คืองี้ครับผมคบกับแฟนมาจะ10เดือนละครับ แฟนผมเป็นคน กทม ครับ ส่วนผมอยู่ นครปฐม ตอนคบแรกๆ3-4เดือน ผมก็ไปหาเเฟนได้ปกตินะครับแม่ผมเองก็คุยกับแฟนดีไม่ได้มีปัญหาอะไรกัน แต่หลังจากผมขี่รถไปรับแฟนจาก มีนบุรี-นครปฐม มาบ้านผมครับ พ่อแม่ก็ต้อนรับดีครับพาเลี้ยงนู้นนี่
-ขากลับพ่อผมขอไปส่งแฟนโดยที่พ่อกับแม่ยังไม่รู้ว่าแฟนผมอยู่ไกลขนาดไหน (แต่ก่อนหน้านี้เคยบอกไปแล้วว่าอยู่มีนบุรี)
-พ่อกับแม่ก็ขับรถไปเรื่อยๆโดยมีผมกะแฟนนั่งข้างหลัง เดินทางได้ประมาณชั่วโมงหน่อยๆ แม่ก็บอกว่าไกลเหมือนกันเนาะ ก็ไม่มีใครพูดอะไรตอบครับ
พอถึงบ้านแฟนพ่อแม่ผมกับแฟนก็ได้คุยกันครับ ประมาณว่าอยู่ไกลกันน่าเสียดายเนาะคบกันได้แต่ไปหากันน้อยลงจะดีกว่า
-จบมาจากข้างบนนะครับผ่านมา1เดือน2เดือน ผมก็ไปหาแฟนน้อยลงครับ ไปอาทิตย์ละ 2วัน คือเสาร์อาทิตย์ ส่วนจันทร์ถึงศุกร์ก็กลับมาเรียนปกติ
ผมทำหน้าที่ผู้ชายคือ หาเงินครับ ซึ่งผมเป็นช่างภาพ ผมก็หาเงินสำหรับใช้ไปเที่ยว กินนู้นนี่กับแฟน ปกติ พ่อแม่ก็รับรู้ครับ เคยขายอุปกรณ์ไปชิ้นนึงเพื่อเอาทุนมาขายของ แต่กลับโดนโกงครับ ผมพยายามบอกพ่อกับแม่ครับ แต่เขาไม่เชื่อ ผมก็เลยเงียบไว้จะดีกว่าเถียง
-เริ่มมีปัญหาจริงๆก็เดือนที่ 5พ่อมีงานใหญ่ต้องลงทุน ผมเลยยอมขายรถและเอาเงินไปช่วยทางพ่อครับ ละขอส่วนแบ่งมาใช้จ่ายปกติ
-หลังจากนั้นผมก็ใช้รถเครื่องแม่ครับซึ่งมีคันเดียวในบ้าน ผมก็ไปหาแฟนเหมือนเดิม เรียนเหมือนเดิม ทำทุกอย่างปกติ หลังๆนี้พ่อแม่เริ่มเข้ามายุ่งเรื่องเงินของผมครับที่ผมหามาได้ จากการถ่ายภาพและขายของ เงินมีหมดจากบัญชีบ้าง กลับมาเหมือนเดิมบ้าง พ่อก็เริ่มครับ
-เริ่มของผมคือ พ่อเริ่ม สั่งผมหยุดสั่งผมให้เลิกกับแฟน โดยใช้คำพูดรุนแรงครับ แม่ด้วยครับ
พ่อสั่งไว้ว่าห่างให้แฟนผมใช้เงินผมอีกโดยที่ผมก็หาเงินด้วยกันทั้งสองคน ช่วยกันเก็บและแบ่งกันครับ
ส่วนแม่ แม่เริ่มทักไปหาเเฟนผม พูดว่าแฟนผมว่าให้เลิกยุ่งกับผมเพราะอยู่ไกลกันมาก โดยที่แฟนก็ไม่ได้ทำอะไรผิดครับ
ผมพยายามพูดไกล่เกลี่ยครับ พ่อแม่ผมเป็นคนที่ไม่ฟังเหตุผลครับ ใช้คำพูดใช้อารมณ์ในการตัดสิน
ถึง ณ จุดๆนี้วันนี้ผมมีอะไรกับแฟนไปแล้ว แต่พ่อแม่สั่งให้เลิกให้หยุดเพราะอยู่ไกล แต่ผมก็คบมา จนจะได้1ปีแล้ว พยายามจะไม่คิดเรื่องพ่อแม่ผมที่เป็นแบบนี้ครับ พ่อแม่ผมเป็คนอัคติกับแฟนผมไปแล้ว พ่อเป็นคนใช้คำพูดรุนแรงครับ ด่าเป็นคำหยาบเลยครับ
#ยกตัวอย่างนะครับ
-ผู้หญิงไม่ได้มีคนเดียวในโลก ไม่ตายมีเงินก็หาเอา
-เลิกยุ่งกับ
นี่ได้แล้ว
-อยากตายมั้ย
-ย้ายไปอยู่กับแฟนเลยไป
-
ไม่ได้มีอันเดียวในโลก
ประมาณนี้ครับ
ครอบครัวกีดกั้นแฟนครับ (แฟนอยู่ไกล)
-ขากลับพ่อผมขอไปส่งแฟนโดยที่พ่อกับแม่ยังไม่รู้ว่าแฟนผมอยู่ไกลขนาดไหน (แต่ก่อนหน้านี้เคยบอกไปแล้วว่าอยู่มีนบุรี)
-พ่อกับแม่ก็ขับรถไปเรื่อยๆโดยมีผมกะแฟนนั่งข้างหลัง เดินทางได้ประมาณชั่วโมงหน่อยๆ แม่ก็บอกว่าไกลเหมือนกันเนาะ ก็ไม่มีใครพูดอะไรตอบครับ
พอถึงบ้านแฟนพ่อแม่ผมกับแฟนก็ได้คุยกันครับ ประมาณว่าอยู่ไกลกันน่าเสียดายเนาะคบกันได้แต่ไปหากันน้อยลงจะดีกว่า
-จบมาจากข้างบนนะครับผ่านมา1เดือน2เดือน ผมก็ไปหาแฟนน้อยลงครับ ไปอาทิตย์ละ 2วัน คือเสาร์อาทิตย์ ส่วนจันทร์ถึงศุกร์ก็กลับมาเรียนปกติ
ผมทำหน้าที่ผู้ชายคือ หาเงินครับ ซึ่งผมเป็นช่างภาพ ผมก็หาเงินสำหรับใช้ไปเที่ยว กินนู้นนี่กับแฟน ปกติ พ่อแม่ก็รับรู้ครับ เคยขายอุปกรณ์ไปชิ้นนึงเพื่อเอาทุนมาขายของ แต่กลับโดนโกงครับ ผมพยายามบอกพ่อกับแม่ครับ แต่เขาไม่เชื่อ ผมก็เลยเงียบไว้จะดีกว่าเถียง
-เริ่มมีปัญหาจริงๆก็เดือนที่ 5พ่อมีงานใหญ่ต้องลงทุน ผมเลยยอมขายรถและเอาเงินไปช่วยทางพ่อครับ ละขอส่วนแบ่งมาใช้จ่ายปกติ
-หลังจากนั้นผมก็ใช้รถเครื่องแม่ครับซึ่งมีคันเดียวในบ้าน ผมก็ไปหาแฟนเหมือนเดิม เรียนเหมือนเดิม ทำทุกอย่างปกติ หลังๆนี้พ่อแม่เริ่มเข้ามายุ่งเรื่องเงินของผมครับที่ผมหามาได้ จากการถ่ายภาพและขายของ เงินมีหมดจากบัญชีบ้าง กลับมาเหมือนเดิมบ้าง พ่อก็เริ่มครับ
-เริ่มของผมคือ พ่อเริ่ม สั่งผมหยุดสั่งผมให้เลิกกับแฟน โดยใช้คำพูดรุนแรงครับ แม่ด้วยครับ
พ่อสั่งไว้ว่าห่างให้แฟนผมใช้เงินผมอีกโดยที่ผมก็หาเงินด้วยกันทั้งสองคน ช่วยกันเก็บและแบ่งกันครับ
ส่วนแม่ แม่เริ่มทักไปหาเเฟนผม พูดว่าแฟนผมว่าให้เลิกยุ่งกับผมเพราะอยู่ไกลกันมาก โดยที่แฟนก็ไม่ได้ทำอะไรผิดครับ
ผมพยายามพูดไกล่เกลี่ยครับ พ่อแม่ผมเป็นคนที่ไม่ฟังเหตุผลครับ ใช้คำพูดใช้อารมณ์ในการตัดสิน
ถึง ณ จุดๆนี้วันนี้ผมมีอะไรกับแฟนไปแล้ว แต่พ่อแม่สั่งให้เลิกให้หยุดเพราะอยู่ไกล แต่ผมก็คบมา จนจะได้1ปีแล้ว พยายามจะไม่คิดเรื่องพ่อแม่ผมที่เป็นแบบนี้ครับ พ่อแม่ผมเป็คนอัคติกับแฟนผมไปแล้ว พ่อเป็นคนใช้คำพูดรุนแรงครับ ด่าเป็นคำหยาบเลยครับ
#ยกตัวอย่างนะครับ
-ผู้หญิงไม่ได้มีคนเดียวในโลก ไม่ตายมีเงินก็หาเอา
-เลิกยุ่งกับ
-อยากตายมั้ย
-ย้ายไปอยู่กับแฟนเลยไป
-
ประมาณนี้ครับ