เรื่องของคนที่ไม่รู้จักว่าตัวเองผิด

เราอยากมาแชร์อ่ะ ประสบการณ์ที่เจอ คือเราอยู่กับแฟน  แฟนเราออกงานนานแหละ และไม่มีท่าที  ที่จะหางานทำเลย อยู่เฉยๆนอนเล่นเกมส์เล่นโทรศัพท์ดูหนังไปวันๆ กับดูแลบ้าน งานบ้านทำก็บ่น ผ้าซักตากไว้ วันไหนเรากลับจากงานไปก็ต้องไปเก็บ  ถ้าวันไหนเราไม่เก็บ มันก็จะพูดว่า ซักก็ซักให้ เก็บยังต้องมาเก็บให้อีกเหรอ  จนตอนนี้เงินที่ออกจากงาน แฟนมันเริ่มหมดแหละ  เริ่มชักหน้าไม่ถึงหลังแล้ว  ตัวเราทำงานแต่ได้แค่เดือน 10,000 ต้น  ต้องซื้อกินทุกอย่าง ภาระส่งบ้านเราก็มี ค่าประกันเราอีก กินจ่ายเราก็ช่วยกันออก  เราไม่เคยถามเรื่องเงินแฟนเรา ไม่เคยจู่จี่ถามนู้นนี้นั้น ใช้อะไรหมดเท่าไร ซื้ออะไรไม่เคยถาม  แต่ตรงกันข้าม  เงินที่เราใช้คือเงินเราเอง ไม่ได้ขอแฟน  แต่แฟนกลับมาก้าวก่ายในเงินเรา  มาถามมาจู่จี่  ซึ่งจุดนี้เราไม่โอเค  เรามองว่า เงินเราเราหาเองเราไม่ชอบให้มายุ่ง บางก็มองไปถึงการให้เกียรติกัน  เรื่องส่วนตัว  เพราะเราเองยังไม่ยุ่งเรื่องเงินของแฟนเลย   ถ้าแฟนเรามันหัดมองมุมเรามั้งก็ดีนะ  ว่าเรายังไม่ยุ่งในส่วนของมัน  แล้วมันมายุ่งในส่วนของเราทำไม  พอมาเดือนนี้ปัญหามันเกิด  เราสังเกตุแล้วหล่ะ ว่าการใช้เงินของแฟนเรามันสุรุ่ยสุร่าย เกินเหตุ เกินตัว ไม่วางแผน แล้วพอไม่มีเราก็ต้องช่วย แต่เราเกียจในการขอความช่วยเหลือของมัน  คำพูดที่มันใช้ มันไม่น่าช่วย  มันน่าจะปล่อยให้ไม่มีอย่างงั้นแหละ  เกลียดมาก เป็นคนที่ให้แล้วทวงบุญคุณ  เราเคยโดนว่าถึงกระทั่ง ว่า เกาะมัน- ทั้งๆ ที่เราไม่เคยเอ่ยปากขอมันสักบาทเดียว มีแต่มันจ่าย  แต่คำว่าจ่ายคือช่วยกันจ่าย  แต่เรามาอยู่บ้านมันค่าน้ำค่าไฟไม่ได้จ่ายนะ เคยถามแล้ว แต่เราก็ไม่ได้คำตอบ  เราก็เคยบอกนะ  ว่าแต่ละเดือนค่าน้ำเท่าไหร่ให้บอกเรา  แต่เราไม่เคยรับรู้ยอดตรงนั่น เหนื่อยใจค่ะ ล่าสุดเงินไม่พอส่งรถ  สาเหตุมันก็เกิดมาจากการไม่วางแผนใช้เงินนั้นแหละค่ะ  มีคำถามถามเรามาคำ "ไม่คิดจะช่วยหามั้งเหรอ"  แต่สำหรับเรามีคำตอบอยู่แล้วเราแค่ไม่พูด เราก็ต้องดึงเงินประกันเรามาก่อน มาช่วยค่ารถ พอเจอคำนั้แบบไม่อยากให้อ่ะ  คือเราก็เดือดร้อนนะ ไม่ใช่ว่าไม่เดือนร้อน  เงินที่เอามาให้แฟน ก็คือเงินที่เราต้องเอาไว้ส่งประกัน เหมือนกัน งานก็ไม่หาทำ พอเงินไม่พอก็มาพูด เอาไม่ดีๆๆใส่เราหมดอ่ะ เราก็เหนื่อยนะ  ทำๆไปทุกอย่างที่มันว่าเรามันจะมองตัวมันเองมั้งไหม