรื่องเลยครับ ผมก็พยายามปลอบใจมันอยู่  พอมันบอกว่าคนอย่างกูใครจะรักวะ  ตอนนั้นผมจะร้องไห้ละครับ (ก็คนที่รักก็กูไงไอสัส) ผมกลั้นน้ำตาไม่อยู่มงครับตอนนั้นเลยกอดไอAครับเเล้วบอกว่า เฮ้ยคนที่ก็กูไงถ้าเศร้าหรืออะไรกูก็จะอยู่กับเสมอนะ (สำหรับมันดูเหมือนเป็นคำปลอบใจเเหละครับ เเต่สำหรับผมมันมากกว่านั้น)ผมเลิกกอดเเล้วถอยออกมาจับไหล่ตอนนั้นครับตอนนั้นผมพึ่งรู้ว่าเพื่อนผมตอนร้องไห้น่ารักมากเลยครับน่าเเดงเกือบลืมบทพูดตัวเอง หลังจากนั้นก็ตั้งสติครับเเล้วก็บอกว่า เอ้อถ้าอกหักหรืออะไีรอ่ะให้นึกถึงวันที่ปลุกกูให้ตื่นอ่ะปลุกกูตั้งหลายรอบไม่ท้อ อกหักรอบเดียวท้อหรอวะ เเล้วมันก็เช็ดน้ำตาครับไม่รู้มันเข้าใจป่าวผมพูดเตือนใจมันได้เเค่นี้เเหล่ะเขินอยู่ เเล้วมันก็เอามือผมตรงไหล่ออกครับเเล้วมันก็เข้าห้องน้ำไปครับล้างหน้าล้างตาเสร็จชวนตี Dota เฉยเลย งง 555+ เเล้วเล่นเสร็จก็นอนกันครับตอนนั้นเสียดายนิดๆครับนึกว่าจะได้กันเสียเเล้ว 
ก็นั่นเเหล่ะครับมันก็กลับมาทำให้ผมมูฟออนมาไม่ได้อีกครั้งครับเเล้วพอมันกลับมาช่วง viral อะไรไม่รู้ครับเห็น ผช. เล่นกันน่ากลัวมากครับเข้าข้างหลังหยอกล้อว่าเป็นเเฟนกัน ไอA มันก็เล่นกับผมครับเเต่ผมไม่ชอบครับผมเพราะผมไม่รู้ว่ามันจะมาเล่นหรือว่ามีใจให้เราหรือปล่าว ก็เลยด่ามันไปว่าไปเล่นไกลๆเลยจะอ่านหนังสือไอสัส มันก็ไม่ยอมฟังครับ มันก็ย้ายเก้าอี้มานั่งหน้าผมนอนฟุบมองหน้าเเล้วก็พูดกวนประสาทว่า จะไม่เล่นกับเราจริงๆหรอ ถ้าเองไม่เล่นกับเราก็ไม่มีใครเล่นละน้าาาา ผมโมโหกลบเขินไปครับทำคิ้วเข้มๆ หน้านิ่งๆสไตล์คนทำไรไม่ถูกครับ เเละมันก็เล่นเเรงขึ้นเรื่อยครับๆจนมันมากอดด้านหลังครับผมก็ทนไม่ไหว ผลักมันออกเเล้วก็เดินเร็วเข้าห้องสมุดเลยครับ มีหลุดขำด้วยเเต่มันก็น่าโมโหจริงๆเล่นเเบบนี้เหมือนให้ความหวังกันอ่ะ หลังจากนั้นก็งอนมันไป 3 วันมั้งครับมันก็ง้อๆทุกวันจนต้องยอมอ่ะครับสงสารมัน เเละก็ใช้ชีวิตกันไปเรื่อยๆอ่ะครับ ไอAก็มีเเฟนบ้าง ผมก็มีเเฟนบ้างครับเเต่ก็เลิกกันเพาะอะไรไม่รู้ครับไม่มีเวลาให้ ดีเกินไป งงผู้หญิงอยู่ครับ น่าจะเพราะผมยังมูฟออนจาก A ไม่ได้ด้วยเเหล่ะเเล้ววันที่ผมไม่อยากให้มาที่สุดก็มามั้งครับ จบ ม.3 มาไวมากเลยผมได้กอดมันก็เเค่ตอน ม.3 ต้นเทอมเอง เเต่ว่าอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดครับ เราไปเที่ยวกันครั้งสุดท้ายที่ทะเลครับ ผมนั่งทวนความคิดตัวเองครับว่าเมื่อไหร่เราจะมูฟออนริมชายหาดครับ เเละถ้าคุณคิดว่าไอA จะมานั่งข้างๆเเละผมบอกชอบมันก็เป็นไปไม่ได้หรอกครับ มันก็ยืนกับเเฟนมันอยู่เเหล่ะ ผมนั่งริมชายหาดตอนนั้นร้องเพลง อาวรณ์ กับ เพื่อนไม่จริงมั้งครับ เเทบจะร้องไห้เลย 555+ เเล้วทุกคนก็เเยกย้ายครับสุดท้ายผมก็ไม่ได้บอกชอบมันซักทีเพราะคิดว่ามันน่าจะไม่ได้ชอบ ผช. หรอกเราเเค่คิดไปเอง ก็เจ็บอยู่ครับที่เราเเอบชอบ มา 4 กว่าปีเเล้วก็เเยกจากกันโดยไม่ได้บอกความในใจอะไรกับมันเลย ป่านนี้น่าจะขึ้นมหาลัยหมดเเล้วล่ะครับรวมถึงผมด้วย ผมก็มีเรื่องเล่าสรุปได้ง่ายก็คือ ผมเเอบชอบเพื่อนสนิทที่เป็นผู้ชายเเล้วไม่ได้บอกชอบซักทีครับ เเล้วมันยังคาอยู่ในใจผมตลอดมาผมลืมมันไม่ลงหรอกครับปั่นเก่งซะขนาดนั้นพูดเเล้วคิดถึงผมว่าจะไปชวนเพื่อนๆกับไอAไปกินหมูกระทะดีกว่าถึงจะไม่ได้เป็นเเฟนกันเเต่อยู่ในสถานะเพื่อนสนิทก็ดีใตเเล้วครับขอบคุณครับ
(ถ้ารีบชอบใครก็รีบบอกนะครับสมัยนี้เรื่องเพษเปิดกว้างละครับใครที่เเอบชอบเพื่อนอยู่ก็าู้ๆนะครับ <3)