เพื่อนสนิท

ผมกับน้องอายุห่างกัน6ปีครับ เราเป็นพี่น้องที่ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไรเเต่ก็คุยกันปกติครับไม่มีอะไร ตอนนี้ผมเรียนมหาลัย เเม่โทรมาหาบอกทุกคืน "น้องไม่อ่านหนังสือเลยไม่ทำงานบ้านเลย พูดอะไรด้วยบ่นอะไรหน่

คือว่าเราเรียนโรงเรียนประจำค่ะ ต้องอยุ่กับเพื่อนตลอดๆ เราสนิทกับเพื่อนคนนึงค่ะ อยู่ด้วยกันมาประมาณ 1 เทอม ตอนนี้เพิ่งเริ่มเทอม2ได้ไม่นาน เราตีตัวห่างจากเค้าค่ะ เพราะว่าเค้าไม่รอเราค่ะ ตอนจะไปกินข้าวพอ

ผมรู้สึกชอบเพื่อนสนิทของตัวเองที่เป็นผช. ตอนแรกก็ไม่รู้ว่าชอบแต่พอได้ห่างกันผมรู้สึกคิดถึง แล้วรู้สึกอยากมีเขาอยู่ใกล้ๆ อยากได้ยินเสียงเขา ผมห่างกับมันมาได้1เดือน ผมร้องไห้แถบทุกวันอยากบอกความรู้สึกแต

เพื่อนคนนี้ ขอย่อน่ะคับ น. ก็แล้วกัน เมื่อก่อนผมกับเขาสนิทกันมากๆคับ ไปไหนก็ไปด้วยกันตลอด กินข้าวก็กินด้วยกันแม้จะคนละหอ พอมาวันหนึ่งเค้าเริ่มตีตัวออกห่างผมเพราะเขาบอกว่าผมเริ่มล้ำเส้นเขา ต่อจากวันเรา

คือนึกถึงที่ไรก็ร้องไห้ออกมาอย่างกับร่างกายมันเก็บไม่อยู่เป็นเเบบเป็นไปเอง เคยไปอ่านอาการต่างๆเช่นโรคซึมเศร้า ก็มีบ้างข้อที่เป็นเเละไม่เป็น เเต่ตอนที่เราเครียดๆหรอเศร้ามากๆก็มีอาการนั้นหมดเลยบ้างครั้ง

ตามหัวข้อเลยครับคือมีเรื่องเกิดขึ้นนิดหน่อยแต่ทำให้เราเครียดแล้วรวบกับการเครียดสะสมของเราเราควรทำยังไงดีครับ

คือเราทำงานคณะแล้วก็ไปเจอสังคมเพื่อนใหม่ๆ หลายๆคนรู้จักกันอยู่แล้วแต่ไม่ได้สนิท พอมาทำงานด้วยกันก็สนิทกันมากขึ้น ที่นี้เราก็ไปสนิทกับก้อนนึงประมาน3-4คน เพราะเหมือนงานมันต้องทำด้วยกันบ่อย พองานจบ กลายเ

ช่วงนี้เรามีปัญหา ทุกครั้งที่เราร้องไห้ เราจะจิก จะข่วนตัวเอง แต่ตอนนั้น เรามีเพื่อน เพื่อนคนที่เป็นทุกอย่าง ให้คำปรึกษา ให้คำแนะนำอยู่เป็นเพื่อน จนเราชอบ ใช่ค่ะ เราชอบเขา เรารู้ทั้งรู้ว่ามันไม่มีทางเ

คือผมชอบเพื่อนคนหนึ่งตอนแรกผมก็ไม่ได้สนิทกับเขาแต่แล้วเราก็ได้มานั้งข้างกันแล้วก็สนิทกันผมกับเขาสนิทกันดีจนผมรู้สึกชอบเขาแต่ว่าเขาก็มีแฟนแล้วแต่เราก็ทำอะไรที่มันเหมือนกับแฟนกันจนมีวันหนึ่งที่เขาไปดูดว