ถ้าใครเผลอกดเข้ามาอ่านกระทู้นี้ ตามหัวข้อเลยครับผมอยากเจอเธออีกครั้งนึง เธอคนที่ผมรู้สึกชอบมาตั้งแต่เด็กๆ แต่เรารู้จักกันน้อยเกินไป ไม่นานเธอก็ย้ายออกจากหมู่บ้านที่เราเคยอยู่ด้วยกัน เข้าเรื่องเลยละกันครับ
สวัสดีครับผมชื่ออาร์มนะครับ ย้อนกลับไปน่าจะ 10กว่าปีได้ ข้างบ้านผม(หมู่บ้านการเคหะ นครสวรรค์)มีคนย้ายเข้ามาอยู่ใหม่ เป็นแม่แล้วก็ลูกสาวอีก2คน ผมจำชื่อเธอได้ว่าเธอชื่อเนยแล้วน้องสาวชื่อฟิว เธอโตกว่าผมปีนึง เรียนอยู่โรงเรียนประชานุเคราะห์นครสวรรค์ แรกๆผมไม่ค่อยได้สนิทไม่ค่อยได้คุยกับเธอเท่าไรเพราะเธอจะอยู่แต่ในบ้านดูแลน้องและทำงานบ้านในช่วงที่แม่เธอไม่อยู่ กว่าจะมาได้คุยกันนานพอสมควร แต่ผมเป็นคนนิสัยเสียอย่างนึง ผมชอบไปแกล้งน้องของเนย จนคิดว่าแม่เขาคงไม่ชอบผมเท่าไร5555 แต่เราก็มีออกมาเล่นกันอยู่บ่อยๆบ้างตามประสาเด็ก เราเริ่มเล่นกันเยอะขึ้นบ่อยขึ้นจนผมรู้สึกชอบเธอ แต่มันก็คงเป็นความชอบแบบเด็กๆ มีวันนึงพ่อกับแม่ผมไม่อยู่บ้าน ซึ่งผมก็หิวเธอก็มาคุยกับผมหรืออะไรซักอย่างนี่แหละผมก็จำไม่ได้ แต่ที่จำได้คือผมบอกว่ารอแม่กลับมาทำกับข้าวเพราะว่าหิว ไม่นานเธอก็หายไปในบ้านเธอพักนึง ซึ่งช่วงที่เธอเข้าไปในบ้าน เธอไปเอามาม่าและแอบปีนมาบ้านผม แล้วมาต้มมาม่าไว้ให้ (ต้องบอกก่อนว่าบ้านผมกับเนยติดกันและหลังบ้านเนี่ย สามารถปีนข้ามหากันได้ มั้งนะ แต่มันก็ไม่ควรปีนแหละ5555) พอมารู้ว่าเป็นเธอมาทำไว้ให้มันทำให้ผมยิ่งปลื้มเธอไปใหญ่ แต่ก็นั่นแหละครับผมชอบไปแกล้งน้องเธอมันเลยทำให้แม่เธอไม่ชอบผมละคงไปบอกเนยมั้งว่าไม่ให้เล่นกับผม หรือป่าวผมไม่รู้นะคิดไปเอง มันเป็นช่วงสั้นๆที่เราเริ่มสนัทกัน แต่แล้วมีวันนึงมันเป็นความผิดของผมเอง ซึ่งเรื่องนี้อาจจะทำให้ครอบครัวเธอย้ายออกไปเพราะผมก็ได้ ผมเป็นคนชอบไปเล่นไฟหลังบ้านแล้วก็จุดเล่นของผมไปเรื่อยเปื่อย จนมีของเล่นชิ้นนึงมันโดนไฟไหม้ซึ่งผมดับแล้วล่ะ แล้วพยายามโยนมันทิ้งแต่บังเอิญผมโยนไม่พ้น เศษของเล่นที่โดนไฟไหม้มันไปตกหลังบ้านเธอ ที่บ้านเธอน่าจะคิดว่าผมเผาของและโยนไปหลังบ้านเธอ โอเคผมชอบแกล้งคนแต่มันคงไม่ถึงกับเผาของละโยนไปบ้านคนอื่นหรอกนะ น่าจะด้วยเหตุนี้ที่บ้านเธอเลยไม่อยากให้ยุ่งกับผม และด้วยความเป็นเด็กผมก็โดนพ่อแม่หวดยับเราอธิบายอะไรไปเขาก็คงไม่เชื่อสักเท่าไร ไม่นานเธอก็ย้ายออกไป ผมรู้สึกผิดมาก มันคือการจากที่แบบผมไม่รู้ว่าเนยเขาจะมองผมยังไง แต่ผมรู้สึกผิดจริงๆแหละ แต่หลังจากนั้นผมก็ลืมเรื่องเนยไปเพราะความที่เป็นเด็กเราคงไม่ได้เก็บเอามาคิดมากมาย(เด็กในตอนนั้นคือผมอยู่ป.6อะ อายุเท่าไรอะ12มั้งไม่แน่ใจ) และผมมานึกถึงเรื่องนี้เพราะคืนนึงนั่งดื่มกับเพื่อน ละเพื่อนผมก็เหมือนคุยๆกันว่า สมัยเด็กเคยแอบชอบใครแล้วแบบผิดหวังไหม ผมเลยนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมา มันเลยนึกขึ้นมาได้ว่าเออถ้าเราได้เจอเธอหรือได้คุยกับเธออีกครั้งจะเป็นไงวะ เขาจะจำเราได้ไหมหรือทุกวันนี้เขาอาจจะลืมเราไปแล้ว แต่ใดๆก็แล้วแต่ถ้าใครอ่านมาถึงตรงนี้แล้วจริงๆผมแค่อยากจะคุยกับเธอว่าเป็นไงบ้าง สบายดีไหมธรรมดาทั่วไปแหละ และอยากขอโทษที่คอยไปแกล้งน้องเธอด้วย อยากขอโทษแม่เธอด้วยแหละ ความซนของเราเป็นเหตุเองแหละ
ก็เลยอยากใช้สื่อตรงนี้เป็นสื่อกลางเผื่อจะส่งไปถึงเธอได้ เพราะขนาดตามหาคนมาตั้งกระทู้ในนี้ยังเจอเลย 5555 ก็ถ้าเธอเห็นข้อความนี้แล้วก็ให้รู้ว่าอยากคุยด้วยอีกครั้งแบบเพื่อนกันนี่แหละ แต่ถ้าเธอจำเราไม่ได้ก็ไม่เป็นไรถือว่าครั้งนึงเราเคยมีเพื่อนที่น่ารักในวัยเด็ก ที่ทุกวันนี้ยังจำหน้าได้อยู่เลย 🥰
สุดท้ายผมอาจจะพิมพ์จับใจความได้ไม่ได้หรือป่าวก็ไม่รู้นะนี่ก็กระทู้แรกปกติก็จะอ่านเอา ไม่เคยคิดว่าจะต้องมาตั้งกระทู้เองเหมือนกัน แต่ยังไงก็แล้วแต่ขอบคุณทุกคนที่อ่านกันจนจบนะครับ
ขอบคุณครับ
ผมอยากเจอเธออีกครั้งนึง
สวัสดีครับผมชื่ออาร์มนะครับ ย้อนกลับไปน่าจะ 10กว่าปีได้ ข้างบ้านผม(หมู่บ้านการเคหะ นครสวรรค์)มีคนย้ายเข้ามาอยู่ใหม่ เป็นแม่แล้วก็ลูกสาวอีก2คน ผมจำชื่อเธอได้ว่าเธอชื่อเนยแล้วน้องสาวชื่อฟิว เธอโตกว่าผมปีนึง เรียนอยู่โรงเรียนประชานุเคราะห์นครสวรรค์ แรกๆผมไม่ค่อยได้สนิทไม่ค่อยได้คุยกับเธอเท่าไรเพราะเธอจะอยู่แต่ในบ้านดูแลน้องและทำงานบ้านในช่วงที่แม่เธอไม่อยู่ กว่าจะมาได้คุยกันนานพอสมควร แต่ผมเป็นคนนิสัยเสียอย่างนึง ผมชอบไปแกล้งน้องของเนย จนคิดว่าแม่เขาคงไม่ชอบผมเท่าไร5555 แต่เราก็มีออกมาเล่นกันอยู่บ่อยๆบ้างตามประสาเด็ก เราเริ่มเล่นกันเยอะขึ้นบ่อยขึ้นจนผมรู้สึกชอบเธอ แต่มันก็คงเป็นความชอบแบบเด็กๆ มีวันนึงพ่อกับแม่ผมไม่อยู่บ้าน ซึ่งผมก็หิวเธอก็มาคุยกับผมหรืออะไรซักอย่างนี่แหละผมก็จำไม่ได้ แต่ที่จำได้คือผมบอกว่ารอแม่กลับมาทำกับข้าวเพราะว่าหิว ไม่นานเธอก็หายไปในบ้านเธอพักนึง ซึ่งช่วงที่เธอเข้าไปในบ้าน เธอไปเอามาม่าและแอบปีนมาบ้านผม แล้วมาต้มมาม่าไว้ให้ (ต้องบอกก่อนว่าบ้านผมกับเนยติดกันและหลังบ้านเนี่ย สามารถปีนข้ามหากันได้ มั้งนะ แต่มันก็ไม่ควรปีนแหละ5555) พอมารู้ว่าเป็นเธอมาทำไว้ให้มันทำให้ผมยิ่งปลื้มเธอไปใหญ่ แต่ก็นั่นแหละครับผมชอบไปแกล้งน้องเธอมันเลยทำให้แม่เธอไม่ชอบผมละคงไปบอกเนยมั้งว่าไม่ให้เล่นกับผม หรือป่าวผมไม่รู้นะคิดไปเอง มันเป็นช่วงสั้นๆที่เราเริ่มสนัทกัน แต่แล้วมีวันนึงมันเป็นความผิดของผมเอง ซึ่งเรื่องนี้อาจจะทำให้ครอบครัวเธอย้ายออกไปเพราะผมก็ได้ ผมเป็นคนชอบไปเล่นไฟหลังบ้านแล้วก็จุดเล่นของผมไปเรื่อยเปื่อย จนมีของเล่นชิ้นนึงมันโดนไฟไหม้ซึ่งผมดับแล้วล่ะ แล้วพยายามโยนมันทิ้งแต่บังเอิญผมโยนไม่พ้น เศษของเล่นที่โดนไฟไหม้มันไปตกหลังบ้านเธอ ที่บ้านเธอน่าจะคิดว่าผมเผาของและโยนไปหลังบ้านเธอ โอเคผมชอบแกล้งคนแต่มันคงไม่ถึงกับเผาของละโยนไปบ้านคนอื่นหรอกนะ น่าจะด้วยเหตุนี้ที่บ้านเธอเลยไม่อยากให้ยุ่งกับผม และด้วยความเป็นเด็กผมก็โดนพ่อแม่หวดยับเราอธิบายอะไรไปเขาก็คงไม่เชื่อสักเท่าไร ไม่นานเธอก็ย้ายออกไป ผมรู้สึกผิดมาก มันคือการจากที่แบบผมไม่รู้ว่าเนยเขาจะมองผมยังไง แต่ผมรู้สึกผิดจริงๆแหละ แต่หลังจากนั้นผมก็ลืมเรื่องเนยไปเพราะความที่เป็นเด็กเราคงไม่ได้เก็บเอามาคิดมากมาย(เด็กในตอนนั้นคือผมอยู่ป.6อะ อายุเท่าไรอะ12มั้งไม่แน่ใจ) และผมมานึกถึงเรื่องนี้เพราะคืนนึงนั่งดื่มกับเพื่อน ละเพื่อนผมก็เหมือนคุยๆกันว่า สมัยเด็กเคยแอบชอบใครแล้วแบบผิดหวังไหม ผมเลยนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมา มันเลยนึกขึ้นมาได้ว่าเออถ้าเราได้เจอเธอหรือได้คุยกับเธออีกครั้งจะเป็นไงวะ เขาจะจำเราได้ไหมหรือทุกวันนี้เขาอาจจะลืมเราไปแล้ว แต่ใดๆก็แล้วแต่ถ้าใครอ่านมาถึงตรงนี้แล้วจริงๆผมแค่อยากจะคุยกับเธอว่าเป็นไงบ้าง สบายดีไหมธรรมดาทั่วไปแหละ และอยากขอโทษที่คอยไปแกล้งน้องเธอด้วย อยากขอโทษแม่เธอด้วยแหละ ความซนของเราเป็นเหตุเองแหละ
ก็เลยอยากใช้สื่อตรงนี้เป็นสื่อกลางเผื่อจะส่งไปถึงเธอได้ เพราะขนาดตามหาคนมาตั้งกระทู้ในนี้ยังเจอเลย 5555 ก็ถ้าเธอเห็นข้อความนี้แล้วก็ให้รู้ว่าอยากคุยด้วยอีกครั้งแบบเพื่อนกันนี่แหละ แต่ถ้าเธอจำเราไม่ได้ก็ไม่เป็นไรถือว่าครั้งนึงเราเคยมีเพื่อนที่น่ารักในวัยเด็ก ที่ทุกวันนี้ยังจำหน้าได้อยู่เลย 🥰
สุดท้ายผมอาจจะพิมพ์จับใจความได้ไม่ได้หรือป่าวก็ไม่รู้นะนี่ก็กระทู้แรกปกติก็จะอ่านเอา ไม่เคยคิดว่าจะต้องมาตั้งกระทู้เองเหมือนกัน แต่ยังไงก็แล้วแต่ขอบคุณทุกคนที่อ่านกันจนจบนะครับ
ขอบคุณครับ