การเดินทางที่ไม่อยากเดินทาง COVID-19 ซิดนีย์-กรุงเทพฯ

การเดินทางครั้งนี้เป็นครั้งที่ไม่อยากเดินทางเป็นที่สุดเนื่องจากเป็นความสูญเสียครั้งใหญ่ของเราและครอบครัว
แต่ทั้งหมดทั้งมวลเราทุกคนก็หนีช่วงเวลานั้นไม่พ้น  เราเดินทางกลับจากซิดนีย์ ประเทศออสเตรเลีย วันที่19 กรกฎาคม 2563 โดยสารการบิน emirate

อันดับแรกทางเราต้องขออนุญาตจากทางการออสเตรเลีย Australian Border Force เพื่อเดินทางออกนอกประเทศเพราะเราเป็นผู้พำนักอาศัยถาวรและหรือผู้ที่ถือสัญชาติออสเตรเลีย ใช้เวลารอการอนุมัติทั้งสิ้น 3 สัปดาห์ เราต้องแนบเอกสารสำคัญต่างๆพร้อมทั้งระบุเหตุผลที่ต้องการออกนอกประเทศออสเตรเลีย เร่งไม่ได้ รีบที่สุดก็ต้องรอ....... 

จากนั้นเราถึงทำการยืนยันการเดินทางกับกงสุลใหญ่ ณ นครซิดนีย์ (ถ้าไม่มีเอกสารอนุมัติจากทางการออสเตรเลีย เราจะไม่สามารถบินออกนอกประเทศออสเตรเลียได้และทำการสำรองที่นั่งกับกงสุลไม่ได้อีกด้วย) 

ถึงเวลาบินเป็นช่วงที่ไม่ปกติมาก เรายืนรอเช็คอินเป็นเวลา 2.30 ชั่วโมง จากนั้นต้องผ่านตม และผ่านการตรวจเช็คต่างๆอีก สรุปคือโดน final call 
ทั้งๆที่ไปถึงสนามบินล่วงหน้า 3 ชั่วโมงเป็นปกติของการบินออกต่างประเทศ ร้านค้าในสนามบินปิดเกือบหมด สนามบินเงียบเหงามากเช่นกัน  

การโดยสารมาครั้งนี้ทุกคนจะต้องใส่หน้ากากอนามัยตลอดเวลา (ยกเว้นเวลาทานอาหาร) การบริการเสมือนปกติที่ไม่ปกติ  
ที่นั่งโดยสารมีระยะห่างนั่งที่เว้นที่แต่นั่งทุกแถวคือไม่ได้รู้สึกว่ามีระยะห่างอะไร



รอแถวเพื่อทำการเช็คอิน นานมาก



ส่วนด้านนี้รอแถวเพื่อเตรียม security check

 


ถุงใช้จำเป็นจากกงสุล มีขนม หน้ากากอนามัย เจลแฮลกอฮอล์

แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่