เล่าเนื้อเรื่อง Maid of Sker โรงแรมหลอน ห้ามส่งเสียง... (สปอยล์)

*ใครที่เข้ามาขอให้อ่านส่วนนี้ก่อนนะครับ*

*เนื้อหานี้มีทั้งแบบให้อ่านและดู(วิดีโอ)นะครับ เลือกเอาที่สะดวกเลย

-เนื้อหาแบบอ่าน จะค่อนข้างมีคำอธิบายที่มากกว่า แต่ไม่มีภาพเคลื่อนไหวและเสียงประกอบนะ

-เนื้อหาแบบดู(วิดีโอ)จะมีครบหมด ทั้งภาพและเสียงจะสอดคล้องกันหมดนะครับ เพียงแต่คำบรรยายจะไม่ละเอียดเท่าแบบอ่านนะ เพราะผมตั้งใจพูดให้กระชับ เข้าใจง่าย ตัดอะไรที่ดูเวิ่นเว้อไป แล้วก็ให้ภาพและเสียงช่วยเล่าเรื่อง*

ทีนี้ก็มาเริ่มกันเลยครับ

(วิดีโอทางเลือกสำหรับคนที่สะดวกดูนะครับ) (ความยาว 6 นาทีกว่า)


เหตุการณ์เซตอยู่ราวๆปี 1980-1990 นะครับ

เรื่องราวเริ่มด้วยการที่โทมัส(ตัวเอก)นั่งรถไฟไปสถานที่แห่งนึง โดยเขาได้รับจดหมายจากแฟนสาวที่ชื่อว่าเอลิซาเบ็ต บอกว่าให้มาช่วยเธอหน่อย..
 
ซึ่งเนื้อความในจดหมายเขียนว่า พ่อของเธอรู้ถึงแผนการของพวกเรา (หมายถึงแผนการบางอย่างของโทมัสกับเธอนะครับ) แล้วก็บอกอีกว่า พ่อพยายามใช้เธอเป็นเครื่องมือ เหมือนกับที่เคยใช้แม่ของเธอเพื่อสร้างชื่อเสียง โดยให้ร้องเพลงอย่างที่เขาต้องการ ซึ่งเธอก็ปฏิเสธที่จะทำตามคำสั่งของพ่อ ก็เลยโดนลงโทษให้มาอยู่ที่ Sker Hotel ครับ
 
*ตระกูลของเอลิซาเบ็ตเป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงด้านการร้องเพลงครับ ใช้ในการโปรโมทและเรียกแขกเข้าสู่โรงแรม
 
ด้วยเหตุนี้เอง เธอเลยขอร้องให้โทมัสนำ locket ที่เป็นเหมือนตลับกล่องเสียง ซึ่งมีรูปแม่ของเธอมาด้วย เพราะว่ามันสำคัญ แต่เธอก็ไม่อาจอธิบายทั้งหมดได้ในตอนนี้ อยากให้โทมัสมาหาก่อน
 


ซักพักโทมัสก็มาถึงชานชาลารถไฟครับ แล้วก็มีข้อความขึ้นมาประมาณว่า...

“ไม่มีสิ่งใด นอกจากจิตใจที่บริสุทธิ์เท่านั้น จะสามารถร่ำร้องครวญเพลงได้”

ซึ่งผมเองก็ยังไม่รู้นะครับว่าความหมายจริงๆของข้อความนี้คืออะไรกันแน่...

 
พอโทมัสลงมาจากรถไฟ ก็เจอป้าย Grand Reopening ของโรงแรมโปรโมทเอลิซาเบ็ตครับ โดยกำหนดการคือวันที่ 30 ตุลาคม ปี 1897 นะ

จากนั้นโทมัสก็เดินทางต่อไปเรื่อยๆจนเจอห้องห้องนึงครับ ในห้องมีเครื่องบันทึกเสียง ซึ่งพอกดฟังก็เป็นเสียงของเอลิซาเบตกับแม่เธอคุยกัน

โดยเนื้อความคร่าวๆคือแม่เธอกำลังอัดเสียงอยู่ แต่เอลิซาเบ็ตดันเข้ามาพอดี ซึ่งแม่ก็เอ็ดเธอนิดหน่อยนะครับ บอกว่าบอกกี่ครั้งแล้วตอนเธออัดเสียงอยู่ห้ามรบกวน แต่เธอก็ให้อภัยแล้วก็ขอให้เอลิซาเบ็ตร้องเพลงให้ฟัง

พอจบบันทึกเสียง โทมัสก็เดินทางต่อครับ โดยในระหว่างทางก็เจอแสงประหลาดอยู่กลางหนองน้ำด้วย ก่อนที่มันจะพุ่งหายไปครับ
 


พอมาถึงหน้าโรงแรม ก็ดูรกร้างมากๆแถมเข้าไม่ได้ด้วย มีเพียงเสียงร้องเพลงโหยหวนดังมาจากในโรงแรมและผ้าที่ปลิวสไว..
 
แต่โทมัสก็ใช้เวลาครู่นึงหาวิธีเปิดและเข้าไปสู่ตัวโรงแรมครับ
 

พอเข้ามาด้านในก็ดูเละมาก มีคราบสีแดงที่ดูเหมือนจะเป็นเลือดด้วย มีทั้งรอยลากและความรุนแรงต่างๆ จากนั้นก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เป็นสายของเอลิซาเบ็ตนั่นเอง
 
ทั้งคู่คุยกันโดยได้ข้อสรุปประมาณนี้ครับ เอลิซาเบ็ตบอกว่าสถานการณ์ตอนนี้เลวร้ายมาก แต่เธอปลอดภัยดี หลบซ่อนจากพวกพ่อและลุงที่โดนความมืดครอบงำอยู่ พวกเขาจะจู่โจมทุกคนที่ส่งเสียง และบอกให้โทมัสระวังตัวด้วย
 
แล้วก็อธิบายเพิ่มว่าพ่อของเธอทำการบันทึกเสียงบางอย่างไว้ เล่นมันเพื่อกล่อมให้ทุกคนที่นี่บ้าคลั่งกันแบบนี้
 
จากนั้นเธอก็ขอให้โทมัสหากระบอกทองเหลืองที่บันทึกเสียงไปให้เธอด้วย ซึ่งถ้านำไปเล่นโดยฮาโมเนี่ยม ความบ้าคลั่งนี้จะจบลงครับ

ในระหว่างที่สำรวจรอบๆพร้อมบรรยากาศที่ดูรกร้าง กลางโถงห้องทางเข้าก็มีรูปแม่ของอลิซาเบ็ตติดอยู่ตรงผนังครับ เธอเสียชีวิตเมื่อปี 1894 นะ

จากนั้นโทมัสก็เดินไปเรื่อยๆจนเจอห้องห้องนึง มีเครื่องบันทึกเสียงอยู่ โทมัสก็กดฟัง..

เป็นบันทึกเสียงที่อลิซาเบ็ตกำลังร้องเพลงให้พ่อฟังอยู่ครับ แต่หมาก็เห่ารบกวนจนทำให้พ่อเธอหัวเสีย เขาเลยตะโกนเรียกหาพี่ชายให้มาหา แถมบ่นว่าหายหัวไปไหน(พี่ชายเขาทำหน้าที่เป็นเหมือนผู้ช่วย แต่ก็ถูกกดขี่เหมือนเป็นคนรับใช้ครับ)
 
จากนั้นเขาก็ทำร้ายหมาตัวนั้นเพราะความหงุดหงิด (หมาตัวนี้เป็นหมาเลี้ยงนะ) ซึ่งก็เป็นการแสดงให้เห็นนิดหน่อยว่าพ่อเธอเป็นคนยังไง..

พอฟังจบ โทมัสก็สำรวจต่อจนไปเจอห้องห้องนึงมีเสียงแปลกๆ มีคนถูกขังอยู่ข้างใน ชื่อว่าเฮนรี่ครับ

ทั้งคู่คุยกันแล้วเขาก็ขอให้โทมัสหาทางเปิดประตูให้หน่อย โทมัสก็ถามไถ่ว่าทำไมถูกขัง ไปอยู่ในนั้นได้ยังไง? แกก็อธิบายถึงกลุ่มคนที่จับตัวแกมาพร้อมน้ำเสียงที่กระวนกระวายมาก แล้วก็เร่งให้โทมัสช่วยหน่อย

โทมัสก็บอกว่าจะไปหากุญแจมาให้ แต่พี่แกกลัวจัดเลยบอกให้ทำอะไรซักอย่างตอนนี้เลย เดี๋ยวพวกนั้นมันมา..
 
โทมัสเลยพยายามพังประตูเข้าไป แต่เพราะเสียงที่ดังเกิน ทำให้พวกนั้นมาเอาตัวเฮนรี่ไป.. แล้วก็มีเสียงขัดขืนโหวกเหวกโวยวายและทำร้ายกันขึ้นครับ

แต่เมื่อโทมัสทำอะไรไม่ได้แล้ว เขาก็เลยสำรวจต่อจนไปเจอห้องที่ทำพิธีทางศาสนาบางอย่างของครอบครัว ซึ่งในห้องนั้นก็มีแสงประหลาดอีกแล้วครับ ก่อนจะหายไปเหมือนเดิมเลย แถมยังมีกระบอกทองเหลืองด้วยนะ



พอโทมัสได้กระบอกทองเหลืองอันแรกมา ก็สำรวจต่อจนไปเจอลิฟครับ แต่พอกดลิฟ..... 

ก็มีเสียงกึกกักๆ แล้วไฟก็ดันดับซะงั้น เขาก็เลยค่อยๆย่องไปในความสลัว เพื่อไปหาสวิตท์ไฟให้ทำงานอีกครั้ง...

ในระหว่างนั้นก็มีเสียงไม้ลั่น เสียงบรรยากาศที่ชวนอึดอัด เพราะเขาอยู่ในทางเดินที่แคบครับ..

แต่พอย่องไปเรื่อยๆ ก็เจอสวิตท์เปิดไฟ ซึ่งพอดึงคันโยกให้มันทำงาน ไฟก็กลับมา และเขาก็กลับไปที่ลิฟและใช้มัน...

ซึ่งลิฟตัวนี้ จะนำไปสู่ “ชั้นใต้ดิน” ครับผม

เอาละผมขอพักไว้ตรงนี้ก่อนนะครับ บรรยากาศกำลังเริ่มได้ที่เลย แล้วก็ไม่รู้ว่าข้างล่างนี้จะเจออะไรบ้าง ไว้มาดูกันต่อว่าจะมีอะไรรออยู่ที่ชั้นใต้ดินนะครับ

ปล. สำหรับใครที่อยากติดตามเรื่องราวต่อ ก็กด ดาว ไว้นะ ผมจะอัพเดทเรื่อยๆไปจนจบเลย ในกระทู้นี้แหละไม่ตั้งใหม่นะ อาจช้าหน่อยเพราะผมต้องทำคลิปด้วย แต่จบแน่นอนครับ