สวัสดีค่ะพี่ๆเพื่อนๆ นี้เป็นกระทู้แรกที่เรามาเปิดใจอยากจะถามทุกคนและอยากได้ความคิดเห็นแบบตรงๆ(เป็นเรื่องของความรัก)
เรากับแฟนคบกันมา5ปีแล้วคะ 2ปีแรกเราแอบคบกัน ด้วยเหตุที่ว่าเขาไม่อยากให้พ่อแม่ไม่สบายใจเรื่องการเรียน(เพราะอีก2ปีเขาก็จะจบป.ตรีแล้ว)
ส่วนครอบครัวเรา เราเปิดเผยค่ะไม่มีปิดบัง(เขาขอเราก็โอเค) แต่ก็อึดอัดบ้าง.. เขาไม่เคยแนะนำเราให้เพื่อนเขารู้จักเลย ไม่เคยเจอเพื่อนเขาด้วย (เราต้องอดทนมากๆถึงจะผ่านตรงนั้นมาได้)😊
เขาเรียนจบก็หางานทำ ส่วนเราก็ทำงาน (ก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันค่ะ) ไปมาหากัน (ส่วนมากเป็นเราที่ไปหาเขาตลอด เวลาที่เขาต้องการ หรือวันหยุดไปเที่ยวกับครอบครัว) จะเป็นเราที่ไปหาเขาที่บ้าน
(ลืมบอกว่าหลังเขาเรียนจบสักพักใหญ่ๆเกือบปี เขาถึงบอกที่บ้านเขาว่าเราคบกัน) ครอบครัวเขาเอ็นดูเรามาก รักเราเหมือนลูกเขาเลย(ซื้งตรงนี้เป็นข้อดีมากๆสำหรับครอบครัวที่ยอมรับ)
(ลืมบอกแฟนเราเป็นทอมนะค่ะ) เป็นทอมที่แต่งชายแต่มีนิสัยเป็นผู้หญิงเลยละค่ะ (พ่อแม่เขาเลี้ยงมาแบบคุณหนู)อยากได้อะไรก็ได้ทุกอย่าง อยากกินไรได้กิน ไม่มีบังคับ ทำอะไรไม่เป็นเลยค่ะ แม้แต่ทอดไข่ยังไม่ได้เลย.. (ฟังแล้วหนักใจแทนเราใช่มั้ยล่ะ ก็นะ🤣) อะต่อ.. นิสัยเขาคือเป็นเด็กตลอดเลยค่ะ ไม่โตสักที อายุ26-27แล้ว แต่ไม่มีความคิดที่เป็นผู้ใหญ่หรือผู้นำเลย..(แต่ก็คบกับเขามาถึงทุกวันนี้) 😞 จนตอนนี้5ปีแล้วค่ะที่คบกันมา พ่อแม่เขาสร้างบ้านให้เพื่อที่เราจะได้เข้าไปอยู่ด้วยกัน เราย้ายเข้ามาอยู่ช่วงเดือนธันวาคม2562ค่ะ จนตอนนี้จะสิ้นเดือนสิงหา2563แล้ว อยูมา9/10เดือนแล้ว (บอกตรงๆเลยเราไม่แอปปี้เลยค่ะ) แรกๆก็ดีอยู่ เพราะว่าเราจะได้อยู่ด้วยกันอะเนาะ..(แต่เราแอปปี้กับครอบครัวเขานะค่ะ ไม่แอปปี้กับแฟนคนเดียว) แต่.. (ยิ่งเหมือนยิ่งอยู่ความรู้สึกยิ่งตอบชัดเจนว่าไม่ใช่!) 😣 พูดตรงๆเลยเรามีอะไรกันไม่เกิน3ครั้งด้วยซ้ำ (จะปีแล้วอ่า คู่ใครเป็นบ้าง)เรากับแฟนแต่งต่างกันมากค่ะทั้งวิถีชีวิตของเรา ทั้งนิสัย มันไม่มีวี่แววจะไปทางเดียวกันได้อะ(คิดแบบนั้น) หลายๆครั้งเราขอให้เขาเปลี่ยนนิสัย ให้โตขึ้นปรับให้เข้าหรือพอดีสำหรับเราทั้งสอง แต่ เขาไม่เคยที่จะปรับเปลี่ยนตัวเองได้เลย (เปลี่ยนอยู่ พอเราพูดเปลี่ยนได้แค่3-4วัน แล้วก็เหมือนเดิมอ่า) เขาโตมากับการที่พ่อแม่ไม่เคยบังคับ แต่พอเราบังคับ เขาไม่เอาเลย.. (คือเราจะต้องทำแบบไหน?) เรา
โครตพยายามเลย เพื่อที่ให้เราเข้ากันได้ แต่ยิ่งเราพยายามเขายิ่งดันเราออกอ่า😔 เราอยู่บ้านนี้กับเขาก็จริง แต่เขาไม่เคยมาเลี้ยงหรือให้อะไรเราเลยนะ นอกจากบ้านหลังนี้ที่เขาบอกกับเราว่า สร้างมันขึ้นมาเพื่อเรา2คนไรงี้.. ทุกวันนี้เจอหน้ากันก็แทบไม่ได้คุยกัน เราก็เหนื่อยจากงาน เขาก็เหนื่อยจากงาน(เราเข้าใจตรงนี้) เราตกงานช่วงธันวาหลังจากมาอยู่บ้านนี้แล้ว เพราะเรื่องเศรษฐกิจไม่ดีขึ้น.. เราเลยหันมาค้าขาย เอาเสื้อผ้าตัวเองมาขายตามตลาดนัดแถวๆใกล้ๆบ้านไรงี้ เราไปขายกับป้าข้างบ้าน ติดรถไปกับเขาเพราะเราไม่อยากไปเป็นภาระของพ่อแม่เขา ส่วนป้าข้างบ้านแกก็ไปขายคนเดียวอยู่แล้ว(แกชวนเราไปด้วย) แฟนเราไม่เคยมาช่วยเราเลย เพราะว่ามันต้องตากแดด และอากาศมันร้อนไรงี้ หลายๆครั้งเขาทักมาหาเราถามเราว่าไปขายที่ไหน เราก็ตอบกลับว่าอยากมาช่วยขายมั้ย คำตอบที่ได้กลับมาคือ(ไม่เอา อยากรู้เฉยๆ) คือแบบ😔 พูดไม่ออก วันอาทิตย์เขาหยุดอยู่บ้าน ก็ไม่เคยมาช่วยขาย งานบ้าน
ก็ไม่ทำมีแต่เราที่ทำตลอด (เขามีซักผ้าบ้าง)ส่วนงานในบ้านทั้งหมดเป็นเราที่ทำ เราไม่ทำเขาก็ไม่ทำไรงี้(เคยลองแล้ว มันไม่ทำ ต้องบ่นถึงจะทำบ้าง) ติดเกมมากกกกกกก.. วันๆเล่นแต่เกม หันไปทีไรเล่นแต่เกมอ่า คุยกันแล้วแต่นิสัยก็แก้ไม่หายอ่า.. ทุกวันนี้เขาไปทำงานกลับมาบ้าน (แม่หิวข้าววว) คุยก็แทบจะไม่ได้คุยกับเราเลย หันไปก็เล่นเกม เห็นมันแล้วหงุดหงิด.. เขาไม่เคยถามเราด้วยซ้ำมาเหนื่อยมั้ย.. มีแต่เราที่ถาม เขาไม่สนใจเราเลยอ่า เหมือนแบบว่าเราเป็นของตาย! ยังไงเราก็ไม่ไปไหนหรอกอะไรประมานนั้น 😞 เรา
โครตเหนื่อยเลยทั้งงานในบ้านงานนอกบ้าน ไม่มีใครช่วยต้องช่วยตัวเอง ความรู้สึกแบบมีแฟนเหมือนไม่มีอ่ะ!! ล่าสุดเราคุยกับเขา เราจะให้เวลาเขาอีก1ปี เพื่อที่จะปรับตัว แต่ถ้าปรับไม่ได้เราจะไปเอง..
(เราควรที่จะทำยังไงดี จะหยุดตอนนี้ก็กลัวเขาเจ็บและอยู่ไม่ได้ แต่ถ้าไปต่อให้ครบเวลา1ปีที่คุยกันไว้ เราก็อึดอัดเพราะรู้ว่าเขาเปลี่ยนไม่ได้หรอก.) เฮ้ออออออออ... เหนื่อยใจจัง.. คู่อื่นๆเป็นแบบนี้บ้างมั้ย? ไม่มีเซอร์ไพรส์ ไม่มีโรแมนติก ไม่มีคำพูดหวานๆ ไม่มีความชม ไม่มีการชวนไปเที่ยว2คน(จะไปทีก็ไปเป็นครอบครัว6คนงี้) มีแต่อะไรเดิมๆๆๆ มีแต่ความน่าเบื่อ ไม่ตื่นเต้นหนืออะไรเลย.
เราไม่แน่ใจว่ารักของเรากับเขามันน้อยลงหรือเปล่า หรือว่ามันถึงจุดอิ่มตัว หรือว่าเราเบื่อกัน..
เรากับแฟนคบกันมา5ปีแล้วคะ 2ปีแรกเราแอบคบกัน ด้วยเหตุที่ว่าเขาไม่อยากให้พ่อแม่ไม่สบายใจเรื่องการเรียน(เพราะอีก2ปีเขาก็จะจบป.ตรีแล้ว)
ส่วนครอบครัวเรา เราเปิดเผยค่ะไม่มีปิดบัง(เขาขอเราก็โอเค) แต่ก็อึดอัดบ้าง.. เขาไม่เคยแนะนำเราให้เพื่อนเขารู้จักเลย ไม่เคยเจอเพื่อนเขาด้วย (เราต้องอดทนมากๆถึงจะผ่านตรงนั้นมาได้)😊
เขาเรียนจบก็หางานทำ ส่วนเราก็ทำงาน (ก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันค่ะ) ไปมาหากัน (ส่วนมากเป็นเราที่ไปหาเขาตลอด เวลาที่เขาต้องการ หรือวันหยุดไปเที่ยวกับครอบครัว) จะเป็นเราที่ไปหาเขาที่บ้าน
(ลืมบอกว่าหลังเขาเรียนจบสักพักใหญ่ๆเกือบปี เขาถึงบอกที่บ้านเขาว่าเราคบกัน) ครอบครัวเขาเอ็นดูเรามาก รักเราเหมือนลูกเขาเลย(ซื้งตรงนี้เป็นข้อดีมากๆสำหรับครอบครัวที่ยอมรับ)
(ลืมบอกแฟนเราเป็นทอมนะค่ะ) เป็นทอมที่แต่งชายแต่มีนิสัยเป็นผู้หญิงเลยละค่ะ (พ่อแม่เขาเลี้ยงมาแบบคุณหนู)อยากได้อะไรก็ได้ทุกอย่าง อยากกินไรได้กิน ไม่มีบังคับ ทำอะไรไม่เป็นเลยค่ะ แม้แต่ทอดไข่ยังไม่ได้เลย.. (ฟังแล้วหนักใจแทนเราใช่มั้ยล่ะ ก็นะ🤣) อะต่อ.. นิสัยเขาคือเป็นเด็กตลอดเลยค่ะ ไม่โตสักที อายุ26-27แล้ว แต่ไม่มีความคิดที่เป็นผู้ใหญ่หรือผู้นำเลย..(แต่ก็คบกับเขามาถึงทุกวันนี้) 😞 จนตอนนี้5ปีแล้วค่ะที่คบกันมา พ่อแม่เขาสร้างบ้านให้เพื่อที่เราจะได้เข้าไปอยู่ด้วยกัน เราย้ายเข้ามาอยู่ช่วงเดือนธันวาคม2562ค่ะ จนตอนนี้จะสิ้นเดือนสิงหา2563แล้ว อยูมา9/10เดือนแล้ว (บอกตรงๆเลยเราไม่แอปปี้เลยค่ะ) แรกๆก็ดีอยู่ เพราะว่าเราจะได้อยู่ด้วยกันอะเนาะ..(แต่เราแอปปี้กับครอบครัวเขานะค่ะ ไม่แอปปี้กับแฟนคนเดียว) แต่.. (ยิ่งเหมือนยิ่งอยู่ความรู้สึกยิ่งตอบชัดเจนว่าไม่ใช่!) 😣 พูดตรงๆเลยเรามีอะไรกันไม่เกิน3ครั้งด้วยซ้ำ (จะปีแล้วอ่า คู่ใครเป็นบ้าง)เรากับแฟนแต่งต่างกันมากค่ะทั้งวิถีชีวิตของเรา ทั้งนิสัย มันไม่มีวี่แววจะไปทางเดียวกันได้อะ(คิดแบบนั้น) หลายๆครั้งเราขอให้เขาเปลี่ยนนิสัย ให้โตขึ้นปรับให้เข้าหรือพอดีสำหรับเราทั้งสอง แต่ เขาไม่เคยที่จะปรับเปลี่ยนตัวเองได้เลย (เปลี่ยนอยู่ พอเราพูดเปลี่ยนได้แค่3-4วัน แล้วก็เหมือนเดิมอ่า) เขาโตมากับการที่พ่อแม่ไม่เคยบังคับ แต่พอเราบังคับ เขาไม่เอาเลย.. (คือเราจะต้องทำแบบไหน?) เรา
(เราควรที่จะทำยังไงดี จะหยุดตอนนี้ก็กลัวเขาเจ็บและอยู่ไม่ได้ แต่ถ้าไปต่อให้ครบเวลา1ปีที่คุยกันไว้ เราก็อึดอัดเพราะรู้ว่าเขาเปลี่ยนไม่ได้หรอก.) เฮ้ออออออออ... เหนื่อยใจจัง.. คู่อื่นๆเป็นแบบนี้บ้างมั้ย? ไม่มีเซอร์ไพรส์ ไม่มีโรแมนติก ไม่มีคำพูดหวานๆ ไม่มีความชม ไม่มีการชวนไปเที่ยว2คน(จะไปทีก็ไปเป็นครอบครัว6คนงี้) มีแต่อะไรเดิมๆๆๆ มีแต่ความน่าเบื่อ ไม่ตื่นเต้นหนืออะไรเลย.