อายุเกือบ 28 แล้ว เพิ่งลาออกจากปริญญาเอกกลับมาอยู่บ้านตัวเปล่าๆ ตอนนี้หน้ามืดพอสมควรครับ

เดิมทีได้ทุนการศึกษาเป็นรายได้หลักเดือนละหลายหมื่น ตอนนี้เหลือศูนย์ สายที่เรียนก็ไม่ใช่อะไรที่ทำเงิน

โชคดีที่มีเงินเก็บอยู่บ้าง และมีทำขายของเล็กๆส่วนตัวอยู่ พอมีกำไรเป็นรายได้เดือนละราวๆสองหมื่น ตัดที่ต้องส่งให้ที่บ้านไปก็เหลือเดือนละเกือบๆหมื่นพอให้อยู่ได้

ใกล้สามสิบควรจะเป็นช่วงที่เริ่มมีเค้าตั้งตัวได้ เริ่มแต่งงานมีครอบครัว ตอนนี้กลับกลายเป็นช่วงที่นับศูนย์ ไม่มีอะไรเลย ซักพักแล้วที่โซเชียลปิดทุกอย่าง ไม่กล้าออกไปเจอหรือแม้แต่รับสายเพื่อนฝูง แต่ละคนดูจะมีชีวิตขาขึ้นกันทั้งนั้น

ไม่เคยรู้สึกเคว้งแบบนี้มาก่อนเลยครับ