ขอกำลังใจหน่อยค่ะ เราเหนื่อยจริงๆ

คือเราเหนื่อยมากเลยค่ะ เหนื่อยทุกอย่าง ไม่อยากจะทำอะไรสักอย่างเลยค่ะ เหนื่อยจนบรรยายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ เหนื่อยมากจนบางทีอยากจะร้องไห้ออกมาแต่นํ้าตามันไม่ยอมไหลออกมาเลยค่ะ บางทีหายใจไม่สะดวก คือเหนื่อยจนบางทีอยากคิดฆ่าตัวตาย แต่เราก็ไม่ใช่คนใจแข็งหรือคิดสั้นอะไรขนาดนั้น ทุกวันนี้แค่คิดว่าอยากมีขีวิตต่อเพื่อไปเจอคนกลุ่มหนึ่ง ใช่ค่ะเราเป็นติ่ง คือเรามีพวกเขาอยู่กับเราตลอดเลย เวลาเราเหนื่อยเราก็จะนั่งฟังเพลงพวกเขา เราเคยทำร้ายตัวเองแต่ก็หยุดไปแล้ว ไม่ใช่เพราะครอบครัว เพื่อนรึว่าอะไรแต่คือพวกเขา แต่พอโตขึ้นคือเราโดนบังคับเยอะมากเลยค่ะ บางทีเราก็รับไม่ไหว ทำทุกอย่างที่ครอบครัวต้องการแต่ไม่เคยได้อะไรตอบแทนเลยค่ะ เหนื่อย เหนื่อยมากๆเลยค่ะ บางทีก็อยากกระโดดไปให้รถชนให้อัมพาตไปเลย จะได้ไม่ต้องทำอะไร จะได้นอนอยู่เฉยๆ ไม่ต้องเครียดกับการเรียน ไม่ต้องเครียดกับความกดดัน ขอพูดเรื่องติ่งต่อนะคะ คือเรามีพวกเขามาตลอดเลยค่ะ ถ้าให้เลือกจริงๆระหว่างพวกเขากับครอบครัวเราเลือกพวกเขาเลยค่ะ คือทั้งชีวิตมีแค่พวกเขาที่เป็นกำลังใจมาให้ตลอดเลยค่ะ เพื่อนเรายังไม่รู้เลยว่าเรามีปัญหาอะไร ขนาดเพื่อนที่สนิทที่สุดเราก็ไม่ไว้ใจ ทั้งชีวิตเรียกได้ว่าไม่ไว้ใจใครเลยค่ะ ส่วนครอบครัวเราก็ไม่ไว้ใจใครเหมือนกัน เพราะครอบครัวยังไม่ใส่ใจเราเลยขนาดเราชอบอะไร ไม่ชอบอะไร เราร้องไห้ยังไม่รู้เลยค่ะ บางทีาก็พูดกระทบจิตใจเราอีก เราจะไปหวังอะไรกับเขาละคะ😂 เรามีแค่พวกเขาจริงๆค่ะ ทุกวันนี้คิดแค่ว่าอดทนต่อไปเถอะ อดทนไปเลื่อยๆ เพื่อที่วันนึงจะได้เจอพวกเขา นี้แหละค่ะ เป้าหมายชีวิตที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเรา ขอแค่ให้ได้เจอพวกเขา แม้จะอยากหยุดแค่ไหนก็ต้องทนต่อไป เพราะเราอยากจะขอบคุณพวกเขา ครอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่พวกเขามอบให้   เราเลยตั้งกระทู้มาขอกำลังใจจากทุกคนค่ะ ใครที่มีคำแนะนำช่วยแนะนำเราด้วยก็ได้นะคะ😊💜🙏