ทะเลาะกับแม่ เหตุเพราะปากกาด้ามเดียว

คือมีวันหนึ่งค่ะเราทะเลาะกับพ่อแล้วพ่อก็ทําร้ายร่างกายเรา แล้วที่นี้อารมณ์เขาขึ้นมากๆแม่พยายามห้ามพ่อก็ดูโกรธมากแบบคนสติแตก แบบทําร้ายคนในบ้านแล้วตอนนั้นเราทนไม่ไหวกลัวคุมอารมณ์พ่อไม่ได้เลยโทรเรียก191

คือแบบว่า เราบอกอะไรไปก็ไม่ฟังแล้วก็มาบอกว่าเถียง ยิ่งบางคนไม่เคยเรียนหนังสือด้วยซ้ำ พอบอกพวกเรื่องวิชาการ กฎหมายอะไรงี้ ก็เถียงบอกว่าอยู่มาก่อนบ้างอะไรบ้าง เอาจริงๆไม่เลยฟังใครเลย

คนขี้บ่น คือคนที่ไม่กล้า ไม่เอาจริง ก็คือกลัวนั่นแหละ แต่อยากสื่อสารให้ผู้ฟังรับรู้ ส่วนใหญ่จะบ่นออกเสียงให้คนได้ยิน บางคนบ่นเสียงดัง บางคนบ่นงึมงำ ให้คนในแวดล้อม(ที่บ้าน ที่ทำงาน )ฟัง ทำให้คนที่ได้ยิ

ที่ผ่านมาเราคิดว่าเราอยู่กับคนไม่ดีมาโดยตลอด เราอยู่กับแม่ที่เวลาทะเลาะกันชอบลงไม้ลงมือกันตลอด พอเราเป็นฝ่ายทำบ้านแทบแตกเราไม่มีความสุขกับการอยู่ครอบครัวนี้ เคยโดนถ่มน้ำลายใส่ เคยโดนดูถูกเหยียดหยามสาร

คือเราจะเซนต์ชื่อแล้วลืมปากกามา เราเลยถามอาจารย์ว่า อาจารย์คะหนูขอยืมปากกาได้มั้ยคะ เขามองหน้าเรายิ้มแห้งแล้วส่ายหัวค่ะ เราก็บอกว่า ค่ะ แล้วเดินไปหายืมปากกาคนอื่นแทน แต่เวลาอาจารย์ยืมของเรา เราก็ให้นะ

คุณแม่เริ่มแก่แล้ว อายุ 61 ร่างกายแข็งแรงพอประมาณไม่มีโรคประจำตัว ตอนสาวๆก็จู้จี้ ขี้บ่น ชอบบ่น ชอบว่า ชอบเตือน ชอบสอน ช่วงนี้รู้สึกว่า เค้าเริ่มหลงบ้างแล้ว ไปตามวัยเค้า เรื่องนิดๆหน่อยๆน้อยๆ ไม่ทำต

ไม่ได้ทะเลาะกับแม่นะครับ แต่แค่แคลงใจเฉยๆ คือ เวลามีโทรศัพท์สายเข้า แล้วแม่ไม่ได้พกมือถือไว้และอยู่ที่อื่น เช่น อยู่ที่ห้องครัวหรือหลังบ้าน ผมก็จะเดินเอามือถือไปให้ แต่จะโดนแม่ตำหนิกลับมาว่า ทำไมไม่