***ดั่งนารีที่ต้องนองน้ำตา***

สุรีย์ฉายสาดส่องจากท้องฟ้าสู่พื้นหล้าเรืองรองงามผ่องใสดอกไม้บานเริงรับกับอุ่นไอส่งกลิ่นหอมกำจายชวนให้ชม ภุมรินบินร่อนตอนรุ่งสาง.เคล้ากลีบบางเชยชิดสนิทสนมแล้วลอยลาลับหายกับสายลมหาดอมดมดอกใหม่ตามรายทาง

หอบใจกลับ ลับลา น้ำตาหลั่ง พรูสะพรั่ง ดั่งสาย ธาราไหล วิปโยค โศกเอ๋ย เฉลยใจ รักขอไกล ใฝ่จบ ลบสัญญา เอ่ยวจี ที่เจ็บ เหน็บหนาวสั่น ตัดสัมพันธ์ วันชื่น มิคืนหา คมศรรัก ปักกรีด รีดน้ำตา ย้ำคำมา คลายชื่น

เมื่อรักเก้อเพ้อท้อก็ขอพัก หยุดดึงชักเปลวเพลิงรำเริงผลาญ ยิ่งยื้อหัวใจต่อ..ทรมาน โศกสะท้านสะเทือนทั่วเรือนใจ . เหนื่อยเหลือเกินเดินหาคำว่ารัก หัวใจแทบกระอักเขาผลักไส ฝืนชะตาคว้าดาวพร่างพราวไกล ชาตินี้

ชวนสนทนา "เทวดา" อีกเพจนะครับ - หากเราพิจารณาเรื่องราวที่เกิดขึ้นบนโลกใบนี้ ต้องบอกว่า "ภพมนุษย์" ทุกข์จริงๆ ดั่งพระศาสดาบอกสอน ไม่ยิ่งหย่อนเดรัจฉาน ที่มองประจักษ์ ..แย่งชิง เข่นฆ