เราอยากตายแต่ยังมีสิ่งที่อยากทำอยู่

คือเราอยากตายจริงๆนะแต่เรายังมีสิ่งที่อยากทำความฝันอนาคตให้คิดถึงแต่ไม่มีใครสนับสนุนเราเลยพ่อก็เอาแต่ไล่ให้ไปลาออกจากโรงเรียนตั้งแต่เด็กๆแล้วเรียนดีเท่าไหร่ก็ไม่มีใครดีใจหรือภูมิใจในตัวเราเลยไม่มีใครเข้าใจเราพ่อกับแม่ชอบบอกว่าทำงานมันเหนื่อยนะเข้าใจพ่อแม่ด้วยเอาแต่พูดแบบนี้ตลอดแต่กลับกันเขาไม่เคยพยายามจะเข้าใจเราเลย
  ตอนแรกเรากะว่าปีนี้จะเรียนไปทำงานไปเพราะเราเป็นพี่ใหญ่สุดไม่อยากเป็นภาระแล้วเพราะพ่อแม่เราเคยบอกว่าเพราะเราดึงดันที่จะเรียนน้องๆเราเลยไม่ได้เรียนที่ดีๆหรือกินอะไรดีๆพูดเหมือนเราเป็นคนเห็นแก่ตัวมากเราเลยคิดจะทำงาน แต่มันมาชนกับโควิดพอดีทุกอย่างพังลงหมดเลยเราอึดอัดมากแต่เล่าให้ใครฟังก็ไม่ได้เพื่อนที่มีก็เหมือนเห็นเรื่องของเราเป็นเรื่องเล็กน้อยเราไม่มีที่ระบายความในใจจนเก็บกดเซฟโซนก็ไม่มี เราควรทำยังไงดี?